Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

1 op 1

Sinds de zelfgekozen dood van mijn zoon een half jaar geleden merk ik dat ik sterke behoefte heb om daar met iemand over te praten.

Niet met een psycholoog of therapeut maar met iemand die ook een naaste heeft verloren (partner, kind, ouder etc).

Ik merk dat ik dit niet in een grote groep wil maar gewoon 1 op 1 verhalen met elkaar delen en het er soms ook niet over hebben maar gewoon even over alledaagse dingen praten.

Amado 

Bezig met laden...

6 Reacties

26 augustus 2025
Beste Amado, voor mij is het inmiddels jaar geleden dat mijn zoon heeft gekozen uit het leven te stappen. Ik denk er zijn veel mensen die hebben een behoefte aan 1op1 contact en hebben over dagelijkse dingen. Ik heb ook contact met een moeder die heeft ook haar zoon verloren. Wij zien mekaar 1x in 7-8 weken en we gaan altijd wat gezelligs doen in een van de steden. Wij praten over koetjes en kalfjes, drinken samen koffie en natuurlijk praten we over onze jongens.
Als je hebt behoefte aan een contact stuur mij gerust een berichtje.

Warme groet,
Jenya
26 augustus 2025
Hoi Amado. Mijn dochter “ koos” 3 mnd geleden voor haar dood. Ze was 25. Ook ik heb wel behoefte aan contact. Onlangs heb ik meegedaan aan een online lotgenotengroep via Slachtofferhulp. Dit was 1 bijeenkomst. Het was niet wat ik zocht ( wat wel precies is ook wel een beetje lastig) . Ik vond het wat oppervlakkig, wil liever met iemand meer de diepte in, maar het ook gewoon over gewone dingen kunnen hebben… ik denk dat er wel een wederzijdse klik moet zijn met iemand , maar dat merk je dan gaandeweg wel. Geen idee waar je woont. Gelukkig hebben we tegenwoordig internet waardoor online veel mogelijkheden. . Mocht je in contact willen komen, stuur mij dan gerust een privébericht.
26 augustus 2025
Herkenbaar, mijn zoon (35) is bijna 4 maanden geleden door zelfdoding overleden. Vind het ook fijn om over hem te praten, en dan niet met een professionele hulpverlener. Het verdriet is enorm en het gemis neemt toe. Ook heb ik groot respect voor zijn keuze, én de wijze waarop hij het op een zo'n humaan mogelijke manier het gedaan heeft. Met afscheidsbrieven met daarin voor al zijn naasten een lieve persoonlijke noot. Precies zoals hij was: warm, liefdevol, niet oordelend, ingetogen en zachtaardig. Te zacht in deze harde (volwassen) wereld waarin Edwin zich niet staande meer kon houden. Zoals hij ook schreef "de positieve wegen niet meer op tegen de negatieven"
26 augustus 2025 (bewerkt)
Lieve Amado
Ik heb ook wel behoefde aan 1 op 1 dus dat begrijp ik wel.
Mijn broer is 17 november uit het leven gestapt.
En zondag was ik bij mijn dochter 28 jaar, zij denkt daar ook overna.
Dus ik heb gisteren met 113 gebeld.
En ik was al in verbinding met letztalk.
Hoe kunnen wij in contact komen voor een 1op1 praatje?
26 augustus 2025
Heel herkenbaar voor mij. Mijn broertje heeft 9 mnd geleden ervoor gekozen om uit het leven te stappen. Ik worstel elke dag met dit verdriet, het verdriet is zo enorm groot.
Heb verschillende therapieën gevolgd, heb een online bijeenkomst gevolgd voor nabestaanden maar helaas is dit maar bij 1 sessie gebleven.
Ik zou heel graag met mensen willen kletsen die hetzelfde meegemaakt hebben.
26 augustus 2025
Hallo Amado, nadat mijn zoon van 16 uit het leven stapte 5jaar geleden ben ik eerst bij een psycholoog geweest en daarna rouwtherapeut. Maar het prettigste waren voor mij de gesprekken met andere ouders die hetzelfde waren overkomen. Inmiddels ken ik er velen.
Zelf woon ik in Haarlem, maar ik ken ook mensen uit Amsterdam, Den Haag. Zaandam.Het ligt eraan wat voor jou prettig is. Een andere vader, moeder. Kind van dezelfde leeftijd? Via Ouders vsn Overleden kinderen kan je ook verzoeken in contact te komen met iemand uit jouw regio.
Ik denk graag met je mee