Advies?

Toen ik in de tiener leeftijd zat was ik verkracht door mijn toenmalige vriendje. Gezien ik in een zware gelovige gezin  was opgegroeid en toen nog thuis woonde was dat een taboe. Ik heb toen een vriendin in vertrouwen genomen. Maar die is naar de leiders van de kerk gegaan en heeft gezegd dat ik seks heb gehad voor het huwelijk en ben er toen uitgezet. Waardoor ik contact met mij familie, vriendinnen, mijn hele sociale netwerk verloor. Wat als een kwetsbaar jong meisje heel erg zwaar was. Alleen door te trouwen kon ik dat weer rechtzetten. Dus ik heb een hele tijd gedaan alsof het niet was gebeurd alsof het “vrijwillig” was.  Want dat was makkelijker dan de waarheid onder de ogen te zien. Ik heb het heel lang mezelf kwalijk genomen dat ik niet duidelijk genoeg mijn grens aan had aangegeven, niet duidelijk genoeg nee had gezegd. het zou wel aan mij hebben gelegen. Dat vriendje had autisme en ik gooide de schuld daarop. Hij had niet kunnen zien dat ik het niet wilde ondanks dat ik nee zei. Uiteindelijk kregen we een kindje en toen hij ook daar zijn agressie naartoe uiten ben ik van hem gescheiden.  daardoor ben ik mijn familie en sociale netwerk alsnog kwijt geraakt. Omdat ik toch wel heel graag een gezinnetje had willen hebben heb ik daarna gekozen om pleegmoeder te worden. Ik verhuurde mijn zolder aan een jongen 19. De pleegkinderen waren zijn broertje en zusje. Nu heeft hij mij op een nacht mij dronken gevoerd en tegen mij wil in seks gehad met mij. Ik heb daar toen de tijd niet veel mee gedaan. Het hele gebeuren met m’n ex kwam terug. Je moet het weg stoppen want anders gaan mensen jou de schuld geven. Ik heb wel foto’s gemaakt van de blauwe plekken het opgeschreven wat er is gebeurd met met vriendinnen besproken. Maar ben nooit bij de politie er meegeweest. Toen ik hem betrapte op het bezit van vuurwapens heb ik hem uit het huis gezet en aangifte gedaan tegen hem. Dat is ongeveer een half jaar geleden. Twee maanden geleden is hij naar de politie gegaan om aangifte tegen mij te doen om te zeggen dat ik hem heb verkracht. Hij heeft het verhaal compleet omgedraaid en het is nu zijn woord tegen het mijne. De politie houdt alle aangiftes af waardoor er geen zaak is. En er geen advocaat kan helpen op het moment. Omdat ze geen subsidies kunnen aanvragen gezien er nog geen zaak of aangiftes zijn. Ondertussen lopen d’r wel allerlei onderzoeken en is veilig thuis ingeschakeld voor m’n jongste zoontje. Gelukkig heeft veilig thuis bevestigd dat er geen zorgen zijn en dat hij veilig is bij mij. maar er loopt zoveel en d’r is geen advocaat die op dit moment wil of kan helpen. Niemand die juridisch advies kan geven terwijl ik degene ben die is verkracht maar de politie zegt en maak steeds fouten dat hij mij pleegzoon was en minderjarige was wat niet was. Hij was een verhuurder. Zijn broertje en zusje waren pleegkinderen en hij was volwassen en het was tegen mij zin in. Ik wilde het niet. Nu wordt er een machtiging uitgevraagd bij de rechter-commissaris voor mijn telefoon. Ik word gezien als verdachte en niet gehoord als slachtoffer. De slachtoffer advocaat kan niet helpen omdat ik geen aangifte mag doen. Ik weet niet wat ik moet doen meer. Ik was zoo bang mijn zoontje kwijt raken en ik ben blij dat veilig thuis nu dat veilig heeft gesteld en heeft gezegd dat er geen zorgen zijn en hij bij mij mag blijven wonen. Ik heb zoveel stress en spanning. De jongens zitten naast mijn zoontje op school. Ik heb ze eerder gezien met vuurwapens en ik maak me zorgen over mijn veiligheid en die van hem en ik heb dat meerdere keren aangegeven bij de politie, maar daar wordt niks mee gedaan en ik weet niet wat ik moet doen. Advocaat kunnen en willen niet helpen. De politie doet niks omtrent veiligheid. Is er iemand die weet wat ik nu kan doen of hier in advies kan geven want ik loop compleet vast overal waar ik hulp vraag zeggen ze of de zaak is te zwaar of de zaak is nog niet zwaar genoeg omdat er geen aangiftes liggen, er is nergens een plek waarbij ik terecht kan om advies te vragen. Voel me hier zo alleen in staan.