Terug naar Voor de helpers van slachtoffers van seksueel misbruik

Misbruik van vader naar dochter

14 april 2022 45 Weergaven Openbaar

Het begon een paar jaar geleden. Ik liep met mijn dochter naar de supermarkt. Ik weet niet meer precies hoe het gesprek erop gekomen is, maar toen bleek de vader op haar bui klaargekomen te zijn, terwijl ik er niet was. Ik was toen zo boos op hem. Omdat hij een type is die altijd zijn beloftes na komt, mocht hij blijven. Regelmatig aan mijn dochter gevraagd of er nog iets is gebeurd. Dit was niet zo. Dus liet ik het vertrouwen weer langzaam terug komen tot afgelopen maandag. Mijn dochter is zi h aan het ontwikkelen tot vrouw. Ze is nog wel jong, maar het begint. Zij ging vragen stellen over menstruaties en zwangerschap. Ik vroeg verder. Ineens wilde ze wat met me delen en zei toen o dat mag ik niet zeggen van papa. Alarmsignalen gingen bij mij meteen af. Ik vroeg dus door. Bleek dat mijn man toch weer gestart was met seksuele handelingen. Ik schrok me kapot. Ik was boos, zo boos op hem. Ik vertelde mijn dochter dat papa dit nooit had mogen doen. Zij gaf aan dat ze het wel prettig vond. Ik heb haar naar school gebracht met de mededeling dat ze het even voor zich moest houden, omdat ik eerst mijn man wilde confronteren. Hij stuurde mijn een bericht met een adres waar ik hem die dag op zou kunnen komen halen (arm gebroken dus hij mag niet rijden). Ik reageerde met dat ik niet wist of ik hem wel ging ophalen. Waardoor bij hem ook iets ging rinkelen. Ik verwees hem om een kamer apart op te zoeken. Ik weet niet meer precies wat ik allemaal gezegd heb, maar hij gaf toe. Ik heb wel gezegd dat hij zijn koffers mocht gaan pakken. Ik ben hem toen wel op gaan halen.

Op een gegeven moment belde school. Ik liep in een winkel en kon op dat moment niet terug bellen dus dat deed mijn man. Of ik mijn dochter wilde ophalen. Dat gedaan en hem weer opgehaald van een ander adres. Achteraf bleek mijn dochter het gelukkig tegen de juf gezegd te hebben, want na het eten stond veilig thuis bij ons voor de deur.

Mijn man en ik wisten toen nog niet dat mijn dochter over het misbruik had verteld. Uiteindelijk na een half uur vertelde de veilig thuis medewerkers dat school had gebeld en over het misbruik. Mijn man heeft het meteen toegegeven. Hij heeft wat spullen gepakt en is naar zijn vader gegaan want hij mocht niet meer thuis zijn. 15 minuten later bleek hij meteen opgehaald te zijn door de politie. Wij zijn de rollercoaster ingegaan.

Met mijn dochter gaat het gelukkig goed. Met mij op dit moment ook. Zit in de regelstand. Ben wel moe van heel veel bellen en minder slaap, maar dat komt ooit wel weer goed. Het vervelende is dat wij hem wel missen. Ik hou nog van hem, maar niet van zijn gedrag. Gelukkig heb ik veel hulp van de hulpverlening. Maar het proces is nog niet voorbij helaas.

Bezig met laden...

4 Reacties

Edwin

14 april 2022 (bewerkt)

Hoi Roselinde, wat verschrikkelijk dat je in deze situatie terecht bent gekomen. Voor de tweede keer feitelijk. Ik kan me voorstellen dat je in een enorme rollercoaster zit, waarbij de regie niet in je handen is. Ik vind het oprecht heel erg dat je dochter en jij door deze hel moeten gaan. Ik begin dan ook met je heel veel sterkte te wensen. Goed dat je dochter de kracht heeft gevonden om het zelf tegen een leerkracht te vertellen. Dat is ontzettend knap van haar, want zij zal ook in volledige verwarring zijn. Ze wil haar vader niet afvallen en heeft, zoals ze zelf aangeeft, er ook plezierige gevoelens bij ervaren. Dus is het voor haar allemaal heel erg verwarrend. En dan komt Veilig Thuis er bij en moet vader de deur uit. Ze zal (gaan) worstelen met schuld- en loyaliteitgevoelens. En daar moet jij als moeder mee dealen. Het lijkt me heel moeilijk allemaal. Knap van je dat je je verhaal hier deelt met de community. Mijn advies zou zijn om vooral ook goed voor jezelf te zorgen. Je hebt zelf ook een enorme klap gekregen. Daarnaast heeft je dochter je nu heel hard nodig, nu haar wereld ineens erg veranderd is. Dus vertrouwt ze op jou. En dan moet je zelf ook nog hier mee gaan. Dat vereist dat je goed voor jezelf zorgt en ook je eigen emoties een kans geeft. Heb je hulp om je heen, een netwerk waar je op kunt bouwen? Zijn er mensen voor je? Voor nu zal Veilig Thuis met je een proces in gaan veronderstel ik. Ik wens je daar ontzettend veel sterkte en kracht bij. Je dochter weet een ding heel zeker: in deze bizarre, onzekere tijd heeft ze een mama die voor haar vecht. Heel veel sterkte. Groetjes, Edwin

17 april 2022 (bewerkt)

Hallo Edwin,

Ik heb zeker meteen om hulp gevraagd. Mijn oude psycholoog kan ik bij terecht en ook heb ik slachtofferhulp ingeschakeld. Ik kan altijd om hulp vragen bij vrienden, maar ik wil hun niet te veel belasten. Ik heb mijn momenten dat ik de tranen even laat gaan en ik ben bezig om iedere dag een brief te schrijven naar mijn man. Ik kan deze niet versturen, maar het helpt wel om rustig de dag en avond door te komen. En wie weet krijgt hij ze nog te lezen.

Steven

14 april 2022

Pedoseksualiteit is onvoorstelbaar om in je eigen gezin te treffen. Het zal ook enorm veel op onbegrip stuiten wanneer je desondanks de liefde voor de persoon achter de ziekte in stand laat. Hoe is dat voor je? Hoe heb je de situatie met je dochter omschreven?

Goed dat je herkent dat je in een regelstand zit nu, maar ergens ook dubbel want hoe meer jij in je verstand blijft zitten hoe groter de klap later kan zijn. Of je stopt zaken weg die later roofbouw op je kunnen plegen. Heb je momenten / dagen die echt even voor jou zijn zodat je wel tot je emotie kunt komen?

Je bent vrouw
Je bent moeder
Je bent mens
Zorg goed voor al deze delen in jezelf!

Het is dan ook goed dat je je verhaal komt delen. Dat is in ieder geval tijd nemen voor jouw situatie. Veel succes en sterkte in ieder geval.

16 april 2022 (bewerkt)

Ik heb nu het aan een paar gezamenlijke vrienden verteld. Zij keren nu de rug naar mijn man. Het liefst willen ze dat ik van hem ga scheiden. Maar ik weet het nog niet. Juist omdat hij ook nog een heleboel goede kanten heeft. Ik denk dat de klap mee zal vallen. Ook omdat ik al heel veel zelf in het verleden heb meegemaakt. Op de een of andere manier word ik er juist sterker van en krijg ik meer kracht. En natuurlijk heb ik emotiebuien. Deze probeer ik alleen zo min mogelijk te uiten waar mijn kind bij is. En als dit wel gebeurd dan geef ik ook aan dat het mag.