Mijn grote broer
Wie weet helpt dit een beetje om mijn gedachtes op een rij te zetten..
Mijn grote broer van 37 heeft er eergister ervoor gekozen uit het leven te stappen.
Ik heb 2 zoontjes van 0 en 3 en de beste partner ooit. Wij hebben een moeilijke tijd met de baby en eergister was een dagje voor ons 2en om eindelijk wat leuks te gaan doen.
We hadden net wat gegeten en wouden gaan winkelen en in de 1e winkel kreeg ik te horen van mijn vrouw dat haar moeder een melding kreeg van een reanimatie app op het adres van mijn ouders waar mijn grote broer ook woont ivm een scheiding.
Wij bellen vervolgens mijn moeder op en neemt op met: paniek paniek help hij heeft zichzelf opgehangen.
Wij rennen vervolgens door de stad en racen naar huis, waar ik alle politie en ambulances zie. Een politievrouw verteld ons dat hij niet meer leeft en mijn ouders zitten in paniek op de grond en ik probeer hun te troosten. Ze hebben al zoveel meegemaakt. Mijn moeder heeft hem nog geprobeerd te reanimeren nadat ze hem naar beneden heeft gehaald.
Mijn broer is 2 keer gescheiden en heeft in het leger gediend in afghanistan. Hij heeft 3 kinderen achtergelaten. Hij was gewoon mijn grote stoere broer.. maar zijn hoofd zat te vol. Hij zag zijn kinderen niet en dit maakte hem zo gek. Hij woonde bij mijn ouders en daar ligt hij nu nog, voor mijn gevoel kan hij elk moment op staan en zeggen dat het een grap was.
Het doet zo ontzettend veel pijn, hij was altijd zo goed voor iedereen. Misschien te goed.
We hadden nog zijn telefoon die hij kreeg via Defensie en via hun konden wij zijn telefoon aan krijgen. Ik ging daar als eerste doorheen, eerst zijn laatste afbeeldingen en toen zijn appjes.
Hij had opnames naar zichzelf gestuurd een week geleden, dit vond ik wat gek en liep even naar buiten. Hij zei daar in "Ik hou van jullie allemaal, vergeet dat nooit." Dit is net vanmiddag gebeurd en ik brak hierdoor. Er stonden nog meer berichtjes in als "Er komen betere tijden aan geloof me" en zo nog 20 verschillende op verschillende dagen. Dit doet mij zo'n pijn, ik hoop dat het snel minder wordt want ik trek dit niet zo.
Ik speel die appjes de heletijd af om zijn stem te horen, ik ben echt kapot.
7 Reacties
Wouw wat een verhaal.
Ik heb het gelezen met tranen in mijn ogen.
Omdat dit heel heftig is en het op 13 aug is gebeurt.
De geboorte dag van mijn broertje, hij had zichzelf 17 november opgehangen.
Ik hoop echt dat je bij veel mensen je gehoord voelt als je je verhaal deelt.
Ik voel meer verdriet als ik mij niet gehoord voel, hoe is dat bij jou?
Ik heb 1 op1 begeleiding van nabestaandenzorg, dat vind ik wel heel fijn.
Ik weet niet of jij daar behoefde aan zou hebben.
Ik wens jou kracht Licht en Liefde om dit grote verdriet te dragen.
Je gaat een ongelooflijk helse tijd tegemoet waar je pijn zal voelen die niet te dragen is. Zo erg, dat je geleefd wordt en niet kan bevatten wat er is gebeurd/ gebeurt. Je gaat een leven in waarin je voelt dat je verscheurd en gesplitst raakt tussen dingen moeten doen en niets meer willen doen. Tussen verwarmd raken door de lachjes van je kinderen en bevriezen in de leegte die ontstaat als jouw grote broer fysiek niet nabij is.
Krachten zijn ver te vinden. Ongeloof, onmacht en verlangen zijn sterk aanwezig.
En dat is terecht, broertje. De liefde voor jouw grote broer is voelbaar en andersom ook. Zo veel, dat het ook mij raakt, een buitenstaander. Het is een te groot verlies waardoor je niets anders kan dan breken.
Ik hoop dat je daarin opgevangen wordt.
Ik hoop dat je, wanneer je kapot gaat van de pijn, je voelt dat je wordt gedragen door jullie broederliefde.
Ik hoop dat, waar je nu breekt van jouw grote broers woorden "Ik hou van jullie allemaal, vergeet dat nooit" omdat ze belanden in de kille pijnlijke leegte, ooit op een dag in jouw bedding belanden. En dan wens ik je dat je weer kan doorademen.
Ik wens je heel veel verzachting en verwarming toe, lief broertje.
Ik heb veel pijn van binnen en het voelt alsof dat voor altijd is ofzo.
Bedankt voor je reactie ik zal deze opslaan , heel mooi.
Het verhaal gaat volgens mij wel alle kanten op en kan her en der nietvolledig correct zijn omdat ik zsm even mijn gevoel moest typen
Voor nu wens ik je een heel mooi afscheid van je broer.
Groeten, Vincent
Mijn oprechte deelneming. Ik wens jullie veel sterkte.
Het leven is voorgoed verdeeld in "voor" en "na" voor iedereen die van hem hield en hem altijd zal herinneren.
Moge zijn nagedachtenis een zegen zijn.
Ik kan je geen wijze raad geven, het is vandaag 9 maanden geleden dat mijn kleine broertje ons heeft verlaten. Elke dag is 1 grote worsteling…en staat mijn leven totaal op z’n kop…
Heel veel sterkte en kracht gewenst