Uitgeput
Na een 6 jarige relatie waarin ik de laatste 2 jaar uit angst niet de knoop heb durven doorhakken om een einde aan de relatie te maken, heb ik dit uiteindelijk 3 maanden geleden wel gedaan. Ik ben voor mezelf moeten opkomen nadat ik gebroken was. Ondanks dat hij al 2 jaar wist dat ik niet meer gelukkig was, ik aangegeven had dat de relatie niet werkte en er geen gevoel meer was, blijft hij lastig doen. In zijn ogen zijn dit slappe argumenten, dus gelogen en moet er een ander in het spel zijn.daar is hij heilig van overtuigd en probeert mij sindsdien op alle fronten kapot te maken.
Sinds dag 1, de dag dat ik er klaar mee was, heb ik mezelf zakelijk opgesteld en reageer ik nergens meer op. Dit triggert hem nog meer.
Hij bedreigt me met de dood, chanteert me met beeldmateriaal, heeft een deuk in de auto getrapt, benzine over de voorgevel van het huis en deuren, rolluiken. Heeft nu zelfs ook iemand die zaken voor hem uitvoert aangezien hij recentelijk een contract- en locatie verbod heeft. De zitting met de uitspraak is in mei.
Het doet wat met je zelfvertrouwen, je innerlijke rust, je focus en concentratie.
Hij heeft uitgesproken dat hij er alles aan zal doen om mij in een gesticht te krijgen.
9 Reacties
Ik heb een jaar alles moeten bijhouden, stopgesprek eerst en weer bijhouden dan pas aangifte kunnen doen in december vorig jaar. En vorige week is mijn ex verhoord en heeft hij tot mijn verbazing alles toegegeven. Zelfs heeft hij bekend dat hij dit ook bij 5 andere vrouwen doet.
Ik moet nu dus wachten op bericht van de officier van justitie wat ze er verder mee gaan doen. Politie hoopt dat hij wel voor moet komen al is het maar dat hij dan een duidelijk signaal en waarschuwing krijgt. Want blijkbaar begrijpt hij totaal niet dat zijn gedrag stalking is. Maar gezien ik veel lees over sepots heb ik geen al te hoge hoop.
Ja dat klopt.
Het kwam tot een punt dat ik 2 x per dag melding maakte bij de politie.
Ik heb een videofragment van een telefoongesprek waarin hij mij onder dwang verzoekt om 1000 euro over te maken. Deed ik dat niet, dan zou hij sexueel beeldmateriaal van ons, die hij schijnbaar in de relatie opgenomen heeft, naar m'n werk, familie en vrienden sturen. Hij zou het huis in brand steken. Ervoor zorgen dat ik een kogel zou krijgen.. en hij zou net zo lang doorgaan totdat ik tussen 6 planken zou liggen. Ze hebben dit meteen serieus opgepakt en ik had al van dag 1 veel steun en betrokkenheid van de politie. Vooral in de beschermende rol.
Enige wat ik minder vond, is dat ze onderling niet altijd op de hoogte zijn van wat ze zelf gedaan hebben. Communicatie kan beter.
Mijn ex begrijpt en beseft ook niet wat hij mij aandoet. Enige waar hij naar kijkt en benoemd is wat ik hem heb aangedaan, dat ik de relatie verbroken heb. Totaal geen zelfreflectie.
Zaken blijven melden en aangeven dat je angst hebt en je onrustig ervan word. Dat je actief blijft communiceren met de politie. Ze kijken trouwens ook naar de voorgeschiedenis van de dader. Wat dat betreft, schijnt het, dat ik daar de hoofdprijs in heb.
Als ik de verhalen lees van anderen, valt het me op dat het echt hetzelfde patroon en denkwijze is die onze exen gemeen hebben. Ik wil erop vertrouwen dat de aanhouder (dat zijn wij) uiteindelijk zal winnen en dat geduld een schone zaak zal zijn.
Nooit gedacht in zoiets verwikkeld te zullen zitten. Maar ook dat moet ik bij me neerleggen.. ik denk vaak dat ik alles de juiste richting op kan sturen, maar zal me erbij moeten neerleggen dat dat niet altijd het geval is. Sommige mensen willen niet geholpen worden, zo lijkt het, ook al heb je het beste met ze voor... en dat frustreert me soms.
Ik hoop dat jij ook je welverdiende rust zal krijgen en dat het proces de juiste oplossing zal bieden.
Reageren doe ik al niet meer vanaf dag 1 dat er een stopgesprek is geweest en alles tussen ons afgehandeld was. Ben gewoon moe van alles en uitgeput, dus dat is al geen optie. Wel alles bewaren en bijhouden, mocht het nog nodig zijn. Ik heb zoveel dat de politie uiteindelijk zei, bewaar het... maar op dit moment hebben wij het niet meer nodig. Hij heeft zelfs eerlijk tegen de politie gezegd dat hij niet voor zichzelf zou kunnen instaan om iets ergs te voorkomen.
Het lijkt alsof je uiteindelijk gewend bent met het leven in angst en onzekerheid en je vormt je erna. Alsof je meer in contact bent met je instinct dan je ooit tevoren geweest bent. Je staat gewoon continu aan.
We houden moed... dan komt het hopelijk uiteindelijk allemaal goed.
Ook ik was altijd van het 'anderen helpen, steunen en situaties proberen de juiste richting in te krijgen'. Nadat ik jarenlang in financiële stress heb gezeten, heb ik dat volledig los gelaten. Nu zit ik in de gedachtegang 'zijn leven is van hem, als hij die richting uit wil slaan dan moet hij dat vooral doen'. Waar ik vat op heb is mijn eigen leven en mijn eigen reacties, dus daar focus ik me dan ook op. Inmiddels heb ik aardig wat positieve ervaringen (het gaat goed met mijn dochter, op mijn werk, ik heb meer vrienden, doe zoveel mogelijk leuke uitjes en ben eigenlijk helemaal niet meer met hem bezig.
Hij heeft me zoveel bedreigt (zowel mijn leven bedreigen, als me naar beneden proberen te praten, me financieel de grond in helpen, etc.) dat ik hem op een gegeven moment niet meer ben gaan geloven. Ergens denk ik dat ik een knop om heb gezet. Ik wilde niet meer in angst leven en heb ergens gewoon besloten om alles los te laten en me te focussen op leuke dingen. Want wat hij ook heeft geprobeerd of nog kan gaan proberen, klein krijgen doen ze ons zeker niet toch? ;)
Ook heel veel sterkte namens mij. Zo herkenbaar dan heb je vast een ander en ga jij vreemd. Dit zegt meer iets over de persoon die stalkt dan het slachtoffer wat de relatie wilt verbreken en verder wil zonder haar partner zonder dat er een ander in het spel is. Meneer zoekt excuses en verzint leugens of verzint zijn eigen waarheid om voor zichzelf en de buitenwereld zijn gestoorde aparte gedrag te rechtvaardigen, gekrenkt in zijn ego en zou verplicht een cursus 'omgaan met afwijzing en wat is belaging en grensoverschrijdend gedrag + wat is normaal gedrag van een normaal functionerende man' moeten volgen om het stalkingsgedrag los te leren laten. Ik ben meer dan 7jaar ook gestalkt en de immateriele en materiele schade is van een enorme omvang wat ik nooit vergoed ga zien wat deze persoon in die tijd heeft aangericht. Ik heb in die tijd meerdere instanties benaderd, pas in 2022 zijn zus benaderd omdat ik geen idee had wat er in zijn hoofd om ging om het zo lang vol te houden terwijl ik alle contact consistent afhield al die jaren en toch maar niet opgeven richting mij, volhardend met mij bezig blijven. Het is echt zeer ernstig en heftig geweest. Ik zocht naar antwoorden ook bij zijn zus om voorgoed rust van hem zien te krijgen. Ik heb nu al een tijdje soort van rust van hem. Maar de impact is enorm. Nog wel dagelijks dat ik met hem bezig ben en heel angstig kan zijn en dat moeilijk kan loslaten omdat er zoveeeel energie in is gaan zitten in wat overkomt mij en hoe krijg ik voorgoed rust van hem. Het nu moeilijk is te ontspannen en niet aan hem te denken en weer de rust en veiligheid in jezelf terug zien te vinden. Ik ontdekte ook veelste laat dit forum. De eerste jaren van de stalking waren super eenzaam. Wat Anselma ook schrijft de toxische positiviteit van anderen waren verschrikkelijk en voedde mijn eenzaamheid en angsten nog meer van het niet begrepen en gezien worden. Zo herkenbaar. Ik had geen harde bewijzen die creeerde hij niet. Ik hoop oprecht in jou zaak in Mei dat hij een verplichte behandeling of iets krijgt opgelegd als hij niet stopt. Heel veel sterkte nogmaals en je staat niet alleen.
Het is fijn, maar ergens ook treurig om te lezen dat je niet alleen bent en dat het allemaal bekend terrein is voor zoveel anderen...
Dat stukje verplichte hulp ga ik in mijn wensenlijst schrijven voor de rechter.. zelf ziet hij dat niet in.
Ik hoop dat het rustig blijft voor je, zodat ook jij verder kunt met de mooie dingen in het leven.
Allereerst heel veel sterkte!
De zaken die je moest aanpakken heb je goed gedaan. In mei is de zitting, dat is een goed vooruitzicht, hoe wrang ook. Want jij vraagt niet om deze shit.
Dat je uitgeput bent is herkenbaar; je bent tijdens de relatie al gesloopt en nu erna ook nog belaging, stalking en geweld. Houd alles goed bij in een logboek. Deel daar een dagdeel voor in en probeer met jezelf af te spreken de rest van de dag er niet mee bezig te zijn.
Aangezien hij nu flying monkeys/hulpjes inschakelt maakt het extra bedreigend voor je. Daarom, ga alleen met mensen om die je voor de volle 100%kunt vertrouwen of die je een goed gevoel geven. Je intuïtie is niet op volle sterkte nu. Ook die is kapot door de grote stress en gevaar waar je nu inzit. Daarom wees zacht en lief voor jezelf, verwijt jezelf niets. Probeer je geest tot rust te brengen met muziek, een hobby, lezen of luisteren naar podcasts. Wandelen is ook erg gezond, maar ik snap dat dat bijna niet mogelijk is als je op je hielen wordt gezeten.
Ik hoop dat je een goed contact hebt met je huisarts waarmee je alles kunt bespreken. Vraag een dubbel consult aan als je een afspraak maakt. Om te ventileren kun je misschien bij de psycholoog praktijkondersteuner terecht.
Dat niet reageren triggert dit soort types inderdaad vaak. Het is wel belangrijk om voet bij stuk te houden. Vooral in de rechtbank zal dat voor je spreken.
Uitputting kan jou namelijk ook triggeren, dat je een keertje uitflipt.
En dat is precies wat die gasten willen. Je zo tergen dat alles wordt omgedraaid. Smerige tactiek.
Zorg ook voor een nieuw paspoort/ID kaart, verander je DigiD code en zorg dat je adres en andere gegevens up-to-date zijn. Verander alle wachtwoorden, ook van bank en andere belangrijke instanties. Voor je email box een tweestapsverificatie. Vraag hulp daarvoor, want het duurt soms uren om zoiets te doen omdat je bent uitgeput en slechte concentratie hebt.
Je bent op nu, en ik denk dat hij nog wel een poosje doorgaat. Het gaat stoppen, voor nu onvoorstelbaar. En wanneer weet ook niemand. Dat maakt het ook zo enorm stressvol.
Dus controle over de acties die hij doet, die is er niet. Het enige waar je controle over hebt is hoe je voor jezelf zorgt.
Let goed op met eten, probeer dat gezond mogelijk te doen. Voed je lichaam. Ik weet uit ervaring dat dat heel moeilijk is. De zak chips, de wijn om je te verdoven ligt voor het grijpen.
Misschien ben je ook veel kilos afgevallen van de stress. Maak een eetplan met gezonde voeding die jij lekker vindt en je kunt veroorloven.
Jouw ex is obsessief met jou bezig. Mensen die je vertellen dat je het los moet laten of andere toxische positiveit op je richten; reageer daar niet op. Ze snappen het niet, willen het niet snappen, hebben nooit zoiets meegemaakt. Laat die mensen links liggen. Bedank ze en laat ze.
Denk eraan dat je zo sterk was om uit deze relatie te stappen. Het resultaat voor nu is een hel waarin je overleeft. Maar er komen betere tijden, echt.
Uiteraard zullen je alert moeten blijven aangezien ik denk dat ex wel acties uitvoert die mij doen denken aan iemand met een ernstige persoonlijkheidsstoornisen, dat vergt heel veel energie.
Ik weet niet of je huisdieren hebt of wilt, of in de mogelijkheid bent, of ervan houdt. Maar bijvoorbeeld een kitten opvoeden of een kat in huis nemen geeft je iets om voor te zorgen en knuffelen. Uiteraard alleen weloverwogen besluiten.
Ik hoop niet dat ik belerend overkom.
Voor mij was de situatie ook zo'n zeven jaar heel erg verschrikkelijk, tot op het punt dat ik niet dood wilde, maar dat leven niet meer wilde. Schakel op tijd hulp in.
Als je ex tegen een volgende partner aanloopt, ga deze níet waarschuwen o.i.d. Laat gaan, zo wordt zijn obsessieve aandacht verlegt.
Misschien is er in jouw gemeente een lotgenoten groep waar je terecht kunt en praten. Maatschappelijk werk kan je daarbij wegwijzen.
Sorry voor mijn wat warrige relaas, ik hoop dat je er iets aan hebt. Er zijn helaas velen met jou zijn die in hetzelfde schuitje zitten of zaten; het maakt het voor jou niet lichter. Maar weet wel dat je niet alleen bent en bijvoorbeeld hier terecht kunt of bij ander lotgenoten forum.
Nogmaals, heel veel liefs
Dank je wel voor je motiverende woorden.
Hier heb ik veel aan in deze tijd. Helaas slopen m'n gedachtes en het in scenario's denken me. Het ongeloof dat juist ik, iemand die graag iedereen omhoog helpt en altijd goed met iedereen overweg kan, in deze situatie zit waarin ik nog net m'n hoofd boven water houd. Het gevoel dat je anderen met jouw problemen lastig valt, de concentratie die wegvalt op werk, terwijl je juist een begeleidende functie uitvoert.. je voelt je zwak en moet je telkens verantwoorden.
Wellicht moet ik dat loslaten, probeer ik althans... maar voel die onmacht dat mijn energiegehalte door die externe stoorzender beïnvloed wordt. Dat werkt frustrerend.
Ik heb die eerste maand veel begrip getoond voor de hoge emotie die hij toonde, maar dat is van kwaad naar erger gegaan.
Inderdaad er is al een nieuw contract in zijn leven en hoop dat hij daar uiteindelijk zijn volledige energie in zal steken, ook al weet ik dat dit eigenlijk niet gezond is voor haar.
Ik hoop dat ook in dit geval,... tijd het beste medicijn zal zijn om alles beter te maken. ♡