Eenzaamheid

Sinds ik weduwe ben (ik was 27 toen ik weduwe werd, nu 29), voel ik mij vaak eenzaam. Ik heb genoeg liefdevolle mensen om mij heen: hele lieve vrienden en goed contact met mijn schoonfamilie. Maar toch, na een dag werken kom ik thuis in een leeg huis. Natuurlijk heb ik mijn zoontje, maar hij is nu 3,5. Het is toch anders om met een volwassene aan de keukentafel te zitten dan met je kleintje. Vooral nu de donkere dagen eraan komen, wordt dit gevoel weer sterker.

Ik probeer wat gezelligheid in huis te creëren door vrijwel elke dag kaarsen aan te steken. Onder een dekentje kruipen op de bank is echter niet hetzelfde als warm tegen je geliefde aanliggen. In je eentje een serie kijken voelt anders dan samen een serie volgen. Overdag ben ik veel bezig ben en dan gaat het vaak goed. Dan is het natuurlijk ook licht buiten, dus dat helpt ook wel mee. Ik ben van nature vaak erg vrolijk, maar als ik dan weer thuiskom in dat lege huis – koud en donker – overvalt het mij toch.

Zijn er mensen die dit herkennen en misschien nog tips hebben, naast de dingen die ik al doe, om deze donkere, koude dagen door te komen zonder het constante gevoel van eenzaamheid?