Een “hardloper”

Doordat mijn ouders uit elkaar gingen toen ik 2 jaar was en ik vanaf het begin mishandeld werd door mijn stiefmoeder was ik altijd al een stil meisje. Doordat ik stiller was dan andere werd ik vanaf mijn 7de zwaar gepest. Ik kreeg op mijn 10de een hond die mij veel steun en toeverlaat heeft gegeven. Ik ging regelmatig met mijn hond wandelen in de bossen om alles te vergeten, het gezeik op school en überhaupt overal waar ik kwam. Dit ging altijd goed.

De laatste dag van de carnavals vakantie (vrijdag 6 mei 2022) ging ik weet met mijn hond wandelen, mijn moeder was naar een vriendin en mijn broertje was naar buiten. Het was zomer en lekker weer dus ik ging rond een uur of half 9. Het was druk met wandelaars. Op een gegeven moment kwam ik een hardloper tegen, ik dacht hier niks geks bij. Doordat ik mijn bril niet op had zag ik hem niet heel goed maar hoe dichter bij hij kwam zag ik dat het niet goed zat. Hij had Jordans aan, een pet op en een werkbroek aan. Ik wilde weg maar het was al te laat, hij trok mij de bosjes in en ik werd verkracht. 
 

Inmiddels is het bijna 1,5 jaar geleden en ben ik depressief, heb ik last van eetstoornissen, paniekaanvallen, durf ik niet meer alleen over straat en die ik mezelf pijn. Ik vind het moeilijk om het er met iemand over te hebben.