Bedrijfsongeval
Goedemorgen
13 januari is mijn zoon als vrachtwagen chauffeur door een bedrijfsongeval komen te overlijden.
24 jaar was hij,wij waren erg close als moeder en zoon.
De wereld storten voor mij in toen ik op een maandagavond 2 agenten aan de deur had.
De vloer zakte onder mij vandaan.
Heb het er erg moeilijk mee,het onderzoek loopt nog,maar van het bedrijf zelf hoor ik helemaal niets.
Elke dag wordt ik er mee wakker en ga ik er mee naar bed.
Nooit meer mijn zoon bellen of appen of dat ik een snap kreeg met een filmpje van hem waar hij reed of naar toe ging
De leegte doet zo'n pijn.
Ik zal hem nooit vergeten,heb levenslang gekregen.
Bezig met laden...
4 Reacties
Wat hartverscheurend om dit te lezen. Ik kan jou gevoel mij zo goed voorstellen. Ik had precies ditzelfde toen de agenten bij mij voor de deur stonden. Alsof letterlijk de hele wereld onder je voeten verdwijnt.
Ik hoop dat je hier wat steun kan vinden!
Liefs van mij
Ik ben stil van je verhaal… wat ongelofelijk pijnlijk wat je meemaakt nu. Geen ouder zou zijn of haar kind moeten verliezen!
Ik vind het heel dapper van je dat je hier steun zoekt, dat is ook zeker geen makkelijk stap. Waar je ook behoefte aan hebt, wij zijn hier met een luisterend oor of advies.
Extra pijnlijk is het dat het bedrijf waar je zoon voor werkt, nog niets heeft laten horen. Heb je naasten om je heen op wie je kan leunen?
Ik wens je ontzettend veel sterkte toe in deze hele moeilijke tijd.
Liefs, Lindsay
Mijn dochter die uit huis woont ziet niet naar me om,ook zij en mijn overleden zoon hadden geen contact .
Ben donderdag oma geworden van mijn overleden zoon,alleen de relatie was al een half jaar over.
Moet via via horen dat ik oma was geworden,en kreeg ook zo foto's binnen.
Met haar heb ik na de begrafenis helemaal geen contact.
Ze wou mijn zoon zijn telefoon hebben om te zien met wie of wat hij schreef.
Die telefoon blijft bij mij,mijn zoon had het nooit gewild dat zij de telefoon ging krijgen.
Heb altijd achter mijn zoon gestaan en doe dat nu ook
Hij weet dat ik alles voor hem doe.
En dat is de reden waarom ik niets meer van haar hoor
Zal hard zijn maar het is niet anders.
Heb goede slachtoffer hulp,verder sta ik er alleen voor en voel me vaaks alleen.
Vroeger toen mijn zoon kleiner en jonger was en we gingen naar een attractiepark zei hij:moeder als we gaan...bedoelde hij als we terpletter vallen gaan we beide tegelijk zei hij dan wat lacherig
Nu is hij helaas eerder overleden dan mij en voelt deze uitspraak zo raar en ben ik letterlijk alleen zonder hem.
Toch vanuit mijn hart, sterkte.
Ps
Bij slachtofferhulp hebben ze ook nabestaanden praat groep om met elkaar te delen.