Ik hoop dat dit forum me kan helpen hoe grip te krijgen op alles.

11 april 2023 is mijn vriend bewust uit het leven gestapt.

Ik wist het twee weken na zijn veroordeling dat de dag een feit zou zijn. De diepste gesprekken maar ook respect voor zijn keuze, ik wilde hem niet in een kelder alleen laten en heb besloten bij hem te blijven.

De dagen gevuld met laatste bucketwensen . Interview afgenomen voor zijn kinderen die hij al 10 jaar niet gezien had.

Alles op alles dat ze nooit een schuldgevoel zouden krijgen. 

Samen de begrafenis en muziek uitzoeken

De dagen werden uren. Hij had alles uitgepland. De paniek bij het opstaan... stappen van voorbereiding op geplande tijdstippen. tot hij mij de kamer uitstuurde. Op video opgenomen hoe hij het narcosemiddel in nam wat hij al jaren verborgen in huis had.

Hij ging op de bank zitten. Deed zijn bril af. Gaf mij de laatste kus toen ik hem vasthield.

Zei dat hij een beetje duizelig was en ik zag hem onder mijn ogen weg glippen.

Ik zat in een tilm. De meest slechte film en werd maar niet wakker tot de dag van vandaag.

Buiten zijn overleden en ik alles in mijn eentje geregeld had voor crematie ook de afwijzing en veroordeling naar mij omdat ik van hem hield.

Geen een van onze collega's was op de begrafenis. Wel veel oud-collega die het hele verhaal kende.

Mijn eigen kinderen en familie. Een wx die aangifte tegen me deed vlak na de dag dat hij overleden was op iets waar ik bijgod niet wist waar het was. Afscheidwebsite. 

Het jaar ervoor een scheiding omdat ik al jaren in een toxische relatie zat.

Ex die dag na overlijden dreigde huis te verkopen. 

Ik ben ingestort en bij de crisisdienst beland.

Mijn rugzak is te vol. Gevoel is volledig verdwenen. Ik huil zonder te voelen.

Ben echt kapot en heb het vertrouwen in de mens maar ook overheid justitie verloren.

Wat kan een mens zich alleen voelen