Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Mijn moeder

Ik ben mijn moeder vorig jaar 30 april verloren. Ze kon het niet verwerken dat mijn zus ernstig ziek was. Ze was 1 maart geopereerd en eigenlijk was alles heel hoopvol. Toch trok mijn moeder de angst niet. En hing zichzelf op 74 jarige leeftijd. Ze was niet depressief. Maar heel erg angstig. Ik denk dat ik dat wel kan verwerken. Maar ga mijn zus nu toch echt verliezen aan kanker. 

Wie verloor ook zijn moeder aan zelfdoding? Op zo een late leeftijd?

Ik leef maar eigenlijk ook niet. Ik regel ik handel ik zorg. Ik probeer het te verwerken. 

Ken je dat? Je hebt er wel maar je bent er niet?


Gr Mascha 

Bezig met laden...

4 Reacties

25 september 2025
Beste Mascha,

Goed dat je je verhaal deelt. In het leven, maar eigenlijk ook niet, herken ik de periode na het afscheid van mijn vriendin wel ja. Voor mij was het vaak een mengeling van verdoofd zijn en op de automatische piloot leven. Zoals Fenne hier ook schrijft, lijkt dat wel een overlevingsstand inderdaad.

Verwerking heeft lange tijd nodig is mijn ervaring. Misschien staat die nu ook wat meer op pauze door de situatie van je zus? Ik wens jullie beide heel veel kracht in de komende periode.

Groeten, Vincent
28 september 2025
Dank je wel, en voor jou ook veel sterkte 🙏
25 september 2025
Hallo Mascha,

Wat een heftige situatie waar je in zit. Ik kan me goed voorstellen dat je in een overlevingsstand zit. Ik herken dit gevoel van na het overlijden van mijn beste vriendin door zelfdoding. Het voelde als een soort bubbel voor mij waarin ik moeilijk anderen en mijn eigen gevoelens kon toelaten. Voor mij heeft de tijd daarin geholpen, het werd daardoor minder. En de 'acceptatie' dat ik even genoeg had aan mezelf, het regelen en overleven.

Ik wil je veel sterkte wensen!

28 september 2025
Dank je wel, voor jou ook veel sterkte toe gewenst 🙏