Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van geweld

Huiselijk geweld en mishandeling

Dag allemaal,

Een aantal maanden geleden heb ik huiselijk geweld en mishandeling meegemaakt. Mijn ex heeft mij destijds vastgepakt, bedreigd en opgesloten. De politie is hiervan ook op de hoogte, aangezien hij na het voorval 24 uur vermist is geweest. 

Ik ben therapie ondergaan wegens een psychotraumatische stressstoornis (EMDR therapie) en de ernst van de stress is afgenomen. Nu twijfel of ik aangifte zal doen tegen deze persoon omdat het mij nog erg bezighoudt en ik hem overal denk te zien.

Er zijn natuurlijk voor- en nadelen en de aangifte omkeren is niet mogelijk. De aangifte zou namelijk zijn leven kunnen beïnvloeden doordat hij dan een strafblad krijgt en moeilijk aan het werk komt in de toekomst. Ook krijgt hij een kind met een (ex)vriendin, dat leven beïnvloed ik dan ook weer. 

 

Heeft er iemand tips als het gaat om wel/niet aangifte doen, met als gevolg een rechtszaak?

 

Met vriendelijke groet,

Bezig met laden...

14 Reacties *

25 november 2020
Hoi, Wat een idee is om jezelf weerbaarder te voelen en mentaal sterker te worden is een weerbaarheidstraining of kickboksen. Het maakt je niet alleen fysiek sterker. Het heeft een enorme invloed op je zelfvertrouwen. Het maakt ook dat je naast reguliere therapie makkelijker los kan laten. Vergeet nooit dat het nimmer jou schuld is. En mocht je besluiten aangifte te doen, denk dan niet over de conseqienties voor hem na. Hij heeft bewust gekozen om jou te mishandelen. Dan is het ook zijn keus geweest om de gevolgen daarvan te dragen. Angst mag niet jou leven bepalend. Je bent niet wat je hebt meegemaakt. Je bent wat jij kiest om te zijn. Groetjes Noor
23 december 2020

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Mooi verwoord
25 november 2020
Heel erg bedankt voor deze reactie. ik zal er achteraan gaan! Ik heb inderdaad het gevoel dat ik er zowat alleen voor sta. Fijn dat er mensen zijn die mij willen en kunnen helpen!
25 november 2020
Tussen weten en voelen zit een wereld van verschil. Zeker omdat je ouders zijn consequenties op jou schuiven. Dit alles naast het dilemma dat een uitspraak van geen vervolging niet betekent dat hij geen dader is. Het is alleen niet wettelijk overtuigend bewezen. Vervelend dat je er alleen voorstaat. Medewerkers van Slachtofferhulp kunnen je helpen met deze dilemma’s en je goed adviseren bij het doen van aangifte. Het is fijn om op mensen te leunen die ook met een zekere nuchterheid jouw belangen centraal zetten. Hartstikke veel sterkte.
13 november 2020
Wat goed dat de politie er van op de hoogte is. Ik persoonlijk zal aangifte tegen hem doen, ook omdat je zegt dat hij daarna 24 uur vermist is geweest dus hij loopt nog rond en dat gaat je bezig blijven houden. Plus dat hij een strafblad krijgt is niet jou schuld had ie daar maar aan moeten denken voor hij jou ging mishandelen. Plus als je hem laat rond lopen denkt hij dat het toegestaan is en vooral met ene kind op komst.
15 november 2020

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Bedankt voor je reactie. Zo zie ik het inderdaad ook. Toch zeggen mijn ouders bijvoorbeeld dat ik dan de rest van zijn leven verpest omdat hij dan waarschijnlijk niet meer aan een baan kan komen. Of dat ik het doe uit wraak. En zo verzinnen ze allemaal dingen om er tegenin te gaan, bijvoorbeeld dat hij misschien niet gestraft wordt (wat volledig tegenover hun andere argument staat). Dat is dus de reden dat ik er zo erg mee zit, want ik wil wel graag aangifte doen.
12 november 2020
Denk je specifiek hem overal te zien of een dreigingd persoon? Soms kan het ook zijn dat een trauma wat bloot legt van een basis onzekerheid. Als het specifiek hij is dan lijkt het me goed om het traject nogmaals in te gaan maar dan met iemand met specifieke kennis met ptss. De fasen van rouw kun je er wel op naast houden t.a.v. je verlies ervaring (beeld verandering) maar de basisonzekerheid is toch wat anders in mijn optiek. Als het nog zo speelt dan is het vreemd dat de behandeling gestopt is. Of is dit je eigen keuze geweest?
15 november 2020

Als antwoord op door 00d006b83b414f…

Zijn vader woont bij mij in de straat. Niet gek dus als ik denk dat ik hem zie in de buurt. Nu weet ik niet of hij nog bij zijn vader woont of bij zijn moeder, die in Friesland woont. Het is niet mijn eigen keuze geweest om de behandeling te stoppen. De uren waren op en we hebben alle gebeurtenissen doorgenomen met EMDR. Het ging op dat moment heel goed, dus was ook reden genoeg om de behandeling te stoppen. Nu ik er 'alleen' voor sta, gaat het ineens weer moeizaam.
15 november 2020

Als antwoord op door 00d006b83b414f…

Er zijn verschillende redenen om naar de politie te stappen en ook verschillende om dat niet te doen. 1. Berechten van de persoon (straf toebedelen) 2. Juridische aantekening maken dat er ooit een aanklacht is geweest rondom mishandeling (voor potentieel toekomstige situaties) 3. Een grens trekken die overschreden is 4. Om de persoon onder de aandacht te brengen om psychische hulp te ontvangen 5. Geld aangezien je belemmeringen in het leven hebt gehad waardoor je geld mis loopt en mogelijk vaker dan eens je eigen risico bent kwijtgeraakt enzo 6. Wraak Redenen om het niet te doen 1. Langdurig en slopend proces waarbij het vooral een strijd is die je continue kan herinneren aan de mishandeling en waardoor je mogelijk lang stagneert in je behandeling 2. Je kunt de confrontatie zelf aan gaan en krijgt daarbij de zekerheid dat je je grens terug pakt en deze persoon de grens erna niet meer over gaat 3. Het gaat je (indien je voldoende geld hebt en te weinig bewijs) teveel kosten 4. De persoon leeft niet meer (alhoewel dit geen reden hoeft te zijn om het niet te doen. De maximale behandeling hebben gehad kan dan misschien alsnog voorzien worden vanuit de rechtzaak) Dit zijn de voornaamste die ik zo 1.2.3 kan bedenken/herinneren maar er ligt natuurlijk ook wat nuance op Zet je voor en tegens maar eens op een rijtje. Die van jou. Niet die ander. Als hij echt een nieuw leven heeft en zijn verleden na de situatie met jou achterwege heeft gelaten dan kun je altijd nog een advocaat in de hand nemen die eveneens een mediator is en hem uitnodigen voor een gesprek. Dit heeft het minste poppenkast gehalte in mijn optiek, maar kan je wel sterken in je positie misschien. (T.o.v. alleen het gesprek aan gaan of een advocaat namens jou natuurlijk) It's all up to you! Edit: De grootste straf die je iemand kunt geven is bewustwording van de situatie zonder een mogelijkheid om boete te doen.
16 november 2020

Als antwoord op door 00d006b83b414f…

[~1365] bedankt voor je reactie! Helpt erg goed mee
12 november 2020
Goede morgen, Wat betreft de nabehandeling, ik heb mijn ziektekostenverzekering ingeschakeld waar ik het snelst in nabehandeling kon gaan. Zij hebben mij een 5tal adressen gegeven waaruit ik kon kiezen. Wat me verwonderd is dat je na je EMDR nog zoveel last ervaart. Dat zou dan niet meer spelen. De nabehandeling is gericht op het weer oppakken van je leven. Door het trauma heb je een verwrongen beeld gevormd. IK hoop dat je snel een afspraak kunt maken met SH. Succes!
15 november 2020

Als antwoord op door 33a73443d5994c…

Bedankt voor jouw reactie!
11 november 2020
Beste Uitzichtloos, Wat goed dat je direct hulp hebt gezocht voor je PTSS. Wat me wel verwonderd is dat de dader nog steeds een bedreiging voor je is. Ik denk dan dat het trauma nog niet helemaal verwerkt is. Misschien ben je hiervoor nog in na behandeling. Wel of geen aangifte doen is een persoonlijke keuze. Ik zou vooraf je kansen op een veroordeling onderzoeken. Bij Slachtofferhulp, je hebt het telefoonnummer, kun hiervoor een goede hulp krijgen over wat je te wachten staat. Wat dan ook, heel veel succes.
11 november 2020

Als antwoord op door 33a73443d5994c…

Dag, Bedankt voor je reactie. Ik ben niet in nabehandeling, daar moet ik eventueel 2 maanden voor wachten. Het is nog niet zo heel lang geleden gebeurd, vandaar dat het nog heel erg bij mij speelt. Daar komt natuurlijk nóg meer bij kijken wat hij mij allemaal heeft aangedaan, los van huiselijk geweld en mishandeling. Volgens de psycholoog gaat dit net zoals rouwverwerking en moet ik 'het een plekje geven'. De trauma is dus behandeld, maar de rouwverwerking moet ik zelf doen. Bedankt voor de tip van het bellen. Ik heb al wel eerder gechat met SH (wat niet helemaal hielp) maar nog geen telefonisch contact gehad. Dit ga ik proberen ;). Mvg