Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Feest????

Vandaag was het de viering van Koningsdag. Voor mij was het 1 jaar en 1 dag na de uitvaart van mijn man en ook de dag dat mijn middelste dochter met mijn kleindochter naar Zweden emigreerde. Vorig jaar is het allemaal in een roes aan me voorbij gegaan.... Ik vroeg me heel de week af wat ik op deze dag zou doen en hoe ik het nu zou ervaren.... voor veel mensen een feestdag, maar voor mij? Geen idee hoe ik er in zou staan. En toch kan ik nu zeggen dat het ook voor mij een goede dag is geweest. Vanmorgen gezongen bij de aubade, traditie in ons dorp, mijn Henk was er niet zo'n fan van maar ging wel altijd mee, de vrijmarkt met kraampjes waar we samen langs slenterden en ook vaak speelgoed voor de kleinkinderen op de kop tikten, de boekenkraampjes waar ik nooit voorbij kon lopen en waar hij altijd grapjes over maakte, het eten van een oranje tompouce... zulke simpele dingen en ik begrijp nu pas hoe mooi ze waren. Het zijn nu herinneringen en ze doen pijn maar zijn ook tegelijkertijd heel mooi en kostbaar. Het leven zonder mijn lief zal nooit meer hetzelfde zijn  en ik zal me nooit meer compleet voelen en toch.... het leven is nog steeds de moeite waard. Ik hoop dat mijn lotgenoten dit ook mogen ervaren...

Bezig met laden...

3 Reacties

27 april 2025
Wat mooi dat je de dag zo hebt kunnen ervaren! Zeker herkenbaar inderdaad. Een mix van mooie herinneringen en het besef dat er geen nieuwe meer bij komen.

Het zijn de momenten waarop ik pas goed door kreeg hoe belangrijk het maken van herinneringen is. En dat dit inderdaad zo in de kleine dingen zit. Sterker nog, voor mij zijn de kleinste dingen het meest waardevol. Samen even de stad inlopen, in de avond op de bank bijkomen van de dag of een beetje rommelen in de tuin.

Nog veel mooie herinneringen toegewenst!

Groeten, Vincent
26 april 2025
Hallo,
Oh wat herkenbaar. Voor mij is het een jaar en vijf maanden geleden dat ik mijn man moet verliezen. Ik zat om twaalf uur voor de tv naar het koningshuis te kijken en de tranen liepen mij over van emotie. Mijn man een echte Achterhoeker had het geweldig gevonden dat het koningspaar in zijn Achterhoek was. En ook nog door Normaal werd ontvangen. Jammer helaas mocht hij dit niet meemaken. Mijn dag is ook wel een beetje goed verlopen, rustig aan gedaan en gewandeld en in mijn tuintje gewerkt. Ja ben ook wel weer af en toe een beetje blij van kleine dingen.
Fijn ook te merken dat je weer een beetje kunt genieten ook al zitten we in de rouw. Doei en sterkte
28 april 2025
Hoi, fijn om te lezen dat ook jij weer een beetje kunt genieten van de "gewone" kleine dingen. Hoewel ik nu pas echt besef dat ze helemaal niet zo "gewoon" waren maar juist heel bijzonder en waardevol! En dat juist door die kleine dingen die je nu mist de emoties en de tranen opeens tevoorschijn ploppen...jij ook heel veel sterkte! Liefs en een knuffel van een lotgenoot, Ina