Boos

Hallo Hilke, Je boosheid en verdriet is zo herkenbaar! Ook het dat iedereen om je heen het misschien moet ontgelden, ik heb dat ook gehad. Maar je boosheid en verdriet mag er ook zijn. Is er mensen om je heen die je vertrouwd en weten wat je is overkomen zodat je ermee kan praten? Ik heb zelf ook heel lang met zo'n gevoel gezeten en heb uiteindelijk ervoor gekozen om professioneel hulp te vragen want zoiets heftigs kan je niet alleen. Ik kan me ook voorstellen dat die stap misschien heel groot is, maar je hebt al de eerste stappen gezet door je gevoel te delen en het hier bespreekbaar te maken. Ik weet uit eigen ervaring dat die drempel misschien hoog is, maar het heeft me wel geholpen. Ik vind het al heel dapper dat je het bespreekbaar maakt. Hou je taai! Je hoeft dit niet alleen te doen

Hilke jouw verhaal is héél herkenbaar! Helaas is er van jouw goedheid wreed gebruik van gemaakt. Sterkte met herstel.

Hoi hilke, wat je schrijft is voor velen zo en heel normaal ook. Het "normaal" in onze wereld is niet in handen van een meerderheid. Het ligt in media en in social media beeldvorming. Ik werk in de ggz en weet dat 3 op de 5 hollanders in hun leven met de ggz te maken krijgt. Dus "normaal" is dan dus dat je met ggz contact hebt. Dat is niet de normaal die afgespiegeld wordt. Dus als je zegt dat je probeert zo normaal mogelijk te doen. Dan is mijn eerste vraag ook altijd "wiens normaal is dat?" Mijn normaal is ook nooit het normaal geweest zoals ik doe bij anderen dacht te zien. Al doende kom je erachter dat het normaal van mensen ook een verhaal heeft. Zo weet ik van 1 foto van vroeger nog hoeveel ellende er voor en na de foto heeft plaatsgevonden. Maar op de foto stonden we wel heel leuk op. We leken een heel normaal gezin. Het normaal van anderen volgen voelt voor mij (en vele anderen) als een soort verplichting waaraan voldaan moet worden om een soort bestaansrecht te hebben. Dit is maar een reactie op 1 facet van jouw stuk. Maar zo zijn er hele visies op het leven. Op wat klopt, eerlijk of rechtvaardig is. Of je boos mag zijn op je omgeving of niet Een psycholoog kan hierin verdiepend helpen. Vaak kom je erachter dat bepaalde patronen of overlevingsstrategiën in plaats zijn waardoor je denkt/voelt zoals je denkt/voelt. Belangrijk dat je dan wel een psycholoog hebt welke ervaring heeft met trauma.