Als misdienaar van 10 jaar misbruikt in Amersfoort door kapelaan, bischop Niënhaus
Is het wijs om dit te vertellen? Het heeft me altijd beziggehouden dat ik als 10 jarige misdienaar in Amersfoort door die priester zo nodig moest worden betast. Hij zij dat jongetjes dat leuk vonden. Ik denk dat ik 10 was. Nu ik 74 ben kom ik er mee voor de dag. Het is niet het enige misbruik dat ik heb meegemaakt. Ik dacht dat het altijd onschuldig was. Maar ik kom er nu achter dat het verschrikkelijk angstig is geweest. Sinds een paar weken ben ik er mee bezig. Omdat ik hulp ging voor een angst stoornis. Hoop dat het veilig is hier. Maar het is nu even genoeg. Meer verhalen komen er nog wel. Nu is het even genoeg. Groet aan alle lotgenoten.
Bezig met laden...
8 Reacties
Wat goed dat je ermee voor de dag komt.
Vooral voor jezelf.
Toch als ik je lees, met het contact met de commissie Deetman, was er dus toch al bewustzijn dat het niet goed was, maar misschien nog niet zo in contact stond me je gevoel?
Wat heeft je dat wel opgeleverd?
Het is best moedig, zeker als je op leeftijd bent (ben ik ook) om met bepaalde dingen aan de gang te gaan en te gaan vertellen.
Ik hoop dat je de veiligheid voelt hier.
Maar alles op je eigen tijd, alles mag, niets moet en zoals al aangegeven kan het ook in het besloten gedeelte als dat beter voelt.
Overigens is het deels ook de tand des tijds dat elke vorm van misbruik niet erkent werd, als onschuldig werd gezien, ontkent.
Desondanks zie ik dat vandaag de dag het mensen alsnog veel moeite kost om (h)erkenning te krijgen.
Ik bedoel maar te zeggen dat het niet vreemd is dat je dacht dat het onschuldig was, maar feitelijk dus helemaal niet zo is en meestal sporen nalaat die we ons niet altijd bewust zijn.
Zelf heb ik ook misbruik binnen de Rooms Katholieke kerk meegemaakt, maar toen niet meegedaan aan de commissie Deetman.
Ik ben gezien misbruik (incest) vanaf zeer jonge leeftijd ook pas rond mijn 46ste, met alles aan de gang gegaan.
En nog stuit ik wel eens op het een en ander.
Echt het loont de moeite, ook al kost het moeite.
Dank voor je bericht. Ben er blij mee. Krijg het gevoel dat ik er goed aan doe. Zelfs op mijn leeftijd.
Groet
Je verhaal en daarmee jij is altijd wijs om gehoord te laten voelen. De reactie erop is misschien niet altijd wat je zou willen, maar als jij jezelf niet laat horen en zien zal je bij voorbaat niet gezien worden. En niemand zou zich alleen, eenzaam of inzichtbaar moeten voelen.
Je bent hier veilig en welkom.
P.s. als je het heel lastig vindt is er ook een besloten groep (daar worden mensen eerst gesproken)
En wat vind ik het vervelend te lezen dat je hier al zo lang mee rond hebt gelopen. Fijn als je daar vanaf mag komen
Groet
Wat moedig om je verhaal hier te delen.
Een ander kan wel zeggen tegen je dat het hier veilig is, maar dat moet je zelf ervaren, hoop dat je dat gaat ervaren.
Ik vraag me af hoe jij de periode dat het misbruik in de Rooms-Katholieke kerk in het nieuws kwam bent doorgekomen.
Misschien wel door jezelf te vertellen dat het bij jouw onschuldig was.
Zo heb ik tenminste wel mijn misbruik (niet kerkelijk) 40 jaar op een afstand kunnen houden, tot ik een een eetverslaving aan ging pakken.
Wens je heel veel sterkte met het werken aan je angststoornis. Nogmaals erg moedig om het aan te gaan pakken.
Lieve groet, Nel
Ten tijde van de commissie Deetman heb ik dit verhaal bij hem gedaan. Het is ook in het rapport gekomen. Toen was ik er nog vrij nuchter over. Het wel mee te vallen. Ik werkte nog. Toen die angststoornis boven water kwam werd het moeilijker. Er is meer gebeurd. Maar die angst werd steeds moeilijker te controleren. Ik kon er niet meer omheen. Waar het uitkomt weet ik niet, maar ik vond dit een goede manier om er mee naar buiten te komen en van anderen te horen.
Groet van mij