Hoe zeg je dat het zelfdoding was?
Het is nu ruim drie jaar geleden dat mijn vriendin zelf afscheid nam. Wat ik in de jaren altijd lastig heb gevonden, is het vertellen waaraan ze gestorven is. Ze was 41, dus mensen gaan eigenlijk altijd uit van een ziekte, of ongeluk bijvoorbeeld.
Ze was een prachtige vrouw, waarover ik veel mooie verhalen kan vertellen. Ik wil dat ze ook zo gezien wordt. Niet als iemand die zelfmoord pleegde. Daarom vermijd ik dat woord en spreek over 'afscheid nemen'. Daarna vertel ik direct hoeveel ze uit het leven heeft gehaald en hoe mooi haar leven was. Want dat was het ook. Ja, ze had enkele depressies, maar die speelde zeker niet de boventoon.
Door dit er direct daarna te vertellen, merk ik dat de schrikreactie van mensen meestal ook weggaat. Ik merk dat het voor mensen een heel ongemakkelijke mededeling is. Niet heel gek natuurlijk.
Hoe gaan jullie hiermee om? Wellicht is het leven van jullie naaste wel problematischer geweest, maar hoe brengen jullie de mededeling als het ter sprake komt?
23 Reacties