5 juni 2019 8.15u … ik fiets in het Vondelpark op weg naar het station. Opeens haalt iemand me rechts in. Ik weet nog dat ik denk; ‘malloot, inhalen doe je links!’

Diegene schrikt en komt tegen mij aan. Ik val en voel direct dat het niet goed is. Alles duizelt voor mijn ogen. Omstanders zeggen dat dit door de schrik komt, dus ik ga daar in mee. Ik ga terug naar huis om andere kleren aan te doen, want deze zijn gescheurd en zitten onder de modder.

Op mijn werk aangekomen in Utrecht heb ik moeite met praten, weet niet op welke verdieping ik zit, wordt nog duizeliger en moet enorm zoeken naar worden. Een collega brengt me naar de huisarts en jahoor ….ik heb een hersenschudding.

Omdat ik alleenstaand en zzp-er ben ga ik na een weekje in bed toch weer voorzichtig aan de slag. Dankzij een tip van iemand regel ik een letselschade expert. Maar als snel wordt duidelijk hoe akelig dat in NL geregeld is… ‘wie eist bewijst’ ook al in de tegenpartij (zoals in mijn geval) schuldig.

Ik was helemaal de weg kwijt na de val dus heb niet gedacht aan getuigen te vragen. Een hele belangrijke les dus voor iedereen die dit overkomt, zorg dat je getuigen om hun gegevens vraagt.

Ik heb veel financieel schade geleden, en nog steeds.

Het verkeersongeval heeft enorme impact op mijn leven gehad. Ik moest ervoor waken om me niet te laten meeslepen door negatieve gedachtes als ‘waarom overkomt mij dit, ik wordt niet beter etc’.

Ik heb PCS, een langdurige hersenschudding, en ben net gestart met een revalidatietraject. Ik heb moeten leren om me te focussen op de dingen die ik nog wel kan en daar voldoening uit te halen. Stap voor stap herstellen en vertrouwen leren krijgen in mijn lijf en dat alles weer goed gaat komen of leren leven met eventuele blijvende gevolgen. Omdat mijn revalidatie nog loopt is onduidelijk of ik volledig herstel. Uiteraard ga ik er alles aan doen om volledig te herstellen.

Ik ben door de politie en huisarts niet doorverwezen naar Slachtofferhulp. Ik had geen idee dat zij je ook bij een verkeersongeval kunnen helpen. Vanuit deze onwetenheid heb ik ze niet zelf benaderd en alles zelf moeten ontdekken en uitzoeken.

Ik gun iedereen wel de fijne hulp van Slachtofferhulp NL, voor praktische, juridische en mentale hulp. Een broodnodig ruggesteuntje bij verkeersongevallen.