nog steeds woede
hoi ,ik wil hier even mn verhaal kwijt en vind dat moeilijk..mijn zwager .broer van mijn man heeft nu bijna een jaar geleden plotseling uit het niets zelfmoord gepleegd .we zagen t niet aankomen en heeft ons hele leven overhoop gehaald , wij als gezin ( heb 2 zonen ) proberen ermee om te gaan ..wat erg moeilijk is ....als ik voor mezelf spreek blijf ik met veel woede zitten , woede ..dat plots alles in ons gezin anders is ..het verdriet en onmacht dat er is en blijft bestaan ., en zoals bij vele ( denk ik ) nooit hetzelfe zal zijn ,die woede die steeds meer krijg ,reageer ik ( merk ik zelf ) op andere uit ..kan boos worden om niets ..ontplof dan ineens en spreek dat dan ook uit tegen anderen .waarom ? ik weet t niet .als ik dat gedaan heb ga ik daarna erover nadenken .en zeg dan tegen mezelf ..waarom doe je dat nou ..en kom ik daar vaak op terug dat ik t zo niet bedoelde .want zo ben ik nooit geweest .had nooit woorden met iemand .maar nu pfff .heeft iemand tips om daar mee om te gaan ? wat ik er aan kan doen ,om die woede boosheid en frustratie te minderen of tot nihil te krijgen ,want voor mezelf ..kom ik er niet uit ..bedankt voor t luisteren . groetjes angela
5 Reacties
Ik heb ook gemerkt dat mijn emoties, en vooral reacties op bepaalde dingen totaal anders zijn dan voor het overlijden van mijn man. Ben snel uit mijn evenwicht en ook snel geirriteerd. Ik denk zelf dat dit bij het rouwproces hoort. Ik heb direct na het overlijden van mijn man hulp gezocht bij een psycholoog. De gesprekken met haar zijn fijn en geven me wat meer rust. Ik hoop dat jij ook mensen vindt bij wie je je verhaal en je emoties kwijt kunt, want dat hebben we allemaal keihard nodig.... Heel veel sterkte!
Ten eerste heel veel sterkte.
Woede is vaak ook een teken van onderliggende andere emoties. Ik merk dat bij mezelf in ieder geval. Dan ben ik sneller geïrriteerd. Toen mijn man net een maand geleden overleden was ( nu 4 maanden) merkte ik dat ik bij stress of zorgen ook boos kon reageren om vervolgens te gaan huilen.
Ik heb in augustus zelf ook eerste afspraak bij psycholoog. Vooral voor emdr.
Ben je zelf ooit met iemand gaan praten? Of zijn er mensen in je omgeving waar je je verhaal of gevoelens kwijt kunt?
Heel veel succes en sterkte.
Hoi Angela, helaas herken ik de woede en prikkelbaarheid die je omschrijft. Bij mij is dit een jaar na de zelfdoding van mijn broer ook heel erg geworden. Het is allemaal al moeilijk genoeg, en deze woede en prikkelbaarheid zorgt voor nog meer stress in je relatie. Hoop voor je dat het snel wat beter wordt!
Hoi, ik was eerst ook erg boos op mijn man. Vooral voor mijn dochter die met 14 Jr oud haar vader dus verloor. Maar waar ik me aan vast houd is dat het zijn keuze is geweest en niet met de intentie om ons leven overhoop te gooien. Zijn leven was zo overhoop waardoor hij die beslissing heeft genomen. Niet om ons pijn of verdriet te doen. Maar uiteraard gebeurde dat wel alles is anders en wat een gevecht is het om overeindte blijven. Mijn psycholoog noemt het verdragen en dat helpt voor mij. We kunnen het niet meer veranderen en moeten verder en alleen wij moeten uitzoeken hoe. Sterkte
Ik herken die woede. Na het overlijden van mijn dochter is dat heftiger geworden. Gericht naar anderen .Ik had er al last van,doordat ik al jaren grote zorgen om mijn depressieve dochter had. Je bent uit balans. Ik noem het een aardbeving met vele naschokken. Ik ga in therapie. Alleen kan ik het niet. Het is een trauma en dat los je alleen niet op. PTSS. Heel veel sterkte.