Gevoel?
Hallo,
Ik heb hulp en emdr voor een seksueel misbruik situatie. Maar ik vind het moeilijk om woorden te geven aan de gevoelens of gedachten die steeds door mijn hoofd gaan. Herkent iemand dat? Ik loop continu vast in flashbacks (daar werken we aan) maar ik krijg die gevoelens en gedachten niet benoemd. Dus ik google wat en dat helpt wel om te herkennen van 'o zo denk ik ook' of juist 'nee dit herken ik niet'.
Herkennen jullie dit misschien ook? Ik vind het ook lastig om alle schuld bij hem te leggen. Dat helpt misschien ook niet mee. (Hij is wel echt de enige schuldige, maar nouja, in mn hoofd is het ingewikkeld.)
Groeten
Bezig met laden...
7 Reacties
Om een voorbeeld te geven. Kort voordat de situatie met mij was, was ook heel dat gedoe rondom dutroux. Ik heb toen als puber zijn zelf een opmerking gemaakt "hoe kun je daar nou in verzeild raken? dan stap je toch naar de politie of doe je die persoon wat aan?" tja toen ik in die situatie terecht kwam toen schaamde ik me dus wel voor die opmerking onder andere. Ook voor de opvattingen die ik had hoe ik zelf dacht te handelen. Daarnaast schaamte dat ik ten tijde van de situatie het uiteindelijk "over me heen liet komen" betekende dat dan dat ik het goed vond? of zelfs prettig? weer een ander soort schaamte.
Slachtoffer zijn aan zich, kwetsbaar zijn en in zo'n situatie belanden. Weer een andere schaamte. Dus ja schaamte genoeg. Nu kan ik dat allemaal wel benoemen waar dat dit allemaal zit, maar dat komt ook door het vele erover praten, ook met lotgenoten. Dit maakt dat je momenten gaat (h)erkennen.
Een belangrijke schaamte die ook mee heeft gespeeld bij me. Ik was niet meer "normaal" ik was een slachtoffer van seksueel misbruik. Dat ik niet wist of ik me nou schaamde of ik slachtoffer was of het seksueel misbruik, dat ik niet wist of ik het "slachtoffer zijn" erger vind dan de misbruik. Dat was ook een grote schaamte van me.
Zoals je leest, zeer uiteenlopend, verschillende punten, verschillende schaamte. Dit was in het begin 1 grote brei van gedachten en gevoelens. Was lastig te bepalen. Het toen niet kunnen benoemen, de vinger niet op de zere plek kunnen leggen, gaf mij ook weer een schaamte. Ik moet toch weten wat ik voel? Of heel simpel gezegd "ik voel niets" me daarvoor schamen, dat ik mijn gevoel zo ver weg stopte dat ik voor mijn gevoel er niets meer bij voelde.
Is dus zoals je leest niet 1,2,3 uit te leggen.
Je moet het jezelf niet kwalijk nemen dat je niet zag wat er in de ander zijn gedachten gebeurde. Je kunt tenslotte geen gedachten lezen.
"Fool me once, shame on you. Fool me twice shame on me" is een best bekende quote. Weet zo even niet van wie maar best toepasselijk hier. Maar daarnaast niet los te laten op 2 verschillende personen. Een ander persoon met een ander en nieuw vertrouwen kan je gewoon weer verrassen. Dit kan zowel positief als negatief ook. We kunnen niet altijd alles weten/verwachten. Dan zouden we alleen nog maar in ons hoofd blijven zitten en niet meer leven.
De gedachten en gevoelens komen soms in soort vergaarbak terecht waarbij deze enorm in elkaar overvloeien, net als die gedachten zoals ik hierboven schrijf. Het is daarom lastig om, zeker in het begin, te bepalen waar een gevoel of gedachte begint en/of eindigt. Hoe meer je daar mee bezig bent hoe makkelijker dat zal gaan.
Slim dat je inderdaad google gebruikt, zeer helpend.
wat betreft de schuldige. het is ook zoals we in onze maatschappij zeggen "twee vechten twee schuld" het is ergens gezond dat je naar je eigen aandeel kijkt, maar het kan helpen om deze voor jezelf te scheiden. Dat je jezelf in die 3 rollen afzonderlijk kan zien. Het hielp mij namelijk om daarmee ook mijn gevoelens en gedachten wat te scheiden, aangezien deze aan deze rollen gekoppeld waren.
Wat betreft de flashbacks, als je tijdens zo'n flashback er bewust van bent dat je deze hebt: mij hielp het door het beeld "aan te passen". Het was als een film in mijn hoofd dus ik maakt er maar een zwart wit film van die daadwerkelijk op een t.v. te zien was. Dit om zo afstand ervan te krijgen (en vervolgens die t.v. ook uit te zetten en ook steeds makkelijker uit te zetten).
Daarnaast kun je erachter komen dat de flashbacks door bepaalde gedachten of situaties of voorwerpen worden getriggerd. Als je de situaties wat nader bekijkt kun je daar mogelijk wat in herkennen en kun je (samen in je therapie) mogelijk iets met deze "triggers".
Ik laat het hier maar bij, wordt zo'n lang verhaal. Hopelijk heb ik wat benoemd waar je iets aan kunt hebben.