Mijn vader
Ik heb 1febuari mijn vader verloren door zelfdoding
Waarom weet ik dus niet, mijn moeder zij dat hij tijd geleden wel zei in een bui toen hij had gedronken dat hij een mooi plekje op zijn werk had gevonden en me moeder zij doe eens normaal en hij zei de volgende dag dat zij hem niet moest geloven als hij had gedronken
Helaas heeft hij het toch 1 febuari gedaan en ons niets achter gelaten, ik kan hier heel slecht tot nu mee om gaan ik woon zelf niet vlak bij me moeder en ben al een heel erg gevoelig persoon en die dag werd ik gebeld door de politie dat mijn vader was overleden en kreeg van mijn moeder tehoren dat hij zelf uit het leven was gestapt ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan
Bezig met laden...
5 Reacties
In mijn geval is het een van mijn beste vriendinnen die uit het leven is gestapt (9 februari een jaar geleden).
Het is een afschuwelijke gebeurtenis in je leven.
Voor jou is het nog zo kort geleden en ik denk dat je ook niet kunt verwachten dat je er na zo’n korte tijd al mee om kunt gaan met deze vorm van verlies.
Neem echt de tijd om eerst de grootste schok te verwerken en zoek (zoals anderen ook al zeiden) zeker hulp als je daar behoefte aan hebt het is nogal wat als iemand waar je zo veel van houdt op deze manier sterft.
Je hoeft het niet alleen te verwerken Savannah.
Ik wens je heel veel sterkte en liefs xx
En inderdaad denk aan de mooie momenten die je hebt gehad met je vader, misschien kan je een leuke plakboek maken met foto's van jullie samen, waar je eigenlijk de mooie leuke momenten in doet waar je naar terug kan kijken als je die behoefte hebt.
Verder neem de tijd om te rouwen, praat erover wanneer je wilt en er klaar voor bent met je omgeving, mensen waar je goed bij terecht komt. Zoek professionele hulp als de tijd daar is.
Rauwverwerking zou bijvoorbeeld ook al kunnen helpen later.
Maar doe alles op je eigen tempo wanneer jij er klaar voor bent. Het is heftig en verschrikkelijk deze gebeurtenis.
Het gemis zal altijd blijven het wordt minder maar je zal altijd die momenten hebben vooral de eerste jaar als je alles voor het eerst zonder je vader moet doen is het erg lastig maar je komt hierdoorheen want je hebt je familie nog.
Ik heb mijn vader bijna 7 jaar geleden verloren dan niet aan zelfdoding maar ook ik heb dagen dat ik hem heel erg mis.
In ieder geval heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
Het was nog steeds niet duidelijk
Sorry. Ik kan hier niet meer tegen, het woord me teveel. Ik zie geen toekomst meer, doe iedereen de groeten, vaarwel.
Meer was er niet dit was het, ik moet het hier mee doen.
Ik denk aan de goeie leuke dingen van ons samen meer kan ik helaas niet doen.
Het is voor ons ook gewoon niet te begrijpen .
Ook ik zit nog midden in het verdriet en leef van dag tot dag.
Laat je verdriet toe,praat met anderen over je vader,zoek professionele hulp als je die denkt nodig te hebben.
Probeer ook naar buiten te gaan voor een wandelingetje, alle beetjes helpen om deze loodzware tijd te overleven. Heel veel sterkte
Ik heb dit wel even nodig, vandaag is het presies 2 weken geleden dat het is gebeurt.
Ik ben nog steeds van vlag.
Gisteren had ik een tasje met kleding voor mijn moeder en vader met kleding nieuwe kleding kadotje voor hun en toen zij ik tegen mijn partner. Ja dat was voor die ouwe die kan ik hem niet meer geven.
Gelijk weer in de tranen.
Wij zeiden niet veel tegen elkaar maar begrepen elkaar altijd en nu is hij der niet meer hij was toch altijd mijn steun hij was pas 66 veel tejong om tegaan.
Niemand heeft iets aan hem gemerkt
Alleen me moeder merkte dat hij meer ging drinken en hij dus zij heb een mooi plekje op me werk gevonden en daarna zij je moet me niet geloven als ik heb gedronken.
Diep van binnen zat er dus iets helemaal iets niet goed
Ik heb zijn geschiedenis van zijn telefoon gezien en hij wilde dood stond der en zocht naar zelf moord het is echt schokkend dat iemand zo in ze eigen bubbel zit en voor de buiten wereld zo lacht en doet of er niets aan de hand is.