Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Seksueel misbruik/geweld ex vriend

Hallo allemaal, ik heb 5 jaar een relatie gehad met een narsistische ex partner. Maar ik weet ook niet zo goed hoe ik t moet noemen verkrachtig geweld misbruik. Het is in 2018 gebeurd dat het gebeurde ik kreeg geen adem meer had zoveel pijn en kon niks doen of zegge. Viel bijna flauw. En toen we klaar waren ben ik na de douche gerent en gaan douche er was zoveel bloed en dacht zelfs dat t een miskraam was en ben daarna ook na de dokter gegaan en bleek geen miskraam. Dus zo hard is het gegaan. Ik heb het lang weggestopt maar de trauma is naar boven gekomen met ptss erbij als gevolg. Alleen omdat het een relatie was en al pang geleden is weet ik niet zo goed wat ik ermee moet doen of hoe ik dit ga verwerken... krijg zelfs paniekaanvallen van mannen op het moment. Zou iemand al is het maar verhaal te delen en informatie te geven hoe jullie dit zien. Zou fijn zijn dankjewel 

Bezig met laden...

4 Reacties

06 april 2022 (bewerkt)
Dankjewel voor u snelle reactie. Jaa ik zit al bij psycholoog en die heeft me doorverwezen om me trauma verkrachring incl vroegere traumas te laten behandelen met opname ivm dat k me nie veilig voel om alles omhoog te laten komen en alleen thuis te zijn daarna zeg ma. En ik wil eigenlijk naar politie om melding te maken want er is al ooit een verkrachtings melding geweest voor hem en vrijgesproke en als er nog een melding komt of er al is dat ik dan wel wil getuigen maar aangifte word me teveel en zou alleen maar mezelf mee hebben. Ik weet niet of dat mogelijk is iemand ervaring om melding maken ook mogelijk is?
06 april 2022
Dag Rdb29, Zoals ik het lees is het dat allemaal en dat je in een relatie zat doet er niet toe. Nee is altijd nee relatie of niet. Iedereen heeft eigen zeggenschap over het eigen lijf. Je bent destijds bij de huisarts geweest, kun je daar niet het gesprek mee aangaan zodat je professionele hulp kunt krijgen? Een alternatief is slachtofferhulp bellen en in gesprek gaan met 1 van diens professionals. Na een traumatische ervaring kan dat deel van je hersenen dat de angsten beheerst overactief worden. Het zorgt ervoor dat je in een zelfbescherming gaat, maar meestal lost die reactie niets op, het verkleind je wereld vaak alleen maar. Dus ik zou zeggen zorg goed voor jezelf en zorg dat je goede hulp krijgt en geeft het trauma niet de kans om nog verder dingen in je leven te belemmeren/af te nemen. Daarnaast kun je ook jaren later nog aangifte doen als je dat zou willen. Hopelijk kun je hier wat mee. Groet Steven
06 april 2022 (bewerkt)
Dankjewel voor je bericht. Heb al dingen lopen ervoor behandeling enzo, maar fijn dat je omschreef over de hersenen en hoe dat gaat dan snap ik dat ook een beetje. Ik doe veel mediteren en dat helpt me al heel veel krijg al minder paniek aanvallen en politie wil ik melding maken aangifte en dan bewijzen etc allemaal te veel hoofdpijn gewoon. Maar wel een melding maken en als er ooit weer een melding komt of als er meer meldingen zijn dan zou ik wel willen getuigen of aangifte doen
06 april 2022
Hoi Rdb29. wat vreselijk dat je dit hebt moeten ondergaan. Je schrijft dat het lang geleden is, zo'n 5 jaar. We merken hier heel vaak op de community dat het een tijd duurt voordat dit soort traumatische ervaringen naar boven komen. Je stopt ze eerst weg en pas later komen ze naar boven. Paniekaanvallen, onrust, nachtmerries, het zijn allemaal tekenen dat je de gebeurtenissen nog met je meedraagt en niet hebt kunnen verwerken. Mijn tip is om naar je huisarts te gaan en daar het verhaal te delen. Te vertellen wat je er gebeurd is en met hem of haar te zoeken naar een goede hulpverlener die met je kan gaan werken aan de verwerking. Ook kun je slachtofferhulp bellen als je wilt. Daar zitten ervaren collega's die naar je luisteren en met je meedenken wat voor jóu de beste aanpak is. Blijf er niet mee rondlopen, want daarmee wordt de angst voor mannen, voor intimiteit alleen maar groter. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Goed dat je je verhaal hier deelt, dat is de eerste stap. De tweede is gaan zoeken naar de juiste hulp, want met die hulp kun je dit een plekje geven. Heel veel sterkte!