Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Woede

27 maart 2022 3 Weergaven Openbaar

Dag allemaal,

Ik heb nooit mijn verhaal gedeeld. Het zal nooit lukken om het te delen want het is te lang. Ik vat het samen: ik ben nieuw hier en ik ben hier belandt omdat ik ben recentelijk erachter gekomen dat mijn dochter op haar 3e of 4e is seksueel misbruik door de man waar ik mee samenwoonde 14 jaar geleden. Los van mijn geschiedenis van langdurig seksuele misbruik en uitbuiting voel ik een onbeschrijfelijk WOEDE dat deze man mijn mijn dochter dit heeft aangedaan. Ik heb geen woorden om mijn gevoelens onder woorden te brengen. Ik voel me dood van binnen. Ik sta op een wachtlijst voor traumatherapie. Ik ben zelf psychosociaal hulpverlener en een zeer sterke vrouw wat nu in mijn nadeel werkt. Ik heb er geen hoge pet van therapeuten op tot nu toe. En mijn poh vind ik een arrogante, botte lul. Ik voel me erg cynisch, verdrietig en verbitterd over het leven. Tegenwoordig is alles voor mij een trigger. Ik word letterlijk ziek van alle leed waar ik over hoor/lees/zie. Er is zo veel leed wat mensen elkaar aandoen. Het voelt alsof ieders pijn bij mij ook binnenkomt in mijn lijf. Het liefst ging ik op een hutje op de hei wonen; ver van de bewoonde wereld zodat ik nooit meer een ander mens zou zien. Zo. Dit is mijn eerste verhaal. Misschien ook wel mijn laatste. Ik heb geen puf om nog een keer iets op te schrijven en wil tegen ieder verhaal die ik hier heb gelezen zeggen: ik hoor je. Ik heb helaas nu geen troost meer om aan een ander te bieden. Daarom reageer ik niet op jouw verhaal. Maar ik heb ze wel gezien en ik wens jullie allemaal heel veel sterkte, troost en liefde toe.

Bezig met laden...

3 Reacties

Steven

29 maart 2022

Als slachtoffer ervaren we ons verhaal vaak te groot om het klein te houden, maar te klein om het als iets groots te beschrijven. Waar je ook voor kiest, hier zullen we je horen in je verhaal. Je gaat nu meerdere trajecten tegelijk in emotioneel. Ik wens jou (en je dochter) veel sterkte de komende tijd en hoop dat jullie steun en kracht ook in elkaars herstel kunnen vinden. Als je de behoefte hebt meer te schrijven, wees vrij Als je de behoefte hebt vragen te stellen, ga je gang Als je het hierbij wilt late, weet dat je altijd welkom bent terug te komen

28 maart 2022 (bewerkt)

Hallo Bonjour Triestesse, Wat vreselijk om te horen wat jou en je dochter is overkomen en je pijn, verdriet en woede is te voelen in je verhaal wat je met ons hier hebt gedeeld. Het is een goede stap dat je je hebt aangemeld voor traumatherapie, dat is al een eerste stap, maar ik begrijp ook dat je geen hoge pet op hebt van de therapeuten tot nu toe. Uit eigen ervaring weet ik ook dat niet iedere therapeut aansluit op jouw behoefte. Maar ik vermoed ook dat je iemand gaat vinden die wél bij je past en je kan ondersteunen/helpen als je het een kans geeft. Ik snap je woede en emoties en die mogen er ook zijn want dat is begrijpelijk. Je bent inderdaad een sterke vrouw, zoals ik dat door de regels door lees, maar je hoeft niet altijd sterk te zijn, je mag ook eens aan jezelf denken en je voelen zoals jij je voelt. Je hoeft nu ook niet aan anderen te denken, dan alleen aan jezelf en je dochter. Jullie op de eerste plaats. Misschien zit je nu niet te wachten op de goed bedoelde adviezen, maar ik wil je laten is dat ik je hoor (en voel)! Ik ben nu ook het boek aan het lezen van Iva Bicanic en Richard Korver: "Dicht bij huis". Over hoe je een kind steunt na seksueel misbruik. Ook als je zelf ervaringen hebt als ouder komt aan bod. Het geeft mij rust, maar ook handvaten. Hou je taai, want je bent nog sterker dan je denkt!

27 maart 2022 (bewerkt)

Jouw pijn uit zich als een open wond. Zelfs van een afstand voelbaar. Maar voor een glimp tastbaar en dan zelfs te heftig. Ik kan enkel mijn medeleven en compassie uiten. Ik gun jouw en je dochter licht en kracht om samen deze duisternis te mogen overwinnen met de liefde voor elkaar. Weet verder ook niet wat te zeggen..