Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Zelfdoding

Hoi mijn man heeft 27aug 2021 zelfmoord gepleegd we waren met de camper op vakantie we stonden er net 4dagen de 5dag vrijdag was hij 's,morgenweg ik dacht misshien met de honden naar buiten nee de honden lagen er nog ik dacht misshien naar de wc ik heb me aangekleed en ben met de honden naar de wc gelopen daar was hij ook niet ik dacht doen al er zal toch niks gebeurt  zijn ben terug gelopen naar de camper maar hij was er niet wij stonden met de camper op een verhoging dus ik keek maar eens over de camping niks te zien ik wordt natuurlijk steeds zenuwachti e ben weer even gaan zitten 10min kater keek ik weer doen zag ik iemand staan die keek onder mijn ik dacht gelijk toon mijn man heeft zelfmoord gepleegd de politie  was er al ik moest daar weg ik ben doen met detrap naar beneden  gelopen en in Nederlands geroepen mijn man is ook weg maar ik moest naar boven maar op laatst  ben ik toch  weer naar beneden  gelopen ik wou gewoon zien of mijn man het was van de politie  mocht het niet maar ik ben door gelopen  en daar hangde  mijn man helemaal blauw ik naar boven gegaan en mijn kinderen gebeld God wat heb ik mijn eenzaam gevoelt  die dag ik was alleen de volgende  dag kwamen mijn kinderen dat beeld blijf ik voor me zien ik heb hulp van ggz en slik medicijnen eindelijk wil ik ook nier neer verder ik hoop dat ik me beter ga voelen

Bezig met laden...

4 Reacties *

16 januari 2022
Ik begrijp je gevoel. Mijn man heeft totaal onverwachts 4 januari j.l zichzelf gewurgd waardoor hij is overleden. Mijn thuiswonende zoon van 25 heeft hem gevonden en toen in paniek fn angst mij gebeld op het werk. Ik heb ook nog een dochter van 27 met een autisme spectrum stoornis, maar deze woont sinds kort samen. Ik MOET door om mijn zoon te helpen dit te verwerken en hem een kans te geven op een gelukkig leven maar het liefst stopte ik ermee. Zoveel verdriet,pijn,wanhoop,angst , hoe ga je hiermee om. De manier waarop je weduwe bent geworden maakt het extra zwaar en hoe kan je dit ooit een plekje geven? Ik denk dat alleen lotgenoten dit gevoel kunnen begrijpen.
14 oktober 2021
Wat is dat toch recent :( ik zit een paar maanden later in het proces, en hoewel het mijn moeder was die is overleden, heb ik me heel vergelijkbaar gevoeld. Die beelden zijn ook echt heftig. Ik zou heel sterk aanraden emdr therapie of een vergelijkbare traumaverwerking therapie te proberen, want ik kan me erg voorstellen dat het niet iets is dat valt te 'ontzien'. Het is dan ook nu erg belangrijk jezelf te omringen met mensen waarvan je houdt op dit moment, want de eerste paar weken en maanden zijn lastig, vooral als je je alleen voelt. Het wordt beter, langzaam, maar zeker. Het gat blijft, maar je bouwt er langzaam nieuwe ervaringen omheen, waardoor het toch allemaal wat lichter aanvoelt. Ik denk nog altijd elke dag aan haar, maar de gevoelens komen in eb en vloed. Zorg goed voor jezelf, vooral nu dat het allemaal wat lastiger gaat. Veel liefs, ook van mij.
14 oktober 2021
Hi Wilma, heel veel liefde van mij❤️
14 oktober 2021

Als antwoord op door b9148c3ff6f947…

Dank je wel zal ik nodig hebben