Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Laatste keer eerste keer

1 week geleden was een jaar dat mijn zoon heeft uit zijn leven gestapt. Pfff wat was dat een moeilijke dag. Al s'ochtends vroeg kreeg ik lieve berichtjes. Mijn buurvrouw stond met een witte roos en een bakje eten voor de deur. Ik was helemaal niets van plan en dacht dat ik blijf gewoon thuis met gordijnen dicht, maar het liep anders....Ik kreeg een berichtje dat ik moest pakketje ophalen, anders wordt die weer terug gestuurd naar de verzender. Om daar te komen moest ik fietsen langs de plek waar ik heb een jaar geleden met alle hulpverleners gestaan vragend of daar op het spoor ligt mijn jongen. Het was een chaos van brandweer auto's, politie en helikopter is net geland. Dat was niet de eerste keer dat ik daar langs moest fietsen maar het was toch anders. Ik heb mijn pakketje opgehaald en fietste weer terug naar huis en toen dacht ik, ik kan het, ik ga langs DE PLEK. En ik heb het gedaan. In een whatsapp berichtje van de politie agente stond een kruisje op de platte grond waar is het gebeurt. Ik heb de plek gevonden en bleef daar rustig zitten en natuurlijk erg huilen en in ene stond alles weer op mijn netvlies. Heel bijzonder dat na half uurtje daar zitten en aan mijn zoon denken kreeg ik enorme gevoel van rust in mijn hoofd en in mijn lichaam, dat was zo bizar. Ik heb besloten dat vanaf volgende jaar kom ik op DE DAG een bloemetje op de plek neerleggen.

Is het bij jullie herkenbaar? Zijn jullie op DE Plek geweest? Herdenken jullie jullie dierbaren op hun sterfdag, en hoe doe jullie dat?

Bezig met laden...

3 Reacties

23 juli 2025
Hoi Jenya,

Wat goed dat je er langs bent gegaan. Kan me voorstellen dat je wel getwijfeld hebt ja.

Ik ben op vrij jonge leeftijd mijn vader verloren. Op zijn sterfdag rijd ik vaak met de racefiets naar de plek waar het is gebeurd. Dan stap ik even af en kijk naar boven. Op de een of andere manier is cirkelt daar altijd wel een vogel rond. Ik stel me dan voor dat hij het is. Het voelt dan alsof hij dichtbij is. Het geeft me inderdaad ook een gevoel van rust. Dat het goed is.

Groeten, Vincent
23 juli 2025
Hoi Jenya,

Wat mooi dat het anders liep en dat je het durfde aan te gaan om naar deze plek te gaan. Ik geloof niet in toeval dus ik heb het idee dat het de bedoeling was dat je daar naar toe zou gaan. En wat knap dat je dit dan ook hebt gedaan.

Voor mij ligt het iets anders, mijn vader is overleden in de schuur, DE PLEK is dus dichtbij. In het begin vond ik het lastig om daar te zijn en nu is het met golven. Het ene moment is het prima om de schuur in te gaan, maar het andere moment kan ik een enorme weerstand voelen.

Dit jaar word het 3e jaar zonder mijn vader. Het eerste jaar ben ik naar zijn graf geweest om hem te herdenken samen met wat vrienden. Het tweede jaar was ik in het buitenland maar herdacht heb ik hem op mijn eigen manier.

Geen idee wat het derde jaar gaat brengen, maar herdenken en extra aandacht voor mijn vader zal er zeker zijn. Ik vind het een mooi idee dat je elk jaar een bloemetje op deze plek gaat neerleggen.

Heel veel sterkte en succes toegewenst 💖
23 juli 2025
Hi Marie35,
Onze dierbare herdenken is heel erg belangrijk en niet alleen bij hun verjaardag of kerst. Hun sterfdag is heel erg verdrietig dag en doet ons heel veel pijn. Maar wij zullen altijd aan ze denken en nooit vergeten❤️

Heel veel sterkte!!!