Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

2 jaar terreur

Ik heb 2 jaar in een zeer toxische en gedwongen gecontroleerde relatie gezeten, waarbij hij mij stelsematig bruut verkrachte. Hij isoleerde mij van iedereen en maakte mij volledig afhankelijk van hem. Hij was ook geweldadig naar mij toe en sloeg mij regelmatig. Voor hem was dit onderdeel van de relatie want hij vertelde mij een dominante sadist te zijn. Geestelijk probeerde hij mij te breken vertelde dat ik mezelf niet kende, koud hart had te veel emoties, labiel etc. Hij werd steeds excesiever. Tot 4x aan toe heeft hij mij gewurgd tijdens de sex van 1 keer was ik ook volledig out gegaan. Het. Hele voorval had hij genoteerd in detail op zijnn mobiel. Ik werd geslagen met riem, zwepen, etc het woord nee en ik wil niet of iknheb geen zin begreep hij niet. Ik moest iedere dag minstens 1x sex met hem hebben. Verder had ik nooit rust hij zat altijd aan mij. Ik kon ook niet alleen douchen of wc. En elke dag dwong hij mij om hem oraal te bevredigen. Hij pakte mij dan bij mij haar en duwde mij dan naar zijn kruis. Ik was en ben nig steeds doodsbang. Want hij vertelde mij dat hij wist dat hij in staat was iemand om te brengen en het lijk dan weg te werken. Ook vertelde hij regelmatig tijdens de sex dat hij zich moest inhouden anders kwam ik er niet ongeschonden of levend uit. Hij vertelde over zijn fantasien over vrouwen verkrachten en te vernederen. Zijn ultieme fantasie was een vrouw gevangen houden opsluiten en enkel met zijn toestemming eruit halen voor sex en huishouden. Ik was zijn slavin moest hem ten alle tijde gehoorzaam zijn. Het was een hel ik ben gelukkig kunnen wegkomen uiteindelijk en ik hen aangiftes gedaan. Ik zit nu ergens veilig maar hij is zoekende. Ik ben doodsbang voor hem want ik heb al vanaf dag 1 verteld dat ik voel dat hij mij niet zal laten leven ik was van hem, mijn lichaam was van hem. En als hij dadelijk gaat ontdekken dat ik aangiftes heb gedaan, ben ik bang voor zijn reactie. Want hij kent geen verlies en altijd is een ander zijn schuld. Hij voelt zich altijd beter als een ander. 

Bezig met laden...

3 Reacties

18 oktober 2023
Ik ben uiteindelijk wel heel opgelucht dat ik het heb gedaan. Hoe zwaar moeilijk en pittig het is. Nu is het afwachten. Ook voor mijn eigen heling. En ja idd ook de angst van wat jij zegt, ze wilde het etc.nee is gewoon nee ook in een relatie.
17 oktober 2023 (bewerkt)
Hoi, wat een enorm heftig verhaal zeg. Ik herken de angst voor dat je aangifte hebt gedaan. Ik ben daar nog niet in mijn proces maar wil dat wel doen en loop ook tegen die angst aan. Bang voor reacties dat ik het zelf wilde enzo, bah. Komt er ooit gerechtigheid?
16 oktober 2023
Lieve Zeeschelp,

Wat een heftig verhaal wat je hier deelt en dapper dat je dit durft te delen! Weet dat het dit jou schuld is. Ik wens je veel kracht bij het verwerken van wat je is overkomen en dat je op een dag je weer veilig durft te voelen.

Lieve groet,

Henriek