Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Misbruikt midden in een psychose

Een persoon die ik kende via een dating app heeft mij gedurende vijf maanden seksueel misbruikt. Ik was toen in een kwetsbare en vanaf twee maanden  zelfs psychotische toestand en dus verminderd toerekeningsvatbaar.    
    Deze man, laten we hem maar X noemen (ik wil niet dat zijn familie hierin wordt meegesleept, maar zijn naam ga ik doorgeven aan de politie), moet donders goed hebben doorgehad dat ik psychotisch was, omdat hij zelf psychedelische drugs gebruikt.  Hij maakte zelfs een keer een grap over “poes”, een afkorting voor 3-MMC.

Deze persoon heeft mij meegenomen naar een adres waar hij niet woont. Dit adres is waarschijnlijk een pand waar porno wordt opgenomen. We zijn hier waarschijnlijk afgeluisterd, want hij liep ook af en toe naar een computerkamertje om met mensen te “vergaderen.” We spraken hier wekelijks af, op dinsdag, zogenaamd vanwege zijn complexe bezoekregeling met zijn kinderen. En op zaterdag was hij bij mij thuis. En hij had -uiteraard zou ik bijna zeggen- een heel nare ex die hem had geslagen en voor wie hij zogenaamd doodsbang was. -Ik vermoed nu dat het eerder andersom is. Of dat zou het moeten zijn in elk geval.

X maakte zijn “backstory” steeds extremer: hij zou suïcidaal bij de huisarts beland zijn, daarna bij de praktijkondersteuner, waar hij vervolgens weer mee ging stoppen omdat hij er geen vertrouwen in had, deed alsof hij in de war was, meerdere persoonlijkheden had, etc. Hij droeg ook kleurlenzen (soms wel, soms niet).

Doordat ik al uitgeput was en in een psychotische toestand, was ik had niet door dat ik weg moest wezen, of het nou waar was of niet. Maar ik geloofde al zijn bullshit en vond hem vooral zielig. Ik registreerde ook veel niet meer. Bovendien is het echt doodeng als iemand naast je in bed ligt van 85+ kilo die dit soort dingen vertelt. Ik kreeg daar elke keer een stress-schok van, wat mijn psychose verergerde. Ik weet nu dat mijn stress-respons “fawnen” wordt genoemd. Het klinkt raar dat ik in die twee maanden niet ben weggelopen, 112 heb gebeld, mensen in vertrouwen heb genomen dat X zo raar deed, terwijl ik doodsbang voor hem ben geweest. Dit is inderdaad moeilijk uit te leggen aan iemand die niet weet hoe een psychose werkt en de freeze/fawn respons misschien niet begrijpt.

    Ik was dus gewoon ziek. Af en toe kwam ik bij uit mijn psychose, maar X bracht het altijd zo dat ik weer aan mezelf ging twijfelen. Hij heeft mij twee maanden in een psychose weten te houden. Ik had bij de huisarts moeten zitten en bij de GGz, niet in dat huis. Maar ik was zo oververmoeid dat ik dat zelf niet meer door had. 
    X heeft mij dus bij adequate zorg weggehouden, en tegelijk mijn psychose verergerd. En dat is werkelijk crimineel. Daarnaast heeft hij op mij ingepraat en allerlei bedreigingen geuit terwijl ik in een psychotische toestand was. Omdat je zintuigen extra open staan, komende dingen keihard binnen. Hierdoor ben ik later zeer angstig geweest.
 
Verder denk ik dat in dat huis ook werd meegeluisterd, en dat hij bij mij thuis ook opnamen heeft gemaakt (hij had altijd zijn rugzak met laptop in de slaapkamer staan). Die opnamen komen natuurlijk nooit meer naar boven, daar zorgen hij en zijn vriendjes wel voor, want dan heb ik hard bewijs voor een strafbaar feit.

En ook al weet ik vrij zeker dat X mij niet gedrogeerd heeft (althans niet in maand 5, toen had ik geen afwijkende bloedwaarden), ben ik in twee maanden toch full-on psychotisch geraakt. Als je omgaat met een psychopaat, raak je ermee besmet, dat is echt heel eng.

Op zaterdag 18 mei hebben we elkaar voor het laatst gezien in dat huis. Ik wilde eigenlijk alleen maar mijn spullen uit dat huis halen, maar zoals gewoonlijk hield X me uitgebreid aan de praat en coachte me als het ware door onze break-up heen, heel sick. Daarna speelde hij weer de verwarde man die aangaf nog contact te willen over een paar maanden, maar dan vooral om te leren hoe hij met zijn gevoeligheden kon omgaan. Ik zei dat hij dat maar bij een therapeut moest zoeken. Ik heb me daar later nog een tijdje schuldig over gevoeld, dat ik een verwarde man had weggehouden bij een goede therapeut, kun je nagaan in welke mindfuck hij me heeft meegelokt.

Daarna heb ik mij ziek gemeld. Die dag ben ik bij de huisarts beland en zij heeft mij direct doorgestuurd naar de crisisdienst van de GGZ, want ik was totaal in de war door alle stress en slaapgebrek. Daar vond ik gelukkig het vangnet dat ik al zo lang nodig had.

Ik kreeg medicatie en de opdracht om eerst de slaap op de rit te krijgen, terug naar de 8,5 uur die voor mij normaal is. Dit leek goed te gaan, tot in juni rare dingen gebeurden.

X heeft mij namelijk gecyberstalkt op een manier die moeilijk naar hem te herleiden is. Hij is namelijk IT’er, maar ook een slimme hacker. Ik kreeg bv. SMS-jes in de ochtend van een goede vriend van mij Deze klonken niet zoals gewoonlijk, het taalgebruik klopte niet. Toen ik die vriend die middag aan de lijn kreeg, zei hij die sms'jes niet te hebben verzonden. Dan schrik je je dus rot. Ik weet nu dat sms'jes technisch makkelijk na te maken zijn. Verder deed mijn wifi raar en heeft hij een mirrorsite gemaakt waardoor ik een wandelclubje miste, omdat de starttijd er verkeerd op stond. 

Gelukkig hebben mijn vrienden en de GGZ crisisdienst mij erdoorheen gepraat. Dit heeft in juli wel geleid tot intensivering van mijn behandeling, en extra medicatie tegen psychoses (Ik zal je de details besparen, maar ik was er niet best aan toe). 

Op mijn verjaardag heeft X mij nog doodleuk een Whatsappje gestuurd, of we elkaar over 2-3 weken nog konden zien. Ik heb in elk geval maar gereageerd dat "wij niet thuishoren in elkaars wereld" en heb zijn nummer geblokkeerd.

    Inmiddels denk ik trouwens dat hij een zelf geprogrammeerde chatbot heeft gehangen aan zijn whatsapp, waardoor het leek alsof hij mij natuurlijk geweldig vond, en steeds aan mij dacht. Ik heb dus gewoon 5 maanden zijn LLM zitten trainen(!). Hij heeft zelfs eind mei nog een presentatie over zijn eigen LLM gegeven, die op YouTube te vinden is en waarvoor hij luid applaus krijgt.  Zijn vrienden gebruiken dit programma waarschijnlijk ook voor hun “veroveringen.”

    Ik vrees wel dat zijn clubje weer op zoek is gegaan naar een volgend slachtoffer, zijn ‘clubje’ zal er inmiddels wel weer een aantal versleten hebben. Ik vermoed dat zij kicken op andermans leed, en heel graag macht over anderen willen hebben. Grenzen verkennen, kijken hoe gek ze het kunnen maken. Ik vermoed zelfs dat X en zijn “vrienden” een weddenschap hebben afgesloten of ik suïcide zou plegen of niet.
En terwijl ik regelmatig aan de telefoon hing met de GGz Crisisdienst en doodsangsten heb uitgestaan, is  X na ons afscheid vrolijk doorgegaan met zijn leven, getuige zijn online activiteiten op YouTube, GitHub, etc.

Mijn herstel verloopt in elk geval goed, via "de bovenwereld" van de medische professionals. De regie ligt bij de GGz, waar uitstekende psychiaters, psychologen en verpleegkundigen werken die mij goed helpen.

Ik kan me voorstellen dat dit een ongelofelijk verhaal is. Hard bewijs heb ik niet: onze app-conversatie heb ik natuurlijk weggegooid na die rare break-up, en ik heb zelfs geen foto van X en mij samen, dat wilde hij zogenaamd niet omdat hij zichzelf te dik vond. 
 

Ik was X ook liever niet tegengekomen, het had me vier maanden geestelijk en seksueel misbruik bespaard, plus twee maanden onbehandelde psychose. Hopelijk was ik sneller naar de huisarts gegaan, en sneller geholpen met mijn vermoeidheidsklachten. Wellicht was ik zonder X ook helemaal niet in een psychose terecht gekomen, wie zal het zeggen.

Wel heb ik nu scherp dat X degene is die (geestelijk/emotioneel en seksueel) misbruik van mij heeft gemaakt, dat ik niets fout heb gedaan, en dat ik in mei zelf heb gekozen om te ontsnappen, ondanks dat ik zeer diep een een psychose zat. En dat geeft me een sterk en goed gevoel, en de vechtlust die ik nodig heb om er weer bovenop te komen, met hulp van de professionals van de GGz.

    De gedachte dat X uit wreedheid mij (een psychisch zieke vrouw) twee maanden (van half maart tot half mei) in een psychose heeft weten te houden, en heeft weggehouden bij adequate zorg via mijn huisarts en een psychiater, mijn psychose bovendien actief heeft verergerd, en al die tijd gestalkt heeft is moeilijk te verdragen. Als ik er te lang over nadenk, vervult het me weer met angstgevoelens.

Ik heb inmiddels net mijn huis (en met name mijn eigen bed) weer een beetje als veilige plek leren beschouwen, en mijn lichaam voelt eindelijk ook weer als “eigen” aan. Ik vertrouw appjes, sms’jes van bekenden weer, en neem telefoontjes van onbekende nummers inmiddels weer gewoon op. Ik zal wel moeten, en ik wil ook niet in angst en wantrouwen leven.

Ik post dit verhaal omdat ik vind dat mensen moeten weten dat er zulke klootzakken in deze wereld zijn. Ik schaam me ook niet voor wat mij is overkomen. Ik ben slachtoffer van geestelijk en seksueel misbruik.  X is schuldig, ik niet.
 

Bezig met laden...