Onbegrip familie
Hallo,
Bericht ontvangen van de rechtbank dat dader nu na 7 jr. gevangenisstraf en TBS nu toe is om zonder begeleiding af en toe alleen op stap te mogen. Ik word er toch weer onrustig van en slaap slecht. Hij mag niet direct en indirect contact met me opnemen. Neem maar aan dat dat zal gebeuren. Een jaar geleden rechtszaak nog bijgewoond betreffende verlenging TBS. Ik snap dat hij weer een stap moet zetten richting de maatschappij. Maar de gewelddadige verkrachting en doodsbedreigingen ben ik niet vergeten. Heeft iemand tips hoe ik hier mee om moet gaan?. Mijn schoonzuster vind dat ik de zaak moet laten rusten. Snapte ook al niet dat ik aanwezig was bij de vorige rechtszaak. Snap dat ik het er maar niet meer met haar over moet spreken. Misschien maar hulp zoeken bij praktijkondersteuner van de huisarts. Had op begrip van haar gerekend maar denk dat ze het er moeilijk mee heeft.
2 Reacties
Fijn dat je me begrijpt. Al die jaren waren ongemakkelijk. Met verjaardagen vielen er stiltes. Gelukkig EMDR gehad. Dat heeft veel geholpen. In het begin opmerkingen zoals dat zou mij niet gebeuren. En van iemand die zei je zal je les wel geleerd hebben en nu niet zo snel de voordeur opendoen. Nu sta ik er boven maar toen dreunde het na oomdat ik mezelf de schuld gaf. Ik las hier dat ze bijeenkomsten wilden houden in mijn stad. Met lotgenoten praten lijkt me nuttig.
Ik heb gemerkt dat sommige mensen wel ontvankelijk zijn voor uitleg over hoe dit werkt. Dat het niet verdwijnt. En dat het een vorm van blaming is (jij hebt een probleem dus jij moet het laten rusten??). Maar sommige mensen zijn niet ontvankelijk hiervoor. Met die laatste categorie ben ik gestopt te praten. Een eenzame weg. Ik hoop dat jouw schoonzus in de eerste categorie valt. Indien je begeleiding wil bij het gesprek aangaan: check dan https://www.slachtofferhulp.nl/herstelcirkels/