Emotionele mishandeling, fysieke geweld

Hoi,

Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. 7 jaar terug heb ik na een relatie van 20 jaar iemand een man leren kennen waarvan ik dacht dat hij de man van mijn dromen was/is. In de relatie van 20 jaar was ik niet gelukkig wel ik heb ik met hem 2 prachtige kinderen gekregen een jongen van nu in de leeftijd van 26 en een meisje van 20. Deze relatie heb toen een stop gezet omdat ik niet gelukkig was een jaar later ben ik iemand tegen gekomen die 10 jaar jonger is dan mij, ik zelf ben 48, ik dacht dit is het toen ik hem leerde kennen, begin heel lief en zorgzaam en deden van alles samen, toender tijd woonde ik nog samen met mijn ex in ons appartement maar we leefden niet samen. Voor deze man met wie ik nu ben, ben ik verhuisd naar zijn woonplaats. 

Al met al mijn familie was het niet mee eens dat ik een keuze heb gemaakt om met iemand anders te leven ik was verliefd en men zegt altijd liefde maakt je blind waardoor ik niet alles zag. Op mijn 44ste raakte ik zwanger van hem, we hebben een prachtige meisje gekregen waar ik heel dol op ben zij is mijn zegen, zij is degene die mij op de been houdt.

En toen begon de ellende alvorens dat was eigenlijk al voor de geboorte toen ik pas met hem ging, maar ik zag de red flags niet op dat moment en had ik eigenlijk al bij hem weg moeten gaan maar omdat mijn spullen al over waren gegaan kon ik geen weg meer terug. Na een aantal jaren dankzij hem zie ik mijn 2 oudste kinderen niet meer zo vaak de jongste van 20 belt en appt me weleens en de oudste daar heb ik helemaal geen contact meer mee, diep van binnen doet het me pijn omdat ik altijd een hele goede band heb gehad met beide kinderen, maar zij zagen het hoe hij mij behandelde en ik zag dat niet en wuifde het altijd weg. Al met al om een heel lang verhaal kort te maken deze huidige man, haalt me naar beneden vernedert mij waar anderen is, waardoor ik hierdoor mijn zelfvertrouwen en mijn zelfbeeld bent kwijt geraakt en door naar vele te lezen ben ik erachter gekomen dat hij een narcistische gedrag heeft, hij wilt bepalen wat ik aantrek, bepalen waar ik naar toe gaan en hoe ik me moet gedragen bij mensen of feesten, door al deze dingen heeft hij mijn mentaal mishandelt ik kan niks goeds doen alles is saai wat ik doe. Het huishouden en de zorg over onze dochter tja wat kan ik ervan vertellen hij doet geen flikker, tegen anderen doet hij alsof hij de zorgzame man en vader is voor ons gezin. En thuis is hij de duivel.

Heb een paar keer geprobeerd om bij hem weg te gaan, maar ben iedere keer terug gekomen omdat hij mij zo kan inpalmen en dat ik daardoor zwak word en terug ga. Ik heb niemand bij wie ik terecht kan vriendinnen waarvan ik dacht dat zij mijn vriendinnen waren na zoveel jaren vriendschap hebben mij verraden door hem alles te vertellen wat ik hun in vertrouwen heb genomen en dacht dat ik ben hen veilig zou zijn. Hij beschuldigde mij van vreemdgaan en dergelijke van iets waar ik totaal niet instaat ben. Al met al hij heeft mij al meerdere malen bedreigd dat als ik nog een keer in mijn hoofd heb om weg  te gaan dat ik ons dochtertje van 4 niet mee mag nemen en als ik dat wel doe dan zijn de gevolgen voor mij en dan wilt hij hiervoor wel in de gevangenis belanden hij heeft mij al eerder met een mes bedreigd en geslagen, en als we discussies hebben dan vliegt er van alles in het rond. Ik ben nu hiervoor in therapie om weer sterker te kunnen worden zodat ik die stap kan nemen, maar ik heb angst want ik weet als ik weg ga samen met mijn dochtertje dat hij mij gaat zoeken en blijven zoeken dat heeft ie mij gezegd, mijn sex leven staat nu op 0 en hij is iemand die dat niet accepteert want hij moet en wil altijd sex hebben. Doordat hij mij altijd manipuleert en belachelijk maakt heb ik geen feeling hiervoor. Zegt heel vaak dat ik lui ben en een viezerik ben omdat ik het hele huishouden niet goed doe volgens hem en hij zelf doet helemaal niks,  ik werk ook nog eens 32 uur in de week en dan met het huishouden erbij dat gaat mij niet lukken, ben vaak moe en hij denkt en zegt je hebt niks te doen. Hij moet eens weten. Maar mijn lust en kracht is weg ik kan niet meer en weet ook niet hoelang ik dit nog kan volhouden, ben wel inmiddels op zoek naar huisvesting maar alles is zo duur, ik wil niet meer ben mijn ik kwijt geraakt, ik loop iedere dag op mijn tenen en afwachten wanneer gaat de bom weer barsten ik wil vooruit maar hij haalt steeds oude koeien uit de sloot waardoor ik nu steeds vaker vreselijke denk gedachtes heb, van binnen ga ik kapot maar ik moet sterk blijven voor mijn dochtertje hoe moeilijk het ook is, vaak als hij zo doet en spreekt  dan is  de volgende dag, doet hij alsof er niks aan de hand is, zegt vaak dat ik degene ben die deze relatie kapot maakt en zegt dat ik psychisch niet orde ben en dat ik gestoord ben. Het antwoord wat ik vaak krijg is je moet weg maar hoe, ik ga niet zonder mijn kind de deur uit want als dat gebeurt dan breekt de hel los en dan komen de nare gevolgen, het enige wat ik kan doen is stilletjes weg gaan maar dat kan ook niet want hij belt politie instanties op voor ontvoering dit zijn de de reden waarom ik hier nog ben. Maar ik word gek van binnen, ben al alles op papier aan het zetten wat er in de dagen zijn gebeurd hij slaat met zijn vuisten met de mededeling "ik moet je nu flink in elkaar rammen" als we discussies hebben, ik hou dan voornamelijk mijn mond ik kan niks terug zeggen want alles wat uit mijn mond komt komt niet goed bij hem over dan worden de klappen uitgedeeld zelfs zo erg dat ik tegen hem zei dat het nu klaar is omdat ik erachter ben gekomen dat hij sex heeft gehad met iemand anders en mij daarin beschuldigen dat ik degene ben die dat ook doet omdat de keren dat ik weg ben gegaan hij denkt dat ik naar een andere man ben gegaan waarom zou ik, en als dat zo was dan ben ik niet terug komen hij heeft het jaar een lang geheimgehouden en toen ik erachter kwam en hem ermee confronteerde moest ik de klappen vangen, hoe dan. Ik hou veel van hem maar de lust en de zorg zijn verdwenen. Hoewel ik een zorgzaam type ben en altijd voor iedereen klaar staat en als er iets is met hem dan doet het mij niks.

 Mijn therapeut heeft toen aangeboden om in relatietherapie te gaan, heb gezegd weet wat je zegt want ik ben wel degene die met hem mee naar huis gaat en dan krijg ik de volle laag. Ik zelf heb het gevoel dat diverse instanties mij niet kunnen helpen met het idee al dat ze hem in schakelen.