Extra stilstaan op 'speciale dagen'
Vrijdag is het Valentijnsdag. Mijn vriendin en ik vierden die niet heel actief, maar toch is het een dag met extra herinneringen. Omdat het zo'n 'speciale dag' is, kan ik me er nog een aantal helder voor de geest halen. Net als haar verjaardagen bijvoorbeeld. En de jaarwisselingen. De eerste jaren waren die dagen extra moeilijk en ook nu nog sta ik extra bij haar stil.
Hebben jullie dat ook? Dat bepaalde dagen extra herinneringen oproepen? Dat ze een extra lading hebben ten opzichte van andere dagen?
Bezig met laden...
9 Reacties
Mijn zoon maakte altijd op moederdag cappuchino met een hartje van schuim erop. Al 4 jaar dat ik het moet missen. De herinneringen zullen blijven en dat zijn er zovelen voor mij. Geuren, beelden, geluiden; alles kan je opeens doen herinneren aan iets wat je hebt meegemaakt met de ander... En dat zijn dagelijks meerdere momenten
Heel herkenbaar inderdaad. Alles kan een trigger zijn om herinneringen naar boven te halen. Specifieke dagen dus, maar inderdaad ook geuren, beelden en geluiden. Het is fijn om momenten dan weer opnieuw te beleven. Met een gevoel van melancholie.
Groeten, Vincent
Die dagen zijn nooit meer zelfde.
Op je verjaardag te horen krijgen dat oma wordt ingeslapen, was langdurig ziek.
Andere oma op de avond van 4 december heen gegaan.
Opa die op Vaderdag in elkaar zakt en week later niet meer haalt.
Een oom op pinksterdag met een hartaanval. Overleeft maar nooit meer zelfde.
Om maar even wat te noemen.
Ja ook Valentijnsdag denk ik aan geliefde die niet meer zijn. En al heeft mijn eigen vriendin er weinig mee. Toch krijgt ze elk jaar wel iets van mij.
Kan ook niet in woorden zeggen wat het met je doet. Maar apart gevoel geeft het wel.
Dat zijn inderdaad moeilijke momenten. Het maakt je bewust van hoe waardevol iemands aanwezigheid is. We lijken het op andere momenten als vanzelfsprekend aan te nemen. Ik zie het altijd maar als een les voor mezelf. Dat ik vaker moet beseffen dat de mensen om me heen speciaal zijn.
Groeten, Vincent
Samen met mijn zoon waren wij altijd thuis tijdens jaarwisseling, dat was onze dag. Dag, dat wij met zijn tweeën te veel olieballen aten, hij liet altijd hond uit tijdens vuurwerk en wij keken samen naar de Oudejaarsconference....
Dit is nu weg...
Afgelopen jaarwisseling was een van de zwaarste dagen.
Dit blijft voorlopig zo en ik heb het geaccepteerd, maar doet zeker heel veel pijn.
Dat klinkt inderdaad alsof je mooie herinneringen hebt aan de jaarwisselingen. Ik denk dat daarom het gemis extra binnenkomt. Op andere dagen heb je wellicht minder specifieke herinneringen.
Groeten, Vincent
En nu ik dit zo schrijf vraag ik me af wat dat dan is, die extra lading. Een soort van bedrukt gevoel dat als een grijze wolk om mij heen hangt. Ineens is die er en een dag later begint de mist weer langszaam te verminderen. Herkenbaar?
Alles is voor altijd anders en dus ook de bijzondere dagen. Het sprankelende huppeltje mis ik.
Het zijn inderdaad dagen waarop het gemis duidelijker aanwezig is. Misschien wel omdat dat de dagen waren die juist altijd zo speciaal waren? Dat zijn die dagen waar ik op dat moment dan extra aan terugdenk. Herinneringen daaraan komen makkelijker naar boven.
Groeten, Vincent