Misbruik?
Hoi allemaal,
Rond mijn 14e raakte ik door onzekerheid over mijn gewicht online in contact met een man van 33 jaar. Toen wist ik nog niet dat hij zo oud was en hij gaf me bevestiging en vertrouwen, hij liet me beter over mezelf voelen. Ik praatte 24/7 met hem en ik vertrouwde hem zo erg dat ik hem mijn geheim vertelde: dat mijn trainer mij vroeger had aangeraakt. Hij was er voor mij en ik gaf mezelf op zijn aanvraag steeds meer bloot. Dat voelde op dat moment oké om te doen omdat ik ook wel nieuwsgierig was. Hij vroeg om steeds meer foto’s en ging met zijn gesprekken langzaam meer de seksuele kant op. Ik ervaarde het contact op dat moment als een steun en een vlucht van alle vervelende dingen in mijn leven.
Hij stelde voor om af te spreken, maar ik vond het te eng dus stelde het uit, tot ik 15 jaar was. De eerste ontmoeting begon al meteen aanrakend en hij wilde me zoenen. Ik liet merken dat ik dat niet wilde maar voelde me tegelijk schuldig omdat we in onze gesprekken al verder waren gegaan dan dat. Dat liet hij me ook merken en doordat ik zo onzeker was, gaf ik al snel toe aan de dingen die hij wilde. Hij was de persoon die ik vertrouwde, maar tegelijk wist ik ook dat het niet klopte dat hij veel ouder was en deze dingen met mij wilde. Maar hij vertelde hoe bijzonder hij me vond en verliefd hij was dus ik bleef toegeven.
Helaas werd hij steeds dwingender en wilde hij meerdere keren per week afspreken zonder dat iemand het wist. Vaak zag ik hem dan maar een uur en hadden we seks in zijn auto. Ik heb veel momenten gehad dat ik me besefte dat het niet goed voelde. Misschien tmi maar het deed pijn, het lukte niet tenzij hij veel glijmiddel gebruikte en tijdens de seks was ik er naar mijn gevoel niet echt bij. Toch liet ik het dan maar gebeuren omdat ik hem niet kwijt wilde, hij was ook mijn steun. Als ik hem vertelde dat al het seksuele niet goed voelde, dan zei hij ook dat het echt niet hoefde van hem. Maar toch als we samen waren begon hij me altijd overal aan te raken en als ik zijn handen wegduwde of zei dat ik niet wilde, ging hij door.
Wanneer ik het contact wilde verbreken reed hij langs mijn huis, dreigde hij zichzelf iets aan te doen en mijn geheim te vertellen aan mijn zussen. Het voelde als een cyclus waar ik niet uit kon komen. Ik vond zijn aandacht en liefdevolle woorden fijn, maar hij liet me ook zo slecht voelen.
Sinds ik 18 ben heb ik al het contact met hem verbroken. Het voelt allemaal als mijn eigen schuld omdat ik zelf op het begin al seksuele gesprekken met hem had en hij dus waarschijnlijk dacht dat ik het wilde. Wel besef ik me dat het leeftijdsverschil niet oké was en dat heb ik hem op het eind ook verteld. Hij zei me dat ik zijn hele leven zou verpesten als ik het iemand zou vertellen.
Sorry voor het lange verhaal. Ik ben nu 20 en de problemen waar ik nu vooral mee zit is dat ik me echt heel vies en schuldig voel, wekelijks over hem droom en over het algemeen bang ben voor mannen (bv. met rijles met een man in de auto zitten, jongens negeren met uitgaan omdat ik bang ben dat als ik met ze praat het ook op meer uitkomt zonder dat ik het kan stoppen). Ook lukt het me niet meer om een tampon in te brengen of seks te hebben.
Ik wil hieruit komen, maar ik weet niet hoe. Professionele hulp vragen voelt voor mij als een hele grote stap omdat ik daarmee het gevoel heb dat ik alles op die manier al helemaal niet ga vergeten en mijn moeder bevriend is met de huisarts.
Heeft iemand tips?
veel liefs
3 Reacties
Wat je omschrijft is een trauma en ptss. Dat is niet even iets om aan de kant te schuiven.
Wat hij deed valt volgens de wet inder grooming en pedofilie. Dat je daarmee zijn leven verpest... nee hij heeft daarmee jouw leven flink toegetakeld en is grenzen over blijven gaan. Daarnaast heeft hij je telkens gemanipuleerd om te blijven krijgen wat hij wilde. Al om al heeft hij veel verkeerd gedaan maar doordat hij ingespeeld heeft op jouw kwetsbaarheden op dat moment heeft hij krediet gecreëerd terwijl hij je eigenlijk aan het voorbereiden was om te krijgen wat hij wilde.
Het is dus niet alleen het leeftijdsverschil het is alle acties daar omheen. Mogelijkerwijs ben je dan ook niet de eerste noch de laatste persoon.
Ik snap dat schaamte nu flink aanwezig is, maar je bent jong. Ook nu nog en hebt eigenlijk mensen om.je heen nodig die je steunen. Trauma is als woekerend onkruid als je het er niet op tijd uit trekt wordt het alleen maar erger.
Zoals je zelf al benoemt neemt de angst steeds meer de overhand. Een proces wat bij ptss plaatsvindt. Eerst is het de dader. Dan zijn het personen die erop lijken. Dan worden het mannen en voordat je het weet is geen enkel mens meer te vertrouwen.
En het meest verraderlijke van allemaal is dat je brein dan nog steeds kan verlangen naar het vertrouwen wat je bij deze dader hebt gevoeld. Want dat is tenslotte de laatste persoon geweest die je vertrouwde.
Zoek anders maar eens op "webinar csg hij was ook lief" die hebben er pas een webinar over gedaan en staat nog online volgens mij.
Hoe dan ook. Ik zou je adviseren met je ouders te praten en met je huisarts en professionele hulp te zoeken. Een therapeut met ervaring met misbruik, want dat is er gebeurd je bent veelvuldig misbruikt en er is een afhankelijkheid bij je gecreëerd die zeer zelfdestructief kan werken dus ik hoop dat je dit serieus aan pakt voordat je lasten gaan toenemen.
Als je vragen hebt, stel ze vooral.
Vandaar dat iemand in vertrouwen nemen belangrijk is. Dat je dat automatische patroon kan en mag doorbreken.
Door de afhankelijkheid ga je veel gedrag van hem.blijven goedkeuren, ook al weet je rationeel beter.
Vandaar dus dat er vaak over een afhankelijkheid wordt gesproken.
Wellicht beetje ingewikkeld.
codependentie noemen ze het. Kun je ook opzoeken
Hopelijk maakt dit het desondanks al duidelijk