Zwager
Het gebeurde voor de eerste keer toen ik 16 was. Mijn zwager ( toen die tijd 34) is getrouwd met m’n zus en heeft twee kinderen van haar. Hij ging op een dag in de keuken met zij kreus tegen mijn billen aanschuuren. Ik wist nog dat ik me verstijfde en niks kon zeggen. Dat gebeurde nog een paar keer. Ik wist dat ik me altijd zo ongemakkelijk en naar voelde achteraf. Op een dag begon hij mij aan de voorkant te schuren. Ik voelde me zo vies en zei heel gauw nee en duwde hem weg. Hij deed het sinds dien niet meer. Ik wist nog dat ik zo boos was. Moest ik duidelijker mijn grens aangeven en niet zo verstijven?
Nu ben ik 22. Ik kijk er nu toch wel anders naar op. Ik heb het gevoel dat ik teveel excuses maak voor hem. Hij was toen die tijd 34 en ik 16... was dat gewoon niet ongepast? En als het niet verkeerd was, waarom deed hij het dan telkens als niemand erbij was...Of overdrijf ik nu? (En wou hij gewoon onschuldig dansen...?)
11 Reacties
Ik heb mijn dader zelf geconfronteerd om die specifieke reden. Aangifte en wellus nietus spelletjes gingen het niet worden.
Jij hebt de keuze en de controle. Lastige keuze ik weet het
Dat je helemaal ontdaan bent van wat je aangedaan is, begrijp ik. Het is niet niks om in je integriteit aangetast te worden. Dat je er zes jaar later nog mee zit, zegt genoeg.
Wat het erger maakt is dat het binnen de familiesfeer gebeurde waardoor de andere familieleden gedwongen worden partij te kiezen. Ze niet allemaal pal achter jou kunnen staan en je volop kunnen steunen.
Je hebt geen andere keuze dan toch met deze ervaringen aan de slag te gaan. Anders blijft het je leven beheersen. Dat trekt een fikse wissel op hoe jij met anderen om wilt gaan.
Hoe eerder , hoe beter als je daar snel werk van maakt. Neem contact op met het Centrum Seksueel Geweld of maak een afspraak met een medewerker van Slachtofferhulp. Zij hebben erg veel ervaring. Een alternatief kan ook zijn om dit met de huisarts te bespreken.
Goed dat je geschreven hebt.
Ik ga er nog goed over nadenken..
Dankjewel voor je reactie!
Je komt inderdaad niet van hem af. Maar de last die je daar van hebt, daar kun je wel iets aan doen. Zelf kon ik mijn dader niet meer ter verantwoording roepen. Maar door met hulp aan mijn zelfvertrouwen te werken sta ik er nu zelf anders in. De dader is voor mij nu een zielig figuur. Ik sta niet langer toe dat hij mijn leven beheerst en ben nu in staat een prettig leven te leiden. Zelf heb ik jaren gewacht om er iets aan te doen. Dat is jammer. Daarom kun je niet snel genoeg professionele hulp zoeken. Anders blijft het je achtervolgen!
Verplaats je in de positie van beiden. Als jij je zus was had je het dan liever van je broer gehoord?
En als je broer, wat moet hij met deze informatie? Mogelijk dat hij vanuit emotie reageert en het niet even rustig gaat vertellen.
Voordat je in gesprek gaat bepaal ook wat je wilt bereiken en welke stappen je wel of niet wilt zetten. Je zus zal hier mogelijk naar vragen namelijk.
En geen probleem! Daarom helpen we elkaar allemaal op dit forum.
Edit. Je weet niet wat er gebeurd tot het gebeurd. Of is iets zoals dit al eerder gebeurd en besproken?
Of zou ze dat erger vinden ?
Dankjewel trouwens ! Je helpt me echt:)
Ik wou toen vertellen wat er aan de hand was, maar was bang dat ik overdreef.
En er is toch een stukje in mij bang. Dat hij het minder laat schijnen dan wat er aan de hand is. Hij kan zich heel goed uit situaties praten. En ik totaal niet. Waardoor mijn zus dan voor hem opkomt.
Het liefst wil ik eigenlijk hun ontwijken...:(
Hij is de partner van je zus en is dus ontrouw en daarnaast ook nog grens overschrijdend seksueel contact aan het uitoefenen.
Onschuldig dansen? Stond er telkens zo een leuke muziek op dan? Of vroeg hij je ten dans?
Dit soort situaties maken dat de overheid bezig is met dat nieuwe wetsvoorstel. Geen NEE horen betekent niet dat iemand ja zegt.
Je gaat niet zomaar iemands grenzen over en al helemaal niet met zo'n leeftijdsverschil. Hij had beter moeten weten.
Zijn hij en je zus nog bij elkaar? Je zus dit ooit verteld?