Nachtmerries
Over anderhalve week is het drie jaar geleden dat ik mijn man verloor door een verkeersongeval. Op 14 juli 2022 om 21:22 uur, om precies te zijn, is mijn grote liefde en de vader van mijn kind overleden.
Sinds zijn overlijden heb ik rond de sterftedatum altijd last van nachtmerries. Misschien heb ik dit al eerder gedeeld, maar ik vind dat nog steeds best lastig. Vooral omdat de dromen totaal niet realistisch zijn. Wat ik dan droom, is dat mijn man al die tijd nog in leven is, maar zich niets meer herinnert van de tijd die hij samen met mij en ons zoontje heeft gehad. Dat hij een heel leven met iemand anders heeft opgebouwd en bij toeval weer terugkomt bij zijn ouders. Daardoor kom ik erachter dat hij nog leeft. In die dromen wil hij ook geen moeite doen om het leven samen met ons weer op te pakken.
Ik weet dat dit helemaal niet kan, dat hij er echt niet meer is. Maar toch neemt je hoofd dan een loopje met je.
Ik droom verder niet zo vaak over hem (helaas). Afgelopen zondag had ik weer de eerste nachtmerrie. Daarna heb ik bij een vriendinnetje van me heel hard gehuild. Alles kwam er weer uit, en ik was met mijn gevoel direct terug bij drie jaar geleden. Het went toch nog steeds niet...
Hebben jullie ook dit soort onrealistische dromen? En hoe gaan jullie daarmee om? Hebben jullie tips voor mij? Of is het gewoon een kwestie van erdoorheen gaan, hoe moeilijk ook?
Ik weet in elk geval dat het na 14 juli weer even rustiger wordt.
Heel veel liefs van mij!
2 Reacties
Ook al denken we, het wordt tijd dat het makkelijker wordt, want het is "al" drie jaar geleden, zo werkt het niet helaas.
Mijn psychologe zei me toen " je bent aan het vechten tegen iets wat je niet kunt veranderen, je bent aan het vluchten voor wat komt en je bevriest als je niet aanvaard dat vechten en vluchten geen zin heeft. fight flight freeze"
Mijn opdracht werd dan ook, accepteren dat dit bij het "nieuwe" leven na het verlies hoort, aanvaarden dat er ieder jaar weer die hele beladen dagen zijn, zoals de sterfdatum, verjaardag, feestdagen en dat je het moeilijk MAG hebben, ongeacht hoe lang het geleden is.
Dat hielp mij om niet meer tegen die dagen aan te hikken en er geen weken meer mee bezig te zijn.
Ik vermoed dat jouw nachtmerries daarmee te maken hebben, je hoofd zegt dat je man er niet meer is, je hart verzint allerlei smoezen om te verklaren waarom je man niet terugkomt.
Ik heb tijdens de twee maanden vermissing veel nachtmerries gehad. Iemand zei me een dreamcatcher in mijn slaapkamer te hangen, ik geloofde er niet in, maar toch....de nachtmerries werden minder
Ik wens je veel kracht lieve Shyla om die zwarte dag weer te doorstaan.
Liefs Miranda
Dankjewel voor je reactie! Het is vooral fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Dat het niet gek is. Het blijft lastig. En misschien zoek je in je onderbewust naar een logische verklaring. Die is er alleen niet…
Liefs van mij!