Nachtmerrie
Op 31 juli vonden mijn dochter 14 jaar en mijzelf haar vader en mijn man. 51 jaar en onverwacht. Wat een nachtmerrie is dat. Min dochter heeft nog een appje gehad maar verder niets. De laatste jaren ging hij mentaal achteruit het leven leek zwaar voor hem maar wilde geen hulp. Nu 3 mnd later staat de wereld nog steeds stil en leeg. Hoe verder?
Bezig met laden...
9 Reacties
Lieve groet, Maria E.
Allereerst heel veel sterkte toegewenst met dit verlies. Dat je wereld na 3 maanden nog steeds stil staat, herken ik wel. Mijn vriendin nam in oktober 2019 afscheid en met de kerstdagen was ik nog steeds een beetje verdoofd. Ik heb gemerkt dat de verwerking een lang en onvoorspelbaar proces is. Met ups en down.
Je man wilde geen hulp? Mijn vriendin had er ook vaak moeite mee. Het ermee aan de slag gaan, leek voor haar juist extra zwaar. Later pakte ze de hulp wel aan, maar liet de hulpverlening het juist vaak afweten.
Nu, 4 jaar later heb ik nog steeds af en toe verdriet, maar dat vind ik een compliment aan haar. De boventoon voeren de mooie herinneringen aan de fijne momenten die we hadden. Hopelijk ga jij hier ook de komende tijd steeds meer van merken. Ik ben ze actief op gaan schrijven. Dat deed ik met een lach en een traan.
Nogmaals heel veel sterkte voor jou en je dochter toegewenst in deze lastige tijd.
Groeten, Vincent
Je bent overal
Ik kan het niet geloven, ons samenzijn voorbij,
hoe kon jouw vlam doven, jij hoort zo bij mij.
Ik stamel, ik wankel, bid om kracht.
Vecht me door de dagen, naar het afscheid dacht dat wacht.
Maar vreemd genoeg voel jij nog steeds vertrouwd dichtbij,
Je ogen zijn gesloten, toch zie je mij.
Jij bent het steeds die mijn tranen droogt.
Hoopvol richt ik mijn blik omhoog want
Jij bent in de wind die mijn haren streelt,
in het schijnsel van de maan die met de sterren speelt,
in het licht van de zon die mijn hart verwarmt,
Jij bent overal met jouw liefde die mij omarmt
(Laten wij bidden voor hen die de pijn voelen van afscheid,
de wanhoop van leegte, eenzaamheid en gemis……
Geef ons de kracht om elkaar te ondersteunen, er voor elkaar te zijn
en samen op zoek te gaan naar nieuwe wegen
en een teken van hoop.)
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Mijn man is ook heen gegaan en heeft mij en mijn beide zonen achter gelaten.
Mijn man is 58 jaar geworden en heeft heel bewust een einde aan zijn leven gemaakt.
Maar naar een jaar denk ik, mijn allerliefste je mocht gaan.
Veel liefs van Elsje