Eerste verjaardag zonder jarige.....
Vandaag is weer een nieuwe mijlpaal. Mijn zoon zou vandaag 23 jaar worden, helaas blijft hij voor altijd 22. Hele week was ik al bezig in mijn hoofd met zijn geboorte dag. Ik zou vandaag zijn as uitstrooien maar daar ben ik nog helemaal niet klaar voor.
Mensen om me heen vragen: hoe voel je? Ga je iets doen vandaag? Ik heb nog steeds geen antwoorden op alle vragen. Ik weet niet hoe ik me voel. Ja, verdrietig, grote gemis. Ik denk vaak hoe zou het nu zijn, hoe zou het vandaag met hem gaan, maar deze vragen worden nooit beantwoord. Ik heb nagedacht wat zou ik vandaag doen, hoe zou ik mijn jongen kunnen herdenken...Ik heb een appeltaart met slagroom gekocht en een glas Latte voor mijzelf gemaakt en geproost op mijn jongen. Hij was gek op appeltaart en Latte Macchiato.
Love you.
5 Reacties
Ik heb vandaag veel aan je gedacht. De eerste geboortedag van jouw jongen zonder hem.
Verschrikkelijk. Ondraaglijk. Onze marteling.
Mijn Sergey is in 2020 overleden. Zijn urn staat nog steeds in de woonkamer. Veel mensen vinden het niet OK, maar…Ik heb geen plan om zijn as uit te strooien. Zolang ik leef, zal die urn op de mijne bijven wachten. Ik heb tegen mijn dochter gezegd wat zij met de beide urnes zou moeten doen.
Wel heb ik een klein flesje met Sergey's as altijd bij. Ik neem dit flesje mee naar mooie plekken waar hij nooit is geweest, maar waar hij zéker naartoe zou zijn gegaan — als hij had besloten om te blijven.
Ik doe een klein beetje as op mijn hand en blaas het weg — bij een mooi rivier, in een bos, in een stadscentrum, in een operagebouw.
Ik heb ook een hanger besteld in de vorm van een distelknop, met wat as erin.
De distel — een stekelige, maar mooie plant. Vaak als onkruid uitgetrokken, maar hij groeit en bloeit steeds opnieuw. Net als mijn jongen. Hij paste nergens bij. Mijn hoogbegaafde, prachtige zoon heeft zijn strijd verloren.
Ik denk aan je, lieve moeder Jenya. Ik deel jouw pijn, ik ben met jou in jouw verdriet vandaag.
Dit gedicht wil ik ook met je delen. (Sorry lieve lotgenoten, het is in het Russisch — de taal die Jenya ook spreekt.)
Сыну
Рвёт перепонки вой тишины,
Пустота выжигает глаза,
Душа заплутала в саване мглы,
Не высказанная, голосит вина.
Ищу тебя в проливном дожде,
В случайно пёрышке залетевшем,
Скитаюсь, в безумии по земле
Как-будто живая, в ушедшем.
Воет неистово немота
Губы в агонии шепчут: «люблю»,
Ты ушёл далеко от меня, в никуда…
О покое твоём теперь Бога молю.
Uit de krant van J Hontelez.
Dacht daarbij aan jou.
Sterkte voor jou en ook voor de vader op deze rare vaderdag.
Maar errlijk gezegd niets helpt.
Janny