Rijmpje masker
Onderstaande een rijmpje die ik gemaakt had voor mijn vrouw, voor op haar werk.
Wederom sorry voor de spaties/ruimtes i.v.m. knippen en plakken.
Maskers….
Thuis liggen ze op het kastje in de hal.
Voor mij 1 en voor Ronald ligt er ook zo’n geval.
Die wordt opgezet als ik naar buiten of werken gaat.
Als het masker is opgezet, heb ik een vrolijk gelaat.
Voor de buitenwereld is ons verdriet dan onzichtbaar.
Soms lachen wij, praten over koetjes en kalfjes alsmaar.
Maar achter het masker hebben we verdriet en hoofdpijn.
Het masker waarachter wij ons verstoppen, gaat af als wij weer thuis zijn.
Misselijk, nutteloos, geen fut, en zo ontzettend moe in ons hoofd.
Half negen naar bed, door middel van een slaappil verdoofd.
Na weer een nacht met nare dromen, ligt hij weer klaar.
En zetten wij het masker weer op en dat weegt loodzwaar.
3 Reacties
Wat sterk van jullie beiden om deze keuze te maken, een masker voor de buitenwereld en door !!!!
Denk ook aan jullie zelf, je kunt je gevoelens, pijn en alle bijkomende emoties niet altijd wegstoppen en functioneren of alles prima gaat.
Wij hebben onze zoon 3 mnd geleden verloren, onmenselijk en onze wereld staat stil en het is ontzettend zwaar om door te moeten gaan.
Als men vraagt hoe het gaat zeggen wij het eerlijk, ook dat we het er verders niet over willen praten, daarvoor is het nog te vers en de omstandigheden te prive .
Heel veel sterkte samen toegewenst en doe je nooit sterker voor dan dat je bent.
Lieve groetjes, Johanna
Wat sterk van jullie beiden om deze keuze te maken, een masker voor de buitenwereld en door !!!!
Denk ook aan jullie zelf, je kunt je gevoelens, pijn en alle bijkomende emoties niet altijd wegstoppen en functioneren of alles prima gaat.
Wij hebben onze zoon 3 mnd geleden verloren, onmenselijk en onze wereld staat stil en het is ontzettend zwaar om door te moeten gaan.
Als men vraagt hoe het gaat zeggen wij het eerlijk, ook dat we het er verders niet over willen praten, daarvoor is het nog te vers en de omstandigheden te prive .
Heel veel sterkte samen toegewenst en doe je nooit sterker voor dan dat je bent.
Lieve groetjes, Johanna
Herkenbaar maar ook heel zwaar.
Blijven doen voor de buitenwereld alsof het allemaal goed gaat, ik heb na de moord op mijn dochter de keuze gemaakt om me niet meer beter voor te doen dan ik me echt voel. Als mensen mij vragen hoe gaat het met je, dan zeg ik niet goed als ik me ook niet zo voel. Na verloop van tijd haken de mensen die het niet snappen of vinden dat het maar "over" moet zijn dan af en dat is dan maar zo.
Ik heb een hechte kleine kring om me heen van lieve dierbare mensen, die het wel begrijpen en ook willen dat je eerlijk zegt hoe het je vergaat. Dat is fijn en dat heb je nodig om te overleven!
Liefs Miranda