Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Lief Broertje

Op 21 maart dit jaar kreeg ik het verschikkelijk bericht van onze moeder dat mijn broertje Jason zich van het leven heeft beroofd. De grond zakte weg onder mijn voeten, dit kan toch niet waar zijn. Toen mijn man en ik bij mijn ouders arriveerde kon ik het nog steeds niet geloven, toen ik mijn broertje daar dan op bed zag liggen kwam daar het besef, mijn maatje leeft gewoon echt niet meer. Ondanks het grote leeftijdsverschil van 20 jaar hadden we zo'n mooie band.

Ik bemerk zelf dat ik de behoefte heb om in contact te komen met lotgenoten die hun dierbare door Suïcide zijn verloren. Zodat we elkaar kunnen steunen waar nodig ❤️

Bezig met laden...

7 Reacties *

01 december 2022
Hoe komen jullie de kerst door, hebben jullie tips voor mij? Gr noeyada
27 november 2022
Lieve Suzanne, Dit zijn van die verhslen waar ik de laatste periode alleen maar kon lezen, zelf durfde ik nooit iets terug te sturen aan reactie of advies. Mijn zoon is in februari 2021 uit het leven gestapt en nogsteeds weet ik niet wat ik mijn mijn verdriet moet doen. Mag ik nog ergens van geniete? Mensen lopen je nog steeds vragend aan te kijken daarom winkel ik graag in een andere stad. Het blijft vooral december een moeilijke tijd voor ons allemaal. Vaak heb ik het idee om een lotgenoten dag te bezoeken maar de drempel is nog te hoog hopelijk snel dat ik met lotgenoten even je hart en verdriet bespreken en tips van andere krijgen om het dragerlijker te maken. Lieve groetjes en heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Xx
01 december 2022

Als antwoord op door fe1678f9c13145…

Hallo Noeyada, Wat moedig en dapper van je, dat je toch die stap hebt gezet om jouw verhaal te delen met lotgenoten. Aller eerst, mijn oprechte medeleven met het verlies van je zoon. Wat is dat verschrikkelijk om te moeten meemaken als moeder. Forceer de pijn, verdriet en het leed niet. Het is een onderdeel van het verwerkingsproces. Doe het op jou tempo. Je bent pas zover als je er klaar voor bent. Er zijn diverse lotgenoten groep waar jij, je aan kunt sluiten. Zelf heb ik er veel baat bij gehad. het bied veel steun en herkenning. Heel veel sterkte, kracht en moed voor de komende dagen.
27 november 2022
Lieve Suzanne, Wat een klap moet het zijn geweest voor je inderdaad. Mijn vriendin nam 3 jaar geleden afscheid. Ik herken wat je zegt over het wegzakken van de grond onder je voeten. Ik besefte direct wat voor onomkeerbaars er had plaatsgevonden. Erg goed dat je in contact wilt komen met lotgenoten. Mijn ervaring is dat dat zeker kan helpen. Vooral bij het begrijpen van je emoties. Als een ander iets ook voelt of denkt, is het makkelijker om het voor jezelf te accepteren. Het een plekje te geven en af te sluiten. Ik heb zelf deelgenomen aan de live sessies bij Slachtofferhulp. Die kan ik zeker aanraden. Er zijn nu ook andere opties. Je vindt ze hier: https://www.slachtofferhulp.nl/emotionele-hulp/contact-met-lotgenoten/. Heel bijzonder hoe (makkelijk) iedereen daar heel open kon spreken over wat ze hadden meegemaakt. Heel veel sterkte toegewenst bij het verwerken van het verlies. Ik hoop dat je inmiddels vaak met een glimlach terugdenkt aan je maatje. Dat je dankbaar kunt zijn voor de mooie momenten. Ik ben de mooie herinneringen aan mijn vriendin direct gaan noteren in een boekje. Heel bijzonder om te zien dat de kleine dingen het waardevolst blijken te zijn. Groeten, Vincent
27 november 2022
Hallo Suzanne, Ik ben op 14 oktober mijn jongste dochter verloren 29 jaar oud, ook zij heeft zich van het leven beroofd. Er is zo'n gat in mn hart geslagen hoe nu verder. Ook haar zus bijna 39 jaar we kunnen het niet begrijpen, waarom? Zoveel samen overwonnen en nu dit. Het kost me zoveel moeite, zoveel vragen. Liefs van mij
27 november 2022

Als antwoord op door d41957bb644e4c…

Dat is nog heel kort geleden. Ik zie zelf nu de tijd als abstract, na zijn dood. Elke maand als het 5 is, weet ik dat er een maand bij is. Tijd gaat verder volledig aan me voorbij. Precies, zo gestreden als moeder, en dan heeft het dit als resultaat. Erg moeilijk om te accepteren. Ik ben achter de vragen zoveel als mogelijk in mijn eigen tempo, aan gegaan. Er zijn nog steeds vragen na 5 mei. Maar deze kan hij alleen beantwoorden. Met mijn zoon ging het net goed sinds februari 2022. 3 maanden ging het fantastisch. Daarom kwam het als een schok. Ik snap je volledig, het gat. Ik heb dat ook, hoe nu verder. Ik probeer te doen waar ik me goed bij voel. Of het nou hoort of niet. Wat iemand anders er van zou vinden. Dat is het enige wat helpt om je soms wat beter te voelen. Maar wat is dit zwaar, het geeft wel aan, hoe zwaarder hoe meer liefde er was/is. Dikke knuffel
27 november 2022
Hoi Suzanne, Mijn dochter van 9 jaar heeft haar broer dood op bed gevonden toen ik vroeg of ze aan haar broer wilde vragen of hij al een broodje wou. Afgelopen 5 mei, 21 jaar. Zelfmoord gepleegd. Ik zoek ook ergens wel steun bij mensen die je echt begrijpen, maar merk ook dat ik weinig kan, het me zoveel moeite kost om door de dag te komen. Zo een gat geslagen in mij en mijn dochter. Dikke knuffel voor jou