Ik mis mijn zoon heel erg.

Mijn dochter is nu ruim 2 jaar overleden door zelfdoding en ik kan nog steeds amper foto's van haar bekijken en zeker nog geen filmpjes van vroeger. Ik dacht ook het 1e jaar dat ik het ergste wel had gehad maar de pijn is nog zo erg. Ik probeer me af te leiden met hobby's maar ik slaap nog steeds heel slecht; dit is begonnen na haar dood. Ik kan het op zich wel aanvaarden ( liefde is loslaten; dat weet ik ook wel) maar ik mis haar zo!

Mijn zoon was afgelopen 10 oktober een jaar overleden.Het doet ontzettend veel pijn en het gemis is niet te doen.
Soms weet ik niet hoe nu verder .Omdat de pijn ondraaglijk is .
Ontzettend veel kracht liefs

Mijn zoon heeft zijn beste vriend verloren, we komen steeds dichter bij het eerste jaar. Ik denk nog steeds meerdere keren per week aan hem, mijn zoon ben ik bang elke dag nog. Hij heeft in zijn kamer een gedenk plekje voor hem ingericht nadat het gebeurd was. Hij praat er eigenlijk nooit over al weet hij dat het altijd mag.
Ik weet niet hoe je je voelt, maar ik begrijp je pijn maar al te goed. Praten is niet makkelijk. Maar ergens is het wel goed om het iets dragelijker te maken en praten misschien juist over de leuke tijden die jullie hebben gehad kan wellicht ook helpen en je troost bieden. Ik wens je enorm veel sterkte!