Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

Hoe ga je verder? ben half jaar geleden verkracht en 2 weken geleden seksueel betast

In febuari was ik verkracht door iemand die ik totaal niet kennende in mijn net nieuwe antikraak woning. Sindsdien ben ik samen gaan wonen met mijn vriend en ben ik met veel hulp over deze trauma aan het heen komen. 

Eindelijk durfde ik weer zonder al te veel angst om te gaan met het mannelijke geslacht en ben naar een klassenfeest gegaan van mijn opleiding. Hier ben ik opnieuw seksueel betast. Sindsdien zijn al mijn klachten vertienvoudigd en durf ik nauwlijks mijn huis uit en is mijn relatie stuk gelopen omdat mijn vriend niet meer om kan met mijn paniekaanvallen en mijn enigste steun te zijn. Het gaf hem te veel druk, en moet dus nu weer verhuizen. 

Hoewel deze betasting stuk minder erg was, heb ik er zoveel meer last van dan mijn verkrachting. Ik blijf nu beide momenten constant herhalen in mijn hoofd en durf niet meer naar school toe. 

Door de trauma weet ik niet eens wie mij heeft betast heeft en hoop zo erg dat het niemand uit mijn eigen klas was maar uit een andere klas van mijn opleiding. En dat ik hem zeldzaam hoef te zien, maar door de kleine angst dat het iemand uit mijn klas is geweest, durf ik niet meer naar school toe.

Hoe gaan jullie om met de herblevingen en angsten? en de depressie die erbij komt? Ik heb nergens meer zin in of de concentratie voor en wat ik ook probeer en tips van mijn psycholoog lijkt het maar niet te helpen. Mijn ex-vriend (waar ik nog bij woon) blijft zeggen dat ik uit de slachtoffer rol moet komen en door moet gaan en moet blijven vechten ipv dieper in een hol te kruipen. 

 

Sorry voor de slechte grammatica en spelling, het zit nogal hoog allemaal en dan speelt mijn dyslexie nog meer op hahah

Bezig met laden...

5 Reacties *

08 december 2021
Hoi Vanessa, Wat je schrijft is herkenbaar in een weg naar herstel. Je maakt iets traumatisch mee en bereikt dan een dieptepunt. Je gaat herstellen en weer vertrouwen krijgen in de mens. Dus is er een stijgende lijn waardoor je weer op pad durft te gaan en je blootgesteld wordt aan de omgeving. Dan gebeurt er iets wat jou raakt (een trigger) met, aangezien je er niet alles meer van weet, mogelijk op dissocieert. De uiting hiervan kan verschillen maar veelal keren mensen in zichzelf omdat herinneringen aan trauma getriggerd zijn. Je basis reacties komen dan vaak naar voren (fight flight freeze). Wat hierboven beschreven wordt klopt. Je wordt neergeslagen en als je daarin blijft zitten dan wordt het steeds lastiger eruit te komen. Je lichaam denkt dat je beschermd moet worden. Daarom krijg je mogelijk ook in toenemende mate angstaanvallen. Blootstelling aan triggers is dus een probleem. Dit is exposure in therapie termen genoemd. Aangezien dat deel je enorm belemmerd zou je kunnen besluiten daar therapie in te volgen. Indien je goed over je verhaal kunt praten en er ook bij stil kunt staan kan emdr goed helpen om erna die lading weer tot rust te krijgen en een plek te geven. Dit is te zien in verschillende trajecten van trauma behandeling zoals ook in "geraldien en de vrouwen" te zien was. De no1 tip die ik wil geven. Sluit je niet op. Het is heel verleidelijk om je wereld steeds kleiner te maken om de last te verlichten maar het vergroot je traject naar herstel. Kijk bewust naar de belemmeringen en pak die goed aan.
07 december 2021
Beste vanessa22 Alleerst wil ik zeggen dat ik het knap vindt dat je hierover durft te praten, want heel veel hebben schaamte om hierover te vertellen. Het feit dat je vriend je niet kan steunen is omdat je de cirkel zelf moet doorbreken en dat kan miss door middel van EMDR. En je vriend heeft gelijk dat je uit die slachtoffer rol moet komen, maar dat kan alleen maar met de juiste hulp zodat je de cirkel kan doorbreken en dat je het echt een plekje kan geven. Ik hoop dat je dat gaat lukken en geef het tijd dit gaat niet van de een op andere moment. Heel veel succes hierbij.
07 december 2021

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Hoi Alida, Bedankt voor je reactie! Ben op meerdere vlakken al mee bezig met mijn psycholoog waaronder EDMR. Maar het verwerken blijft zo’n strijd en zo moeilijk. Waardoor het steeds meer hopeloos lijkt. Dankje wel tips!
07 december 2021
Hey, wat een heftig verhaal! De angsten de depressieve tijd waar je in zit het nergens zin in hebben herken ik uit duizenden. En weer plezier kunnen halen uit de kleine dingen. Ik struggel er ook mee
07 december 2021

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Hoi Marly, Ja ik vind dat ook echt lastig. Dingen waar ik van kon genieten, zit ik nu te doen met weinig interesse. Hopelijk kom je er uit en vind je plezier in de kleine dingen!