Vaderdag 2020 was ik aan het werk toen ik mijn man aan de telefoon kreeg. Onze zoon had zich geprobeerd van het leven te beroven en hij had hem net op tijd gewonden gelukkig. Was een heftige periode omdat hij niks liet merken enz. In het ziekenhuis kon hij ons ook niet vertellen waarom. Thuis heeft hij later vertelt dat door vele pesten kwam. Hij werd veel gepest omdat hij anders was dan anderen.

Door zijn beperking praat hij moeilijk over zijn gevoelens dit lukt hem zelf niet goed. Na de eerste gebeurtenis is onze zoon ergens anders gaan wonen hier had hij het super na zijn zin wegens zijn beperking voelde dit goed aan. Hij was emotioneel veel lager dan zijn kalender leeftijd..

Ging weer goed met hem en genoot van school weer en de groep waar hij woonde kwam graag thuis.

Pesten was grootste gedeelte gestopt gelukkig.

En hij leek super gelukkig en lekker in zijn vel te zitten.

Tot 26april 2022 ik aan het werk was en politie voor de deur thuis stond en ik via onze video deurbel kon praten met ze dat ik niet thuis was. Ik dacht niet meteen raar ik had veel contact met politie om pest gezin in onze dorp en dacht hier komen ze voor. 

Maar toen ze vroeg dat ze mij mocht bellen en haar gezicht zag dacht ik er is iets niet goed.

Toen ze belde vertelde ze dat onze zoon zich zelf weer wat had aangedaan en het niet goed leek. En dat hun nou meteen naar mij toe kwamen. Dan duurt half uur rijden lang. Ondertussen voelde ik al dit keer komt het niet goed. Stiekem hoopte ik het zo. Toen de politie aankwam vertelde ze al meteen dat onze lieve zoon het niet heeft gered. 

De vloer zakte onder onze benen vandaan waarom ? En die vraag hebben we nog steeds waarom. En zullen daar nooit antwoord op krijgen. 

Hij mocht maar 15 jaar worden

Mis hem zo elke dag is weer moeilijk om uit bed te komen en je dag weer te draaien. Het is dat we nog kleine man hebben van 5 ik moet door.