Heeft iemand herkenning en wellicht tips voor mij?
Ik weet niet zo goed hoe dit in zijn werk gaat, maar ik denk dat ik maar gewoon mijn verhaal ga delen:
Afgelopen september heb ik een man ontmoet waarmee ik voor een korte periode aan het daten was. Ik had hier een naar gevoel aan overgehouden, maar heb dit moeilijk kunnen plaatsen. Inmiddels heb ik een tijd een vriend waar ik me gelukkig erg goed bij voel.
De man die ik in september ontmoet had bleef mij echter lastigvallen online, hij heeft mij op elk sociaal media kanaal verzoeken gestuurd en vorige week kreeg ik een bericht van hem via LinkedIn. Voorheen blokkeerde ik hem overal op, maar ik was er nu echt goed klaar mee. Ik heb aangeven dat hij me met rust moet laten en dat ik gelukkig ben met mij vriend.
Diezelfde nacht kreeg ik opeens allemaal herinnering van wat er eerder heeft plaatsgevonden met deze man, ik lag naast mijn vriend en die merkte op dat het niet zo goed ging. Ik vertelde aan hem met veel moeite, wat er is gebeurt. Nu wil merk ik dat ik er dagen later nog steeds last van heb, maar ik wil mijn vriend hier niet mee lastig vallen (hij is nu ook niet thuis vanwege werk)
ik hoop dat iemand wellicht herkenning heeft of tips heeft die me kunnen helpen
Ik bleef bij de man die ik daten slapen, ik had die avond een lastig persoonlijk verhaal gedeeld en we gingen daarna slapen. Midden in de nacht werd ik wakker en voelde ik dat hij met mijn hand zichzelf aan het aftrekken was, toen hij merkte dat ik wakker was zei hij: schatje ik ben zo geil het doen zo’n pijn je moet me echt helpen. Ik bevroor gewoon helemaal en stom genoeg ben ik hierin mee gegaan omdat ik gewoon echt niet wist wat ik moest doen.
Ik merk dat ik me er vies van voel en dat ik het echt heel lastig vind dat ik niet heb gezegd dat hij moest stoppen en weg ben gegaan… ik merk dat ik voel dat het mijn schuld was en dat ik anders had moeten reageren.
Kan iemand mij hier wellicht bij helpen? Of heeft herkenning ?
1 Reactie
Wat vervelend om te horen dat je dit hebt moeten meemaken. Ik vind het heel dapper dat je je verhaal hier deelt en dat je het ook met je huidige vriend hebt gedeeld. Ging hij hier goed mee om? Ik denk dat je niet voor hem moet invullen dat hij het voelt alsof je hem lastig valt met je verhaal en je gedachtes/gevoelens. Meestal willen naasten er voor je zijn en anders kunnen ze dat zelf aangeven. Goed om hier over te praten, zodat je kan aangeven dat je je zo voelt en of hij daar met je over in gesprek wil.
En verder is het zo belangrijk dat je niet de schuld bij jezelf neerlegt. Ik begrijp het wel hoor dat je dat doet maar je hebt gehandeld in de overlevingsstand. Dit is een reactie van je lichaam om de situatie te overleven en niet omdat je dit graag zo wilde. Ik hoop dat je dat ook zo kan gaan zien. Een boek die hierover gaat en ik eerder op deze community heb gedeeld is: Verlamd van angst - Agnes van Minnen. Misschien interessant om te lezen, ook voor erkenning en herkenning en zodat je jezelf niet de schuld geeft van deze nare gebeurtenis.
Ik herken het gevoel wat je deelt wel. Ik heb mijzelf ook heel lang schuldig gevoelt, dat ik het had kunnen voorkomen etc. Maar uiteindelijk heb ik ook ingezien dat dit niet het geval is. Het heeft tijd nodig en je mag jezelf ook best de tijd geven om dit te verwerken en een plekje te geven.
Sterkte!!