Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Relaties en verliezen

He,

Ben ik weer, valt me op dat December een drukke maand is hier. En fijn dat we elkaar hebben als Lotgenoten🕯❤️ Mijn vader is nu bijna 5 maanden geleden overleden. En ik vraag me af hoe jullie relatie, en of jullie relatie veranderd is na het verlies van je dierbare? Ik zit momenteel in een relatie, en hij is heel lief en begripvol geweest. Maar sinds het overlijden van mijm vader kamp ik met paniekaanvallen. En dan vooral bij hem. Ik had altijd al last van verlatingsangst, en moeite met afwijzing. En dat is nu natuurlijk nog veel erger. Regelmatig slapen we pas tegen de ochtend omdat ik last heb van paniek. Vandaag hebben we een gesprek gehad en gaf hij aan dat het te veel voor hem is. Dat zijn limiet is bereikt. Ik raak helemaal in paniek bij de gedachten hem ook kwijt te raken. Hij voelt echt als mijn veilige haven. Hoe zijn jullie om gegaan met verlies en relaties? Of met iemand verliezen die er voor je is geweest in een hele moeilijke tijd. Ik houd zoveel van hem. En ik weet dat ik het ook wel alleen moet redden, maar soms hebben we het ook heel fijn samen, als die paniek niet de kop op steekt.

P.s ik ben al in therapie, maar wil toch graag jullie verhalen horen

Liefs en slaap lekker

Lot

Bezig met laden...

4 Reacties

06 december 2025
Hoi Lotte,
Gecondoleerd met je vader :( Voor mij is het nu ongeveer 3 jaar geleden dat ik mijn vader ben verloren. Op dat moment was ik nog in relatie en hoe hij ook zijn best deed al snel bleek dat hij het niet aankon. Daardoor was ik veel alleen en heb ik uiteindelijk de moeilijke keuze gemaakt om bij hem weg te gaan. Voor mij was het gevoel dan liever echt alleen - dan alleen in een relatie te zijn. Ik vind het heel mooi dat je zegt dat je het alleen ook wel moet redden en dat gaat je ook zeker lukken! Maar ik hoop voor jullie dat jullie er uit kunnen komen zonder elkaar helemaal kwijt te raken. Misschien is dit gesprek wel een mooie mogelijkheid/kans om te werken aan de paniekaanvallen. Niet altijd samen maar als je samen bent het heel erg fijn hebben. Hoe dan ook is het heel erg moeilijk 🙏. Ik wens je heel veel succes de komende tijd 💖
06 december 2025
Hallo,

Dankjewel voor je lieve berichtje. Jij ook veel sterkte. Ik snap je gevoel van liever alleen zijn, dan samen en je alleen voelen. Dat is zo! Ik voel me niet zo vaak alleen bij hem. Hij is ook altijd bij me geweest. Maar we verschillen wel veel. En ik denk dat het voor hem ook te veel is allemaal. Maar we zullen zien. Hopelijk kunnen we er samen een weg in vinden, en ik ook met mezelf. Veel liefs
06 december 2025
Lieve Lotte, gecondoleerd met je vader. Ik heb mijn man verloren aan. Zelfdoding dus niet dezelfde situatie qua relatie. Wat ik geleerd heb in de afgelopen 2 jaar dat ik zelf de slinger moet ophangen en dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk. Therapie is heel goed, want het is het allerbelangrijkste dat je eerst van jezelf gaat houden...je bent oke. En hopelijk kan de therapie helpen bij je paniek....niemand snapt jou beter dan jij...omgeving vond dat lastig helaas. Ik hoop dat je met de therapie gaat leren dat je altijd afwijz8ng kan voelen maar mss niets zegt over jou. En soms wel en hoe je daar mee om kan gaan. Dat gun ik jou zo, ontdekken waarom je je zo voelt en denkt...dat gaat helpen om het leven te leven zodat je blij en onafhankelijk bent. Sorry voor mijn hele verhaal, ik wens je heeft veel kracht toe. Xxx ilona
06 december 2025
Hallo,

Dankjewel voor je reactie en je hoeft niet sorry te zeggen. Heel fijn juist. Je hebt gelijk. Ik hoop dat ook. Dat het ooit oke is en ik niet het gevoel heb afhankelijk te zijn. Ik denk dat ik de rest moet loslaten. Dag voor dag kijken. Jij ook heel veel sterkte met het verlies van je partner.
Xxx