Knoop doorgehakt
Ik denk dat ik slachtoffer ben van sexueel misbruik door mijn broer. Hij is 1 jaar ouder dan ik en ik weet niet zeker of wat hij bij mij deed als tieners of dat hoort? Wat ik mezelf de laatste weken wel herinner is dat ik het niet fijn of leuk vond. Ik ben nu 56 en moet ik hier nou wel iets mee doen??? Ik adooreerde hem altijd. Terwijl ik nooit iets terug krijg. Ik heb al jaren niet of nauwelijks contact. En als het zo is dan komt het altijd vanuit mij. Ik ben behoorlijk in de war……….
Bezig met laden...
6 Reacties
Heel dapper van je dit te delen.
Op 11 jarige leeftijd ben ik een jaar door mijn 3 jaar oudere broer misbruikt. Ik heb dat bijna 50 jaar verzwegen. En toen ik eenmaal woorden had gevonden om wat hij heeft gedaan te beschrijven kwam de twijfel en het schuldgevoel. Het kunnen vertellen dat ik misbruikt ben heeft mij geholpen om hulp te zoeken en van die gevoelens af te komen. Er is maar één dader en dat is hij.
Het is voor mij een emotionele weg om los te komen uit zijn macht, maar het is noodzakelijk om mijzelf te kunnen worden.
De eerste stap is door jou gezet, ik gun jou de moed om door te gaan..
Groet, Ewald
Wat goed dat je meteen naar de huisarts stapt! Als je er geen goed gevoel bij hebt lijkt me dat een goed startpunt.
Ik herken je verwarring, ik ben misbruikt door mijn broer en ben daar ook eerst flink van in de war geweest. Ik vind het lastig om advies te geven maar zou zeggen laat het contact even voor wat het is nu je dit zo probeert te bevatten. En vraag om hulp maar dat doe je dus al.
Heel veel sterkte! Groetjes, Cindy
Het vervelende is dat sommige mensen aan de eerste signalen voorbij gaan en een verandering teweeg brengen (vaak fawning) en dan zeggen "ja je vond het spannend, maar erna deed je toch gewoon mee?"
Dus het maakt niet uit wat die andere vindt of wat diens intentie is geweest of niet. Als jij het zo ervaren hebt dan is dat jouw slachtofferschap. Dat maakt de ander de dader of dat nu bedoeld was of niet.
Niemand zal zeggen tegen de ander "ja ik heb jou misbruikt" als je ze aanwijst/aanspreekt. Als je zegt "weet je nog dit en dat... dat heb ik destijds als heel onprettig ervaren en ik merk dat ik daar nu nog last van heb" dan zal je broer daar mogelijk wel anders op reageren.
Als het gaat over "normale" ontwikkeling. Die is lastig te bepalen want daar zijn veel factoren mee gemoeid. Milieu, voorbeeld, veilige hechting, etc. Dus wat vanuit "het boekje" een "normale" ontwikkeling is wil dit nog niet abnormaal zijn in een ander gezin. Daarnaast speelt leeftijd ook een rol natuurlijk.
Dus goed dat je er met je huisarts over gaat praten, waardoor je kunt kijken naar hoe je hierin staat en wat je ermee wilt.