ik ben sinds mijn 9de tot 15de seksueel misbruikt door mijn vader. hij zei altijd dat het normaal was en altijd als ik zei dat ik het niet wilde dan begon hij te schreeuwen en dreigen te slaan dus ik zei nooit iets. ik ging altijd naar een soort eigen wereld die ik gecreëerd had in mijn hoofd op de momenten dat het misbruik voorkwam. na een jaar stopte het, dacht ik. maar als ik sliep misbruikte hij mij, denkend dat ik het niet wist en niet wakker was. toch was ik wakker omdat ik een lichte slaper ben. de laatste keer dat het gebeurde was toen ik 15 was op vakantie. hij dacht dat ik sliep maar niet dus. ik bleef bewegen zodat hij zou stoppen. na die keer ben ik echt nooit meer alleen met hem in 1 kamer geweest. ik heb dit altijd verborgen gehouden voor iedereen maar in augustus 2020 kwam alles er uit alsof de stuwdam in mijn hoofd brak. ik heb het aan mijn vriendin verteld en samen aan mijn psycholoog. in september 2020 heb ik aangifte gedaan en in januari is hij verhoord. nu moet ik wachten op wat de officier van justitie bepaald over de zaak. ik ben nu 17 en ik ben blij dat ik het uiteindelijk verteld heb.