Geen idee hoe...
hoi allemaal,
ik ben niet van plan om alles hier te zeggen, maar ik wil gewoon even wat kwijt en misschien kan iemand mij er bij helpen :)
ik was erg goed bevriend met een jongen ( J ) , sinds 2019. ik werd een keer random geadd door een account en die deed zich voor als een andere vriend ( t). later begon dat account of foto's te vragen.
dat deed ik niet, daarna begon hij met naakt foto's. ik stuurde niets tot hij begon te bedreigen. ik vertelde dit aan ( j) en hij zei 'Doe het maar, ik zorg dat alles offline blijft' ik
vertrouwde hem dus deed het.. het is door gegaan tot Januari 2022, toen vertelde ik het tegen mij ouders. we zijn daarna naar de politie gegaan, maar die konden er niets mee, want
het was te heftig, dus we werden door gestuurd. hun hebben alles uitgezocht en nu blijft dat ( j ) de gene is die dat fake account had aangemaakt.. hij was de gene die bedreigde, en alles.
er gaat dus ook een rechtzaak komen. maar ik voel me dus enorm schuldig... en weet ook niet wat ik hier mee kan doen. ( j ) probeert me tussen door wel op te zoeken
op tiktok plaatst hij steeds comments en hij stuurde een x een brief. die ik overings niet heb gezien want die hebben mijn ouders verbrand.
mijn therapie start pas over 2 weken... ik durf ook niet goed alles te vertellen, gewoon puur omdat me vertouwen is gebroken, en ik nog super veel angst heb en bang ben.
. mijn ouders weten niet eens alles.. ik durf het ze ook niet verder te vertellen wat er is gebeurd.
iemand tips?
8 Reacties
Met mij gaat het goed. Wat lief dat je dat vraagt!
Sommige dagen zijn lastiger dan andere dagen. Dat blijft. Maar zolang ik niet te streng voor mezelf ben en accepteer dat ik mij voel zoals ik mij voel en dat dat mag, gaat het eigenijk best goed!
Liefs, Ro
Natuurlijk mag dat! Ik ben heel blij dat je er iets aan hebt! Ik heb deze tekst lang geleden online gevonden en toen ook opgeslagen. Er zullen vast nog meer mooie teksten en gedichten te vinden zijn. Misschien helpt het je!
Liefs, Ro
groetjes <3
Ik moest nog denken aan dit mooie gedichtje wat ik jaren geleden gevonden heb online toen ik moeite had met mijzelf te vergeven!
Misschien geeft het jou dezelfde kracht als dat het mij destijds gaf!
Weg rennen voor jezelf
Nee, dat gaat niet
Zoek de waarheid in jezelf
In je hart, het is magisch
Het was tragisch
Maar je kunt jezelf niet meer ontlopen
Zoek in het boek van het leven
Want daar staat iets
Je moet geloven
Jezelf niet slopen
Sluit je ogen en kijk naar boven
Je voelt nu nog schaamte
Het was verkeerd
Je deed wat je niet kon laten
maar zoek de redding in jezelf
zorg dat je van je fouten leert
zoals het boek van het leven je verteld
Want Ja, het staat allemaal geschreven
Zoek de waarheid in jezelf
In je hart, het is magisch.
Begin vandaag met jezelf te vergeven.
Want als je daar voor kiest
Dan vindt je jezelf weer terug in het leven.
<3
damn.. deze raakt me wel, ik vind het echt een mooie tekst. dankjewel, zou ik deze tekst mogen opslaan ? :) <3
Dankjewel voor het delen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat het vertrouwen flink geschaad is.
Fijn dat je binnenkort begint met therapie en dat je al wat tips en adviezen om je heen zoekt.
Ik begrijp dat het moeilijk is om jouw verhaal te delen, dat vond ik ook na mijn ervaring.
Maar probeer zo open mogelijk te zijn met je therapeut. Je kunt zelfs zeggen dat je het moeilijk vindt om in details te treden.
De meer jij aangeeft wat jij denkt of voelt, des te beter zullen de behandelingen aansluiten.
Ik heb ook lang essentiële details verborgen gehouden voor mijn therapeut omdat ik mij zo schaamde, maar hier had ik uiteindelijk mezelf alleen maar mee.
Je doet het goed, veel sterkte met de therapie.
?
Jemig wat een verhaal. Ik voel met je mee! Ik kan mij zo goed voorstellen hoeveel verdriet het geeft als iemand die je zo vertrouwt, je zo belazerd! Heel erg logisch dat je vertrouwen hierdoor is aangetast. Dat maakt het zo ontzettend dapper van je dat je over 2 weken met therapie begint. Dat laat zien hoe ongelooflijk sterk je bent!
Je schrijft dat het sturen van foto's voor een langere periode door is gegaan. Dat heeft natuurlijk een impact op je! Ik kan mij dan ook voorstellen dat het niet gemakkelijk is om de hele waarheid te vertellen. Misschien schaam je je er wel voor. Ook al hoeft dat natuurlijk totaal niet! Als iemand zich moet schamen, dan is het ( j ).
Wat mij heel erg kan helpen om de waarheid te verwerken is een brief te schrijven aan bijvoorbeeld je ouders, maar die niet te posten! Het kan enorm helpen gedachtes van je af te schrijven en toch privé te houden, als je er nog niet klaar voor bent om het te delen. En die keuze is natuurlijk helemaal aan jou!
Ik hoop dat je samen met therapie en steun er weer boven op komt. Een rechtzaak er nog eens boven op is niet niks. Ik vind je ongelooflijk dapper en wil je bedanken voor het delen van je verhaal!
Heel veel sterkte gewenst Brxxt!
dankjewel voor je reactie!
ja, wel spannend maarja, hoop dat het beter gaat worden. ja me ouders zeiden ook dat ik me niet schuldig moet voelen of moet schamen, maar toch doe ik het wel.. gewoon puur omdat ik ze toch gestuurd hebt, dus opzich me eigen schuld, ookal werd ik bedreigd, beïnvloed alles... ik kan het mezelf gewoon niet vergeven..
ik zal het eens proberen met die brief, het is wel een goede optie, echt heel erg bedankt! <3 :)