Wat heeft jullie geholpen?
De eerste weken na het afscheid van mijn vriendin waren een totale achtbaan. Achteraf gezien hebben een aantal dingen mij erg geholpen. Uiteraard mijn omgeving die openstond voor mijn verhaal en mij veel steun bood.
Daarnaast hielp het om de herinneringen aan mijn vriendin te noteren in een klein boekje. Dat deed ik omdat ik bang was om zaken te gaan vergeten, maar het schrijven zelf hielp ook. Misschien omdat ik er mijn gedachten een beetje mee kon sturen? Ik weet het niet precies.
Daarnaast heb ik 10 foto's gezocht van haar waar ik mooie herinneringen aan had. Van mooie momenten, waarop ze duidelijk onbezorgd was. Die foto's heb ik ingelijst en aan de muur gehangen.
Wat heeft jullie geholpen? Wat zou je anderen mee willen geven?
Bezig met laden...
4 Reacties
Wat mij vooral de laatste tijd helpt is mijn verzwaringsknuffel van Lotgenootje, geeft echt een beetje troost tijdens verdrietige momenten.
Ook helpt het om er veel over te praten wat er allemaal is gebeurt. Vorige week ben ik begonnen met schrijven, meestal aan hem hoe ik mij voel en waar ik op dat mee worstel. Verder is afleiding zoeken, iets gaan doen, wandelen, afspreken met vrienden/familie, paar uurtjes werken of TV kijken ook heel helpend.
Ook heb ik een massage en cranio behandeling gehad, gaf meer verbinding met mijn lichaam, dus meer/andere emoties, (maar niet te veel)natuurlijk niet fijn maar wel belangrijk om te kunnen verwerken. Ik zou anderen echt aanraden om eens te kijken op de website van Rouwen met compassie. Een massage tijdens rouw is heel helpend.
Het klinkt alsof je een mooie balans hebt gevonden tussen actief met het verlies bezig zijn en anderzijds het zoeken van afleiding. Ik kan me goed voorstellen dat dit je helpt. Mooi dat je ook aan hem schrijft. Ik sprak ook regelmatig met haar. Dat voelde fijn.
Groeten, Vincent
Het blijft fijn om te delen, de naam te horen en erover te praten. Het horen van de naam brengt warmte in mijn hart. Ook die persoon ervaart het gemis.
Wat leuk dat je dat zegt! Ik vind het ook altijd heel bijzonder als ik iemand haar naam hoor noemen. Alsof ze er dan toch weer even bij is.
Groeten, Vincent