Extreme vorm van fawning nav psychisch geweld

Hallo allemaal,

Ik ben op zoek naar lotgenoten die langdurig psychisch geweld hebben meegemaakt en daardoor in een diep patroon van fawning terechtkwamen – het constant pleasen, jezelf wegcijferen en je aanpassen om de ander tevreden te houden en escalatie te voorkomen.

In mijn situatie dreigde mijn ex herhaaldelijk met suïcide als ik weg zou gaan. Dat heeft een enorme impact op mij gehad en maakte dat ik steeds verder over mijn eigen grenzen ging om de situatie “veilig” te houden. Uiteindelijk is dat patroon zó diep ingesleten dat ik mezelf volledig kwijtraakte en nu merk dat ik het ook in andere relaties en naar mijn naasten meeneem.

Ik ben me inmiddels bewust van hoe verstrikkend en schadelijk dit mechanisme is en werk eraan om eruit te komen. Maar mijn omgeving begrijpt niet goed hoe diep je verstrikt raakt in fawning of waarom iemand zo ver gaat dat het lijkt alsof je een dubbel leven leidt.

Ik zoek:

✅ Mensen die dit ook hebben meegemaakt en verder zijn in hun herstel.

✅ Ervaringen over hoe jullie dit patroon doorbraken.

✅ En misschien iemand die zou kunnen helpen uitleggen aan naasten hoe verlammend en destructief dit overlevingsgedrag kan zijn (dat het geen bewuste keuze is, maar een reflex om emotioneel te overleven).

Wil je jouw ervaring delen (hier of via DM)? Het zou enorm helpen om te horen hoe anderen dit hebben ervaren en hoe je het proces van loskomen bent aangegaan. ❤️