Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Nabestaanden van een ongeval of geweldsmisdrijf

Niet te bevatten

Goedemorgen allemaal,

Ik ben Miranda en heb 4,5 jaar geleden mijn dochter van nog maar 29 jaar door een misdrijf verloren.

Op 15 december 2020 raakte ze vermist en na ruim twee maanden zoeken met 26 zoekacties werd ze gevonden door de politie, in stukken gedeeld, in vuilniszakken gestopt en gedumpt als oud vuil in een kanaal.

De dader is een vrouw, die een deur van mijn dochter haar naaiatelier een spirituele winkel had. 

Zij heeft in die twee maanden dat mijn dochter vermist was, gedaan of ze heel bezorgd was, heeft meegezocht en zocht steeds contact met ons, terwijl ik wist dat zij er iets mee te maken had.

Vlak voordat mijn dochter gevonden werd, is deze vrouw gearresteerd en heeft anderhalf jaar lang gelogen, gezwegen en ervoor gezorgd dat we tot februari van dit jaar 17 keer naar de rechtbank moesten. Eindelijk is ze veroordeeld voor moord en heeft 18 jaar cel gekregen. 

Het is niet te bevatten dat mijn dochter er niet meer is en daar moet je mee leren leven, het verweven in je leven omdat het nooit meer over gaat.

Bezig met laden...

2 Reacties

22 mei 2025
Lieve Miranda,

Ik krijg nog steeds kippenvel van jouw verhaal. Ik vind dit zo intens verdrietig. Wat een sterke moeder ben jij (ook al weet ik als geen ander dat je geen keus hebt). Toch mag het even benoemd worden.

Heel veel liefs van mij
20 mei 2025
Lieve Miranda,
Wat een heftig en verdrietig verhaal… Het raakt me diep. Ik weet helaas uit eigen ervaring hoe het is om je kind te verliezen maar de manier waarop je je dochter hebt verloren is niet te bevatten. Wat heeft die vrouw een leed veroorzaakt.
Het is goed dat ze is veroordeelt, hoewel het je verdriet en gemis niet weg kan nemen.
Ik wens je heel veel kracht en liefde toe.
Liefs Anja