Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Zelfdoding zoon van 22

Goedemorgen allemaal, ik ben net een lid van de groep geworden want ik heb een heel grote behoefde aan gesprek met lotgenoten.

12-07-2024 mijn zoon van 22  heeft een zelfmoord gepleegd, hij heeft voor de trein gesprongen. Dat was voor mij heel erg onverwachts maar tegelijk tijd ook weer niet. Mijn zoon had een heel moeilijke pubertijd ik heb alles gedaan om hem te helpen en hem te steunen maar helaas werd het met  jaren erger en erger en afgelopen jaar was hij in een heel erg zware depressie en zocht hulp voor zichzelf veel te laat. In het spel waren ook softdrugs, harddrugs en uiteindelijk zware kalmiriengs pillen. Ik heb geen vraag waarom hij heeft het gedaan, hij dreigde al hele jaar dat hij ging zelfmoord plegen en hij deed het nog steeds niet omdat hij wist dat dat zou mij kapot maken. Ik heb gemixde gevoelens en ik wil graag met lotgenoten daar over praten.

Met vriendelijke groeten,

Jenya.

Bezig met laden...

8 Reacties

05 september 2024
Dag Jenya
Allereerst mijn medeleven. Het is vreselijk om een kind te verliezen. Maar je bent niet verantwoordelijk voor zijn dood. Het was voor je zoon een uitvlucht voor de uitzichtloze problemen. Hij wilde niets liever dan een normaal leven leiden en een goede zoon zijn.
Mijn vrouw is onlangs overleden door zelfdoding. Ze leed aan zware depressies door trauma's uit haar jeugd. Ze liet een afscheidsbrief achter waarin staat dat ik goed op mezelf moet passen, dat gunt ze me. Maar ondanks dat gegeven heb ik gemengde gevoelens erover. Jawel, ook schuld gevoelens.
Veel sterkte.

06 september 2024
Goedemorgen,
ontzettend bedankt voor de lieve worden.
Jij ook heel veel sterkte!

Liefs,
Jenya
02 september 2024
Beste Jenya,

Goed dat je je verhaal deelt. Ik denk dat je inderdaad veel zult herkennen in de verhalen van lotgenoten. Voor mij heeft dat heel veel betekent in de verwerking.

Heb je al gekeken naar het Lotgenotencontact van Slachtofferhulp? Je kunt er deelnemen aan fysieke groepen en online meetings. Hier vind je de agenda: https://www.slachtofferhulp.nl/emotionele-hulp/contact-met-lotgenoten/?id=5e1290c4-911d-4175-b6f9-39ccbeef88b2&blockid=24362&pageid=27927&step=1

Zit er momenteel niets voor je tussen? Dan kun je je aanmelden en ontvang je bericht als de agenda weer is bijgevuld.

Heel veel sterkte bij de verwerking. Het is allemaal nog heel vers voor je. Voor mij was het nog een heel onwerkelijke periode.

Groeten,

Vincent
06 september 2024
Dag Vincent,

bedankt voor alle informatie en ik heb me idd al een tijdje geleden aangemeld voor een online bijeenkomst, helaas nog een wachtlijst maar ik heb geen haast ik wacht maar gewoon.

Groeten,
Jenya
30 augustus 2024
Ik weet wat je doormaakt bij ons soort gelijk geval mijn zoon was 23 en deed het zelfde op 12-12-2021
30 augustus 2024
Ik herken veel in jouw verhaal... Mijn zoon van 17 is vorig jaar oktober voor de trein gaan staan.
Ik wist dat het niet goed met hem ging, maar ik heb altijd hoop gehouden dat het beter zou gaan.
Ik heb er alles aan geprobeerd te doen om hem te helpen, maar dat heeft niet geholpen. Ik voel me vaak gefaald als moeder en heb ook veel vragen. Maar daar ga ik nooit meer antwoord op krijgen.
Soms ben ik heel boos op hem, soms begrijp ik het, soms ben ik heel boos op mezelf.
Voor hem was dit de enige uitweg in een leven waar hij zich niet thuis voelde. Soms denk ik daardoor dat het beter is zo. Maar dan voel ik me gelijk weer zo enorm schuldig dat ik dat denk.
Ik heb veel therapie gehad in het begin en heb me aangesloten bij een lokale lotgenotengroep. Dit is enorm helpend voor mij.
Dus ik snap heel goed dat jij ook graag met lotgenoten wilt praten.
Ik wil er dan ook graag voor je zijn.
Heel veel sterkte ♡

Lieve groet,
Lisette
30 augustus 2024 (bewerkt)
Ik heb mijn dochter 4-12-2023 verloren. Ze was 20 jaar .Jou verhaal van je zoon lijkt op dat van mijn dochter. En ik heb ook meerdere keren in ruim een jaar Voor haar dood moet ze horen mama op een dag ben ik er niet meer hou er een rekening mee ook Ik heb gedaan wat ik heb kunnen doen heb alles geprobeerd om haar te helpen. En daar heb ik nu nog steeds bijna 9 maand later veel last van dat ik heb gefaald en haar niet heb kunnen beschermen en deze boze wereld. Ik heb nu inmiddels hulp gezocht. Ik wil jou veel sterkte toewensen!
30 augustus 2024
Beste Conchita, danklewel! Ik wens je ook heel veel sterkte! Ondanks dat wij wisten dat onze kinderen waren heel erg ongelukkig en wilde dood gaan, ondanks dat alles zo enorme gemis.
Ik voel me ook dat ik heb gefaald. Ik wou alles voor hem doen maar dat was niet genoeg. En weet je ook die vraag, als ik deed dat als ik deed zus....
Gelukkig heb ik ook hulp aangevraagd en ik heb steun van iedereen maar uiteindelijk ben je alleen met je verdriet en moet je daar je hele leven meeleven.