Trots, maar nooit meer hetzelfde

Trots, maar nooit meer hetzelfde

Lieve allemaal,

Ik denk dat iedereen het moeilijk heeft deze maand. Ondanks dat ik Kerst altijd onwijs leuk vond, is december nu een maand die ik liever oversla. Het is erg eenzaam, ook al zie je misschien familie. Het is niet meer hetzelfde…
Wat ik lastig vind, is dat iedereen met zichzelf bezig is en met zijn eigen familie. Helemaal logisch en helemaal terecht. Alleen mijn zoontje en ik zitten alleen, met het gemis. Ik heb al eerder een bericht gepost dat het egoïstisch voelt om zo te denken. Maar constant mezelf overal uitnodigen ben ik ook wel een beetje zat. Daardoor zijn mijn zoontje en ik dit jaar alleen met Kerstavond. Gelukkig gaan we er op onze manier een draai aan geven: in onze kerstpyjama’s en met allerlei eten.

Ik sport heel veel en volg daardoor een bepaald dieet. Nou, ik kan je vertellen dat ik dat de komende drie dagen niet ga doen haha. Mijn zoontje en ik gaan morgenavond lekker alles eten wat we willen terwijl we kerstfilms kijken. Eten is voor mij een soort troost. Daardoor ben ik na het overlijden van mijn man ook 13 kilo aangekomen. Gelukkig is dit er allemaal af en ben ik fitter dan ooit tevoren. Volgende maand loop ik zelfs mijn eerste halve marathon.

In 2025 hebben wij enorme stappen gezet. Mijn zoontje zit op de basisschool en doet het onwijs goed. Ik doe runs, Hyrox-competities en heb mij helemaal gevonden in het sporten en gezond zijn. Ik ben ook 30 geworden dit jaar, waar ik ergens ook erg trots op was. Maar het feit dat je dit niet met je geliefde kan delen, is iets waar ik nog steeds niet aan kan wennen. Ik mis hem zo erg.

Ik ga proberen deze dagen te genieten van mijn zoontje en de mensen om ons heen. Maar ik accepteer ook dat dat niet meer kan zoals ik dat altijd deed.

Ik wens iedereen ondanks het enorme gemis fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar! Dat jullie allemaal gezond 2026 in mogen gaan en ik weet zeker dat jullie dierbaren trots met jullie meekijken.

Heel veel liefs!