Toxische pedo relatie (12 jaar verschil)

Toen ik 16 was kwam ik met iemand in contact die 12 jaar ouder was. Hij vond mij leuk en ik vond het wel interessant maar echt iets wilde ik niet. Tot hij keer op keer bleef aandringen om af te spreken heb ik maar toegezegd om er vanaf te zijn (tja wat denk je op zo'n leeftijd. En terwijl ik die uitleg typ bedenk ik me dat ik me dus nog steeds verontschuldig). 
Vanaf dat moment begon hij op me in te praten dat ik zo mooi was enz enz en hij wilde me zoenen. Ik wilde niet maar hij bleef volhouden tot ik toegaf. Steeds een stapje verder. Hij wilde vaker afspreken en ik durfde geen nee te zeggen. 
Hij heeft zo op me in gepraat dat ik op den duur zelf geloofde dat ik dat allemaal wilde. 
Hij gaf me steeds cadeautjes om te laten weten hoeveel hij om me gaf enz enz.
Op den duur begon hij mijn familie en vriendinnen af te vallen en was ik compleet geïsoleerd van alles en iedereen. 
Ik ging ook niet meer naar school want ik moest er voor hem zijn, het huishouden doen en seks hebben. 
Ondertussen ging hij continu vreemd met andere meisjes/vrouwen. Ik heb geen idee met hoeveel hij het ondertussen deed maar dat ie het deed was duidelijk. Het gebeurde bij anderen maar ook thuis, dan mocht ik er niet zijn dus moest terug naar mijn ouders sommige dagen. 
Ik raakte zwanger van hem. Hij heeft zo op me in gepraat dat ik het weg moest laten halen want anders zou ik geen leven meer hebben en zou hij het kind bij me weg laten halen, ik was toen 17. 
Op de dag van de abortus ging ik met hem mee naar huis, ik kon alleen maar huilen. Hij moest die avond echt even er tussenuit want het was zo zwaar voor hem zei hij. 
Ik zat steeds slechter in m'n vel en ik ging emotie eten met als gevolg dat ik wat aan begon te komen. 
Van de een op de andere dag had hij het ineens gehad met me en had hij iemand anders gevonden. Diegene had wel een goede opleiding, twee baantjes, veel leuke vrienden, een goede en rijke familie en was niet dik. Letterlijke woorden ze heeft alles wat jij niet hebt. 

De tijd daarna herinner ik me ook niet zoveel van, van die tijd met hem ook niet trouwens. Heel veel dingen zijn weggevaagd. 
Wel weet ik nu dat ik aangifte had willen doen. Kan dit nog steeds? En vooral, heeft het zin.. Ik was er eerder niet aan toe, had alles geblokt in m'n herinnering. 
Ik heb nu heel erg het gevoel dat ik graag zou willen dat hij gaat boeten voor wat hij heeft aangericht. Dat gevoel heb ik nog niet eerder gehad. Ik had eerst ook veel medelijden met hem gek genoeg, maar als ik zo kijk denk ik dat dit wel herkenbaar kan zijn voor anderen.. Ik dacht het is mn eigen schuld.. 

Ik heb er jaren last van gehad en nog steeds. Ik heb nog steeds mijn school niet afgemaakt, veel geprobeerd qua opleidingen maar steeds liep ik weer vast. Heb daardoor ook een studieschuld opgebouwd waar ik mee in m'n maag zit. 

Na hem heb ik nog twee toxische relaties gehad waarvan de meest recente nog maar een jaar geleden is. Jarenlang geestelijk misbruik. 
Ik krabbel nog steeds op en werk aan m'n eigenwaarde. Gelukkig gaat het nu echt de goede kant op en kan ik zeggen dat ik een hele lieve man aan mijn zijde heb met wie ik echt mijn leven deel. 
Het kan dus wel, een gezonde relatie waarin je gelukkig bent! Ik ben dan ook ruim 15 jaar verder nu (ben nu 32).
Hoop dat mijn verhaal een beetje samenhangend is, het valt niet mee om alles goed neer te zetten. 

Liefs Eemss89