Wanneer is de laatste keer?
Na 2 eerdere ongevallen dacht ik het wel te hebben gehad... niet dus. In maart dit jaar reed ik wederom op mijn scooter naar huis. Toen ik de laatste bocht inging voor ik thuis was kwam een auto vanuit de stoep ineens de weg op. Bestuurder mocht hier niet parkeren, gaf geen knipperlicht aan en kwam zonder te kijken de weg op. Ik had geen kans om te remmen aangezien alles zo snel ging.
Waar eerder de wederpartij netjes meewerkte is het deze keer iets anders. Het feest is deze keer nog groter.
Mijn nek is nooit helemaal hersteld van de vorige ongevallen en ik probeer er met fysiotherapie maar het beste van te maken. Ook heb ik nu zo'n 2 á 3 keer in de week last van heftige migraine-aanvallen, waardoor ik wekelijks vaker op bed lig dan wat anders. Merk daarnaast dat mijn lichaam gewoon op is en ik kan dan ook letterlijk de hele dag slapen.
Durf me moeilijk ziek te melden op werk, aangezien ik net een nieuwe baan heb. Daarnaast volg ik nog een studie die nog maar een jaar duurt, dus dat wil ik ook absoluut niet opgeven...
Huisarts denkt niet echt mee en geeft aan dat ik maar met de neuroloog tot een oplossing moet komen. Bij de neuroloog loop ik ook vast, mede omdat ik hier ook al een dikke 2 jaar loop met andere hoofdpijnklachten.
Naasten denken "ach hier kom je ook wel overheen. Hebt niks gebroken, dus zo erg is het niet". Op hulp hoef ik dan ook niet te rekenen.
Enige wat ik nog kan doen is mijn dagen zo vol mogelijk plannen, zodat ik geen tijd heb om stil te staan bij het feit dat ik fysiek en mentaal helemaal kapot ben.
4 Reacties
Het lijkt me dat ten eerste, je gezondsheidsklachten goed laate onderzoeken.
Mocht je niet gebaat zijn bij je huidige hiusarts en professionals, dan zou je mogelijk een andere kunnen zoeken.
Ten tweede, heb je aangifte gedaan? Zoals je je verhaal doet dan klinkt het de schuld van de bestuurder.
Je komt overigens met (eigen risico kosten) en dergelijke te zitten. En wie gaat dat betalen, Jij, of die bestuurder?
Nieuwe baan, nieuwe studie, hoop dat je je daar op kan focussen, ondanks je ongeluk..
Met vriendelijke groet
Thanks voor je berichtje en voor het meedenken!
Een andere huisarts is heel lastig, ben al 3 jaar aan het zoeken naar een andere. Alle huisartsen hier in de buurt zitten vol en nemen geen nieuwe patiënten meer aan. Huidige neuroloog geeft aan dat andere mij niet beter kunnen helpen, dus dat is ook een beetje een lastig verhaal.
Zaak ligt nu bij een advocaat, dus daar hoef ik mezelf niet "druk" over te maken. Niks geeft aan dat ik schuld had, dus uiteindelijk komt het financiële plaatje wel goed. Kost alleen heel veel tijd aangezien de wederpartij niet mee wilt werken. Aangifte doen gaat niet, aangezien het ongeval niet met opzet is veroorzaakt. Wat ongevallen betreft is de wet een beetje krom.
Uiteindelijk zal alles wel goed komen, maar het heeft weer veel tijd nodig. Geduld is ook niet bepaald mijn sterkste kant
Groetjes
Wat vervelend om te horen dat dit je nog een keer is overkomen! Vooral omdat de auto zo plots van een kant kwam die je niet kon verwachten. Heel sterk van je dat je je verhaal deelt, maar verdrietig om te lezen dat niemand echt meewerkt.
Ik heb zelf twee ongelukken gehad, die leken ook op elkaar en tot op de dag van vandaag nog steeds last van. Het is absoluut niet makkelijk. Goed van je dat je hulp zoekt, en juist die professionals zouden je verder moeten helpen. Heb je ooit gedacht aan een andere huisarts en een second opinion van een neuroloog?
Laat je niemand vertellen dat botten breken erger is, want een ongeluk krijgen is al zwaar genoeg. En zoals ik het lees, heb je het hartstikke zwaar, zeker met alle mentale en fysieke klachten.
Het is heel goed te begrijpen dat je je niet wilt ziekmelden op je nieuwe baan en graag je studie wilt afmaken. Ik denk dat het des te belangrijker is om hulp te krijgen bij alle klachten die je hebt. Wellicht is praten met een psycholoog een idee? Je verhaal delen, zoals hier, en het bespreekbaar maken kan ook (deels) helend werken. Ik heb er veel baat bij gehad. Het kan een goed begin zijn en de psycholoog kan ook helpen met verder stappen, zonder dat je per se iets hoeft op te geven. Ik denk namelijk dat als je je klachten negeert en jezelf bezig houdt, het erger kan worden.
Ik vind je heel sterk en dapper en ben hier als je verder wilt praten.
Groetjes, Lindsay
Dankjewel voor je berichtje.
Ik merk dat ik heel erg zoekende ben naar volgende stappen. Een andere huisarts ben ik al jaren naar op zoek, maar hier in de buurt is helaas geen andere te vinden die nog nieuwe patiënten aanneemt. Second opinion ben ik mee bezig, maar ook dat neemt weer veel tijd in beslag.
Een psycholoog kan inderdaad heel helpend zijn, maar ivm slechte ervaringen met een psycholoog waar ik na mijn vorige ongeval ben geweest ben ik daar heel terughoudend in. Weet dat niet iedere psycholoog hetzelfde is, dus dat wordt een kwestie van de goede zoeken.
Nogmaals bedankt voor het meedenken. Doet me goed :)
Groetjes